Αγγελική Νικολούλη: «Από απειλές άλλο τίποτα…»

«Ζω μαζί του», διευκρινίζει και συνεχίζει: «Είναι μέρος της καθημερινότητάς μου. Την περασμένη σεζόν είχαμε ασχοληθεί με την υπόθεση της απαγωγής του Μάριου Παπαγεωργίου, μια υπόθεση που έμοιαζε πολύ με επεισόδιο CSI. Διότι ενώ το αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν οι δράστες είχε πλυθεί, καταφέραμε να βρούμε ίχνη αίματος. Φέραμε τον ειδικό γενετιστή και με το ειδικό σπρέι που χρησιμοποιούν και στο FBI ψεκάσαμε το αυτοκίνητο και αποκαλύψαμε τα ίχνη. Έτσι, ακόμα και χωρίς να βρεθεί το πτώμα ο εγκέφαλος της σπείρας καταδικάστηκε και φυλακίστηκε. Λίγο καιρό μετά την απόφαση, λοιπόν, με πήραν-σε διαφορετικές μέρες-εδώ στο γραφείο δύο βαρυποινίτες και μου είπαν: «Πρόσεχε, γιατί ο άνθρωπος αυτός που μπήκε μέσα προχθές λέει ότι μπορεί εγώ να είμαι μέσα και αυτή να είναι έξω, αλλά δεν θα είναι για πολύ ακόμα», ολοκληρώνει και συνεχίζει απτόητη. «Είναι μέρος της δουλειάς πια. Από απειλές άλλο τίποτα. Οι υποθέσεις είναι η προτεραιότητα. Παλιότερα είχαμε τα μεγάλα μυαλά των αστυνομικών. Πλέον, στο πλευρό των αστυνομικών υπάρχουν τα σύγχρονα εργαστήρια και η τεχνολογία. Δεν δέχομαι το να παραμένουν υποθέσει: ανεξιχνίαστες. Κάποια στιγμή, φεύγοντας από την τηλεόραση, θα ήθελα να δω να πραγματοποιείται αυτό που έχω ως κρυφό πόθο. Νομίζω πως θα βοηθούσε πολύ εάν υπήρχε μια ομάδα στην Αθήνα που να απαρτίζεται από δικηγόρους, ψυχολόγους, δικαστικούς, ερευνητές, σύγχρονα εργαστήρια και να πηγαίνει σε αποστολές στην ελληνική περιφέρεια να αναλαμβάνει υποθέσεις αντί να περιμένουμε από την τοπική Αστυνομία όπου, όπως και να το κάνει κάνεις, σε μια μικρή κοινωνία όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και αυτό δυσχεραίνει πολλές φόρες τις έρευνες. Να φεύγει η ομάδα, να λύνει την υπόθεση και να επιστρέφει στη βάση. Και το υλικό έχουμε και την απαραίτητη τεχνογνωσία, θέλει πολιτική βούληση και οργάνωση» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.