Ρίκα Διαλυνά: «Δεν την μεγάλωσα εγώ την κόρη μου και νιώθω τύψεις»

Κυκλοφορείς με τα μέσα μαζικής μεταφοράς;

Ναι, γιατί μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, οι οποίοι με ρωτούν: «Μα εσείς είσαστε με το λεωφορείο;». Γιατί να μην είμαι με ία λεωφορεία, δεν είναι για τους πολίτες της χώρας αυτής; Γιατί όχι εγώ, όλοι είμαστε ίδιοι. Μου αρέσουν οι απλοί άνθρωποι, όχι οι δήθεν. Ο χώρος μας έχει πάρα πολλούς δήθεν, αλλά δεν με ενδιαφέρουν. Στην Ελλάδα τη μία μέρα μπορεί να σε βγάζουν μεγάλο και τρανό, ειδικά στην τηλεόραση, και μετά από 2 χρόνια... Παλιά, με το σινεμά που υπήρχε, ο κόσμος σε διάλεγε. Δεν άλλαξα ποτέ και με τίποτα. .

Ήσουν μια ζωή... παντρεμένη

Ναι, ήμουν πολύ τυχερή, είχα δύο άντρες στη ζωή μου. Ήμουν πολύ δύσκολη, δεν είχα κάνει σχέσεις με ανθρώπους. Είχα μια φοβία, ήμουν πολύ ντροπαλή, κάτι που δεν το πίστευε κανένας, κι αυτό μέχρι και πριν από 2-3 χρόνια, γιατί μετά πήρα λίγο θάρρος. Πολλοί νόμιζαν ότι σνομπάρω, ότι δεν θέλω να μιλήσω, ότι είμαι χαζή ή όλα αυτά μαζί. Δεν μπορούν να φανταστούν κάποιοι ότι είσαι απλή και ξύπνια. Μετά είπα να μην τους χαλάσω το χατίρι: αν τους ευχαριστεί, να νομίζουν ότι είμαι χαζή. Είχα πάντα ενδιαφέροντα, από μικρό παιδί ζωγράφιζα ή έγραφα. Έχω κάνει εκθέσει ζωγραφικής, έχω γράψει και 5 βιβλία. Το τελευταίο βιβλίο μου δεν ξέρω καν πού βρίσκεται, γιατί δεν με παίρνουν ούτε ένα τηλέφωνο να μου πουν τι γίνεται - και από αυτά που έχουμε υπογράψει δεν έχει τηρηθεί ούτε ένας όρος. Είμαι σε τέτοια ψυχολογική θέση, που δεν έχω τη δυνατότητα να το αντιμετωπίσω και με στεναχωρεί αφάνταστα. Παλαιότερα δεν καθόμουν δευτερόλεπτο σε ησυχία, τώρα έχω αλλάξει.

Παντρεύτηκες σε πολύ μικρή ηλικία.

Παντρεύτηκα μικρή -και τώρα έχω μεγάλη κόρη και μεγάλο εγγονό. Η κόρη μου μένει μόνιμα στην Κρήτη, παρότι έχει γεννηθεί στην Αμερική κι έχει ζήσει εκεί. Γέννησα σε μικρή ηλικία και παράλληλα πήγαινα στο Πανεπιστήμιο, στη δραματική σχολή στην Αμερική. Είχα κοπέλα στο σπίτι που την κρατούσε και δεν τη μεγάλωσα εγώ, δεν την ευχαριστήθηκα όταν ήταν μικρή.

Τώρα πώς είναι η σχέση σας;

Τώρα μιλάμε 5 φορές την ημέρα στο τηλέφωνο, είμαστε παρά πολύ κοντά. Όμως, έχω λίγες μνήμες από εκείνη, γιατί, αργότερα έμενε στη μαμά μου και όταν αρρώστησε ο μπαμπάς μου, τη βάλαμε εσωτερική στο σχολείο, και αργότερα κολέγιο. Όλα αυτά τα χρόνια δεν ήμουν εγώ εδώ. στην Ελλάδα.

Νιώθεις τύψεις που δεν τη μεγάλωσες εσύ;

Βέβαια νιώθω τύψεις, γιατί έκανα ένα παιδί που δεν το ευχαριστήθηκα. Κάνεις παιδί για να το ευχαριστηθείς...

Πηγή: Λοιπόν