Αλέξης Παππάς: «Την τελευταία στιγμή της ζωής μου θέλω να τη ζήσω ευχαριστημένος»
Ο Αλέξης Παππάς κυνήγησε το όνειρό το, δεν πτοήθηκε και παρέμεινε για δέκα χρόνια στο εξωτερικό.
«Τα επόμενα χρόνια πηγαινοερχόμουν Νέα Υόρκη, Παρίσι, Μιλάνο. Σε κάθε πόλη είχα το πρακτορείο μου και το σπίτι μου. Τον ενάμιση χρόνο που έμεινα στο Παρίσι, έκανα τις καμπάνιες της Davidoff, την κολόνια της Diesel only the brave, το άρωμα του Antonio Banderas και άλλα. Στη Νέα Υόρκη ήμουν στο μεγαλύτερο πρακτορείο μοντέλων IMG, όπου ήταν η Ζιζέλ και η Ναόμι Κάμπελ. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησα τη μεγάλη μου συνεργασία με την Guess, πάνω από 50 φωτογραφίσεις, καμπάνιες και καταλόγους, τα γυαλιά της Mont Blanc, πολλά αμερικάνικα brands ξανά Macy's και ένα εξώφυλλο στο περιοδικό των New York Times. Στη Νέα Υόρκη αφιέρωσα τα τελευταία τρία χρόνια πριν επιστρέψω στην Ελλάδα» τόνισε στο ΟΚ.
-Ήταν εύκολο να διαχειριστείς τόσο νέος μια μεγάλη ευκαιρία;
«Τότε δεν καταλάβαινα το μέγεθος που είχαν αυτές οι δουλειές. Σε αυτόν τον χώρο όσο δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται, τόσο πιο καλά πράγματα σου συμβαίνουν. Τότε το απολάμβανα πολύ περισσότερο από ό,τι σήμερα. Οι μάνατζερ μου με συμβούλευαν: «Δεν θα μιλάς. Δεν θα ρωτάς. Δεν θα κάνεις τίποτα». Ακολουθούσα τις οδηγίες τους, αλλά πολλές φορές είχα και τις ενστάσεις μου, αν κάνω καλά ή εκτίθεμαι στους τρίτους και φαίνομαι ένα άβουλο ζώο.»
-Δεν υπήρξε κάποια στιγμή που δυσκολεύτηκες;
«Από τη στιγμή που φεύγεις από τη χώρα σου, η αρχή είναι πάντα δύσκολη. Είμαι άνθρωπος της οικογένειας, θέλω να έχω τη βάση μου και δεν εννοώ το σπίτι, αλλά την οικογένεια και τους φίλους μου. Εκεί οι άνθρωποι είναι πιο περιστασιακοί, δύσκολα κάνεις φίλους και αυτό με ενόχλησε»
-Έκανες φίλους;
«Έκανα αλλά δεν τους θεωρώ σταθερούς στη ζωή μου. Δεν νιώθω ότι θα γυρίσω πίσω και θα πάρω ένα τηλέφωνο για να ακούσω: «Είμαι εδώ για σένα». Έναν που θεωρώ πολύ φίλο μου από τον χώρο, είναι Έλληνας, ο Παρασκευάς Μπουμπούρακας, πολύ δικός μου άνθρωπος.»
-Έφτασες ποτέ στο σημείο να θέλεις να τα παρατήσεις και να γυρίσεις πίσω;
«Αναρωτήθηκα πολλές φορές τι κάνω εγώ εδώ; Επειδή κανείς δεν μου εγγυάται ότι η ζωή τελειώνει στα 80 ή στα 90, αλλά μπορεί να τελειώσει στα 28, αναρωτιόμουν γιατί να είμαι μόνος μου εκεί. Την τελευταία στιγμή της ζωής μου θέλω να τη ζήσω ευχαριστημένος, θα μου πεις γιατί έμεινα τόσα χρόνια στο εξωτερικό; Ήταν όλες αυτές οι μεγάλες και σημαντικές δουλειές, οπότε έκανα υπομονή.»
-Τώρα είσαι ευχαριστημένος που γύρισες στην Ελλάδα;
«Πολύ. Γενικά χαίρομαι που υπήρξαν «λακούβες» στη ζωή μου, γιατί έχω πέσει μέσα πολλές φορές και έμαθα πολλά.»