Παπαρίζου: «Πριν φύγω για την Σουηδία ξυπνούσα και έλεγα: “Δεν υπάρχει λόγος να ζήσω”»

«Πετάω τα παπλώματα, μπαίνω στο μπάνιο, πλένω τα μούτρα μου, βλέπω τον εαυτό μου στο καθρέφτη και σκάω ένα τεράστιο χαμόγελο. Δεν το σκάω, απλώς το νιώθω. Και μετά βάζω τη μουσική στη διαπασών, μία κούπα καφέ και κοιτάζω το mail μου. Αισθάνομαι ότι ζω τη δεύτερη εφηβεία μου…» είπε χαρακτηριστικά η τραγουδίστρια για το πώς αισθάνεται σήμερα στο περιοδικό Nitro. Όμως πριν φτάσει σ΄ αυτό το ζεν υψίπεδο, η Έλενα έπιασε πάτο! «Πιστεύω ότι μερικές φορές πρέπει να ακουμπάμε πάτο για να ξανανεβαίνουμε πάνω. Και ότι είμαστε πιο δυνατοί από ό,τι πιστεύουμε. Στην τελική ποιος είπε ότι η ζωή είναι εύκολη; Πρέπει να παλέψουμε. Και εγώ είμαι εδώ για δώσω μάχη. Εδώ υπάρχουν παιδιά που είναι δέκα χρονών, έχουν καρκίνο και αγωνίζονται καθημερινά. Και θα παραπονεθώ, π.χ. που δεν έχω γκόμενο; Μου ακούγεται γελοίο. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε ένα διάστημα, πριν φύγω για τη Σουηδία, που ξυπνούσα αργά το απόγευμα και έλεγα: « Δεν υπάρχει λόγος να ζήσω». Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα αυτό. Γι’ αυτό μου τη σβούριξε, έκανα στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών κι έφυγα. Αφού πρώτα τακτοποίησα ό,τι υποχρεώσεις είχα, τσέκαρα ότι δεν παραμελώ κάποιον και είπα σε αυτούς που συνεργάζομαι: «Τώρα θέλω να μείνω μόνη μου». Μάλιστα, όσο ήμουν στην Σουηδία πήγα και σε ψυχολόγο κι αυτό με βοήθησε πολύ. Το είχα κάνει και στην Ελλάδα, μετά το θάνατο του πατέρα μου. Είναι απλώς διαφορετικό να μιλάς για τα συναισθήματά σου στην μητρική σου γλώσσα. Μου είπε ότι «τα θέλω και τα πρέπει είναι ωραία μόνο όταν είναι δικά μας» Γιατί στο τέλος της μέρας σου εσύ πρέπει να παίρνεις τις αποφάσεις σου και όχι οι άλλοι για σένα. Κάτι που πολλές φορές είχα κάνει, επειδή ήθελα να ικανοποιώ τον άλλον».