Αστρολογική Εφημερία Κυριακή 21/3
Τα πρώτα ...βήματα του Ήλιου στον Κριό ενεργοποιούν το εξάγωνο του Άρη με τον Κρόνο, που εδώ και αρκετές ημέρες ...κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.Όπως έχω ήδη σημειώσει παρότι η συνδυασμένη δράση των δύο πλανητών μπορεί να έχει και ιδιαίτερα θετικές συνέπειες (το πάντρεμα ανάμεσα σε διαφορετικές τάσεις η απόψεις) τελικά στην πράξη συνδέεται συχνά με ρήξεις συγκρούσεις και ατυχήματα, αφού η φύση τους είναι εξ ορισμού ανταγωνιστική. Και το ότι ο Άρης καλείται να «διευκολύνει» την αντίθεση του Ήλιου με τον Κρόνο, σημαίνει πρακτικά ότι η «λύση» απέναντι σε κάθε αίσθηση περιορισμού είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών πέρα από κάθε όριο και κανόνα.Θα προσπαθήσω να δώσω παραστατικά το τι μπορεί να προκύψει από τη χωροχρονική συνύπαρξη των δύο πλανητών, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα δύο οδηγών αυτοκινήτων.Ωστόσο η αναλογία μπορεί να μεταφερθεί και σε πλείστες ακόμη δραστηριότητες...
Φανταστείτε το ωροσκόπιο σαν μια μεγάλη λεωφόρο με διασταυρώσεις. Φανταστείτε επίσης ότι τα διάφορα οχήματα, που κινούνται σε αυτήν είναι ...άνθρωποι και έχουν στο τιμόνι τους πλανήτες-οδηγούς. Ο Κρόνος είναι ένας τύπος οδηγού, που κινείται σύμφωνα με τα "πρέπει" και όλους τους κανόνες της οδικής κυκλοφορίας, πιστεύοντας ότι πράττει το καλύτερο για τον εαυτό του και τους άλλους.
Περιμένει ατέλειωτες ώρες στις ουρές, δεν σταματάει όπου βρει κι ας έχει ανάγκη και είναι πρόθυμος να δώσει συμβουλές και βοήθειες σε άλλους οδηγούς, όποτε αυτό του ζητηθεί. Βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση και αγχώνεται με το παραμικρό, όχι μόνον για τις δικές του επιλογές αλλά και για αυτές των άλλων. Ξέρει ότι τα λάθη πληρώνονται, γι αυτό είναι συνήθως αργός και προσεκτικός.
Αντίθετα ο Άρης είναι ένας άλλος τύπος οδηγού, που κινείται σύμφωνα με την αρχή "το γοργόν και χάριν έχει", πιστεύοντας, επίσης, ότι πράττει το καλύτερο. Πάντα βιάζεται και δεν κολλάει πουθενά. Αυθαιρετεί, όταν κρίνει ότι αυτό είναι χρήσιμο κάνει υποδείξεις στους "άσχετους" και βέβαια καμαρώνει κάθε φορά που δικαιώνεται από τις επιλογές του. Αλλάζει λωρίδες κυκλοφορίας, φρενάρει απότομα γιατί του γυάλισε ένα καρπούζι και δεν διστάζει να ρωτήσει εν κινήσει τον συμπορευόμενο-για λίγο-οδηγό: "Φιλάρα, που την κονόμησες την ξανθιά; Στις εκπτώσεις... χα χα χα;" Ξέρει ότι είναι πολύ εύστροφος, με γρήγορα αντανακλαστικά και γεννημένος να οδηγεί. Ακόμη κι αν κάνει λάθος, προλαβαίνει να το διορθώσει.
Όταν αυτοί οι δύο τύποι συναντηθούν με τα οχήματα τους στη λεωφόρο, το λιγότερο, που θα συμβεί είναι μια ...σύγκρουση συμφερόντων. Χρειάζεται χρόνος για να λειανθούν οι διαφορές τους και να μπορέσουν να συνεννοηθούν, να βρουν δηλαδή ένα κοινό μέτρο. Μέχρι να συμβεί αυτό θα τσακώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα.
Αναλογιστείτε τώρα, τι θα μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση που είναι και οι δύο οδηγοί στο ίδιο όχημα-άνθρωπο με διπλά όργανα!Πάταξον μεν, άκουσον δε;Άκουσον μεν, πάταξον δε;Τα νεύρα μου, τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω;Που είναι το όχημα, οέοοο...;
Πιστεύω να έγινα κατανοητός...
Γιάννης Ριζόπουλος
Τα πρώτα ...βήματα του Ήλιου στον Κριό ενεργοποιούν το εξάγωνο του Άρη με τον Κρόνο, που εδώ και αρκετές ημέρες ...κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.
Όπως έχω ήδη σημειώσει παρότι η συνδυασμένη δράση των δύο πλανητών μπορεί να έχει και ιδιαίτερα θετικές συνέπειες (το πάντρεμα ανάμεσα σε διαφορετικές τάσεις η απόψεις) τελικά στην πράξη συνδέεται συχνά με ρήξεις συγκρούσεις και ατυχήματα, αφού η φύση τους είναι εξ ορισμού ανταγωνιστική.
Και το ότι ο Άρης καλείται να «διευκολύνει» την αντίθεση του Ήλιου με τον Κρόνο, σημαίνει πρακτικά ότι η «λύση» απέναντι σε κάθε αίσθηση περιορισμού είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών πέρα από κάθε όριο και κανόνα.
Θα προσπαθήσω να δώσω παραστατικά το τι μπορεί να προκύψει από τη χωροχρονική συνύπαρξη των δύο πλανητών, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα δύο οδηγών αυτοκινήτων.
Ωστόσο η αναλογία μπορεί να μεταφερθεί και σε πλείστες ακόμη δραστηριότητες...
Φανταστείτε το ωροσκόπιο σαν μια μεγάλη λεωφόρο με διασταυρώσεις. Φανταστείτε επίσης ότι τα διάφορα οχήματα, που κινούνται σε αυτήν είναι ...άνθρωποι και έχουν στο τιμόνι τους πλανήτες-οδηγούς.
Ο Κρόνος είναι ένας τύπος οδηγού, που κινείται σύμφωνα με τα "πρέπει" και όλους τους κανόνες της οδικής κυκλοφορίας, πιστεύοντας ότι πράττει το καλύτερο για τον εαυτό του και τους άλλους.
Περιμένει ατέλειωτες ώρες στις ουρές, δεν σταματάει όπου βρει κι ας έχει ανάγκη και είναι πρόθυμος να δώσει συμβουλές και βοήθειες σε άλλους οδηγούς, όποτε αυτό του ζητηθεί. Βρίσκεται σε διαρκή επαγρύπνηση και αγχώνεται με το παραμικρό, όχι μόνον για τις δικές του επιλογές αλλά και για αυτές των άλλων. Ξέρει ότι τα λάθη πληρώνονται, γι αυτό είναι συνήθως αργός και προσεκτικός.
Αντίθετα ο Άρης είναι ένας άλλος τύπος οδηγού, που κινείται σύμφωνα με την αρχή "το γοργόν και χάριν έχει", πιστεύοντας, επίσης, ότι πράττει το καλύτερο.
Πάντα βιάζεται και δεν κολλάει πουθενά. Αυθαιρετεί, όταν κρίνει ότι αυτό είναι χρήσιμο κάνει υποδείξεις στους "άσχετους" και βέβαια καμαρώνει κάθε φορά που δικαιώνεται από τις επιλογές του. Αλλάζει λωρίδες κυκλοφορίας, φρενάρει απότομα γιατί του γυάλισε ένα καρπούζι και δεν διστάζει να ρωτήσει εν κινήσει τον συμπορευόμενο-για λίγο-οδηγό: "Φιλάρα, που την κονόμησες την ξανθιά; Στις εκπτώσεις... χα χα χα;"
Ξέρει ότι είναι πολύ εύστροφος, με γρήγορα αντανακλαστικά και γεννημένος να οδηγεί. Ακόμη κι αν κάνει λάθος, προλαβαίνει να το διορθώσει.
Όταν αυτοί οι δύο τύποι συναντηθούν με τα οχήματα τους στη λεωφόρο, το λιγότερο, που θα συμβεί είναι μια ...σύγκρουση συμφερόντων. Χρειάζεται χρόνος για να λειανθούν οι διαφορές τους και να μπορέσουν να συνεννοηθούν, να βρουν δηλαδή ένα κοινό μέτρο. Μέχρι να συμβεί αυτό θα τσακώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα.
Αναλογιστείτε τώρα, τι θα μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση που είναι και οι δύο οδηγοί στο ίδιο όχημα-άνθρωπο με διπλά όργανα!
Πάταξον μεν, άκουσον δε;
Άκουσον μεν, πάταξον δε;
Τα νεύρα μου, τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω;
Που είναι το όχημα, οέοοο...;
Πιστεύω να έγινα κατανοητός...
Γιάννης Ριζόπουλος