Η εκ νέου ανακάλυψη της Ωριαίας αστρολογίας

Μπορεί η άψυχη φύση να υπόκειται σε αμετάβλητους νόμους, αλλά οι τεχνικές της διεύρυνσης της συνείδησης είναι ανθρώπινες τέχνες και δηλώνουν την ουσία ενός πολιτισμού και του λαού του. Οι πολιτισμοί και οι άνθρωποι αλλάζουν. Συνεπώς, όταν αλλάξει κάτι σε κάποια τέχνη που ασχολείται µε τη συνείδηση, είναι µια ένδειξη ότι η τέχνη αυτή σχετίζεται αληθινά µε τις ανθρώπινες ανάγκες. Δεν είναι ένδειξη εγγενών ελαττωμάτων ή αδυναμίας. Η αστρολογία έχει υποστεί αλλαγές κατά τον εικοστό αιώνα και, όπως µε όλες τις αλλαγές, υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι καλά και πολλά που δεν είναι τόσο καλά.

Η μεγαλύτερη αλλαγή για την αστρολογία ήταν πρωτίστως η «µετατόπισή» της από ένα εργαλείο πρόβλεψης σε ένα μέσο για την εξερεύνηση της ανθρώπινης συνείδησης· η κίνηση, δηλαδή, της Ανθρωπιστικής Αστρολογίας, µε επικεφαλής τον αείμνηστο Dane Rudhyar και αργότερα τον Marc Edmund Jones. Αυτοί οι δύο και πολλοί από τους μαθητές τους διέκριναν ότι η παλαιά αστρολογία δεν ήταν πια κατάλληλη για τη σύγχρονη ανθρωπότητα. Χρειαζόμασταν κάτι περισσότερο από µια αστρολογία που έβλεπε τη ζωή ως την κατάληξη της τυφλής μοίρας στις ζωές των ανθρώπων. Οι περισσότεροι σύγχρονοι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται τη ζωή καθαρά ως αποτέλεσμα της μοίρας. Έχουμε µια έντονη αίσθηση προσωπικής ευθύνης για τη δημιουργία της ζωής µας. Ακόμα και στις στιγμές εκείνες στις οποίες αισθανόμαστε περισσότερο θύματα συνθηκών που μοιάζουν να είναι πέρα από τον έλεγχό µας, προσπαθούμε να ρίξουμε µια ματιά σε ενέργειες που ρέουν από μέσα µας και βοηθούν στη δημιουργία των συνθηκών στις οποίες ζούμε.

Χρειαζόμασταν µια αστρολογία που µας βοηθούσε να συνειδητοποιήσουμε περισσότερο τις ενέργειές µας, που θα µας βοηθούσε να αναλάβουμε την ευθύνη τους και να αναγνωρίσουµε τη δική µας δηµιουργικότητα μέσα στην ίδια µας τη µοίρα.

Η νέα αυτή αστρολογία είδε τους πλανήτες και τα άλλα αστρολογικά σύµβολα, ως σήµατα της προσωπικής µας εξέλιξης και του δηµιουργικού δυναµικού µας, τόσο ως τι θα µπορούσαµε να είµαστε, όσο και καθώς και του τι θα ήµασταν. Είδαµε την παλαιά αστρολογία να µας παρουσιάζει ως θύµατα των ιδιοτροπιών της τύχης, καθιστώντας µας αδύναµους να κάνουµε τίποτε άλλο, παρά να περιµένουµε το αναπόφευκτο. Έτσι, η παλαιά αστρολογία, απορρίφθηκε ως «µοιρολατρική». Αυτή η νέα Ανθρωπιστική αστρολογία, στο µεγαλύτερο µέρος της, ήταν µία εξέλιξη, ένα βήµα µπροστά.

Οποιαδήποτε αλλαγή, όµως, µπορεί να έχει συµβεί µόνο και µόνο για την αλλαγή. Κάθε αλλαγή δείχνει, απλώς, µια παρέκκλιση από την πορεία. Και όποτε συµβαίνει αυτό, απαιτείται περαιτέρω αλλαγή για να µας επαναφέρει στην πορεία. Καθώς αποκτήσαµε µια νέα προοπτική για τους εαυτούς µας και τη σχέση µας µε τη µοίρα, παρά λίγο να χάσουµε αυτό που αποτελούσε αξία στην παλαιά αστρολογία, την οποία έπρεπε να ανακαλέσουµε. Το µεγαλύτερο µέρος της βρίσκεται ενσωµατωµένο στην ωριαία αστρολογία, την τέχνη της απάντησης ερωτήσεων µε αστρολογικούς όρους.

Διαβάστε περισσότερα στο Astrology.gr