Τι λένε τα άστρα για… την «Εργατική Πρωτοχρονιά»

Σε συνδυασμό με τις μηδενιστικές επιταγές του Πλούτωνα, η είσοδος του Κρόνου στον 6ο οίκο του ωροσκοπίου της Ελλάδας γίνεται ολοένα και πιο αισθητή. Πάνω στον καμβά του Μνημονίου, τα εργασιακά δικαιώματα συρρικνώνονται και αυτό θα είναι το «μότο» στο εργασιακό καθεστώς για τα επόμενα τρία (...) χρόνια. Όμως ο Κρόνος είναι η μια όψη του νομίσματος και σε καμία περίπτωση δεν κάνει παιχνίδι μόνος του. Κάθε φορά που οι μεγάλοι ενεργειακοί «αντίπαλοι» του πλανήτη των περιορισμών (ο Άρης και ο Ουρανός) θα παίρνουν τα «πάνω» τους, οι αντιστάσεις και οι αντιδράσεις θα εξωτερικεύονται, με σφοδρότητα, ανάλογη των όψεων. Αυτό το μήνα για παράδειγμα, βιώνουμε την ενεργοποίηση των δύο «ανταρτών» του ζωδιακού στο ωροσκόπιο της Νέας Σελήνης του Δεκεμβρίου. Θυμίζω ότι στο συγκεκριμένο χάρτη, ο Άρης και ο Ουρανός σχημάτιζαν ένα χαρακτηριστικό τετράγωνο πάνω στους γωνιακούς άξονες με την παράλληλη συμμετοχή μάλιστα της Δήμητρας η οποία σχετίζεται άμεσα με τις συλλογικές εκδηλώσεις. Παράλληλα, ο Κρόνος στον 4ο οίκο επισημαίνει τη λήψη νέων μέτρων, εξαιρετικά δυσάρεστων για το λαό αλλά και το αδιέξοδο των κυβερνώντων μπροστά στις εξελίξεις (ο Κρόνος σε τετράγωνο με τη Δήμητρα). Τα δύο ουράνια «στρατόπεδα» δηλαδή έχουν κηρύξει κόκκινο συναγερμό και μένει να δούμε αν τουλάχιστον τηρηθούν οι κανόνες του πολέμου...

Σε μια άλλη περίοδο με διαφορετικές προδιαγραφές οι ίδιες «εκρηκτικές» όψεις θα μπορούσαν να επιφέρουν ποικίλες εντάσεις-ακόμη και διακεκριμένα ατυχήματα, χωρίς να θίξουν απαραίτητα τις κοινωνικές ισορροπίες. Σε αυτή τη φάση όμως, τα πολιτικά-συνδικαλιστικά κίνητρα και οι περιοριστικές απειλές του Κρόνου αλλά και του Πλούτωνα για επαναφορά σε ένα αποικιοκρατικό εργασιακό καθεστώς (η δράση του Πλούτωνα στον Αιγόκερω-πέρα από την ιδιαίτερη σημασία που έχει για μας στην Ελλάδα- έχει βέβαια και διεθνείς διαστάσεις) δίνουν στην ενέργεια των τριών πλανητών μια όλως διόλου διαφορετική κατεύθυνση. Και ...τρώγοντας, έρχεται η όρεξη. Εκτός από τις οργανωμένες απεργίες και τα συλλαλητήρια, θα υπάρξουν και «αυτόνομες» πρωτοβουλίες εκτός ελέγχου, μπροστά στις οποίες το πάλαι ποτέ φλεγόμενο χριστουγεννιάτικο δένδρο της Πλ Συντάγματος θα μοιάζει όντως με τουριστική καρτ ποστάλ.Και όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία μια «φλαμπέ εξέγερση» δεν θέλει και πολύ να εξελιχθεί σε τραγωδία.

Η ένταση δεν πρόκειται να κοπάσει ούτε μέσα στις γιορτές, ενδέχεται μάλιστα να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, τις ημέρες που η διελαύνουσα Σελήνη θα βρίσκεται στους Διδύμους και τον Τοξότη, τόσο το τριήμερο δηλαδή, από 19 έως 21/12, όσο και με την είσοδο του νέου χρόνου (1 και 2/1). Η υπόθεση θυμίζει το φολκλορικό πάρτι των καλικάντζαρων που για δέκα ημέρες πριονίζουν το δένδρο του κόσμου, μόνον που για φέτος οι ελπίδες τους για να το κατορθώσουν είναι σαφώς αυξημένες.

Τα φαινόμενα δεν πρόκειται να εξαλειφθούν ούτε μετά την Νέα Σελήνη-έκλειψη του Ιανουαρίου, η οποία έχει ανάλογες προδιαγραφές: Ο αστρικός Άρης σε τετράγωνο με τον Ουρανό και το Δία στον 1ο οίκο. Μόνον η Δήμητρα απέχει από αυτήν την προσεχή ουράνια σύσκεψη, που πρακτικά, με την προσθήκη των Φώτων (ο αστρικός Ήλιος και η αστρική Σελήνη στον Τοξότη), γίνεται πενταμελής. Και μη ρωτήσετε... Η επόμενη Νέα Σελήνη (του Φεβρουαρίου) είναι επίσης ...φωτιά και λαύρα με μια ουσιαστική προσθήκη, όμως. Η επιβλητική παρουσία του Κρόνου πάνω στο Μεσουράνημα, υπονοεί πως οι κατασταλτικοί μηχανισμοί θα αναλάβουν εσπευσμένως δράση, κάνοντας την κατάσταση ακόμη πιο κρίσιμη.

Το ερώτημα που τίθεται βέβαια είναι το αν όλα αυτά μπορούν να αποτραπούν η τουλάχιστον να μην διογκωθούν με τρόπο ανεπιθύμητο σε όλους. Και η απάντηση είναι πως ναι, σε ατομικό επίπεδο ο καθένας μας μπορεί να νοιώσει, να σκεφθεί και να υλοποιήσει τις πιο δημιουργικές εκφάνσεις του είναι μας αφομοιώνοντας και βάζοντας τελικά την ενέργεια των πλανητών υπό το άρμα μας. Από την άλλη πλευρά όμως οι κοσμικές επιρροές όταν ασκούνται στο κοινωνικό σύνολο, με δεδομένη την μειωμένη συνειδητότητα του, έχουν σίγουρα πιο «μοιραίες» επιπτώσεις. Όσο λοιπόν λιγότερο πέφτουμε θύματα της «ψυχολογίας της μάζας» τόσο περισσότερο μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Και η πρώτη αντίσταση δεν είναι απέναντι στους απανταχού εξουσιαστές, αφού στο κάτω-κάτω είναι αντάξιοι μας. Η πρώτη αντίσταση είναι απέναντι στους εαυτούς μας.

«Ένα πράγμα δεν ξέρεις η δεν θέλεις να ξέρεις: Ότι εσύ ο ίδιος δημιουργείς τη μιζέρια σου, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα. Ότι δεν κατανοείς τα παιδιά σου, ότι τσακίζεις τη σπονδυλική τους στήλη προτού καλά-καλά σχηματιστεί. Εκεί κλέβεις τον έρωτα. Ότι είσαι τσιγκούνης και τρελός για την απόκτηση δύναμης. Ότι διατηρείς ένα σκύλο για να είσαι κι εσύ αφεντικό...»

(Βίλχελμ Ράιχ «Άκου Ανθρωπάκο»)

Γιάννης Ριζόπουλος