Κρίστι Κρανά: «Κάποιοι νόμιζαν ότι κλείνω και πονηρά ραντεβού...»

«Τα πρώτα χρόνια υπήρχε μια αμφισβήτηση του στιλ «Ποια είναι αυτή;», «Τι δουλειά κάνει;» και τέτοια. Ακόμη και κοντινά μου άτομα δεν καταλάβαιναν τι θα πει να έχεις σχολή μοντέλων. Κάποιοι νόμιζαν ότι κλείνω και πονηρά ραντεβού... Τα βράδια πήγαινα σπίτι μου και έκλαιγα. Η αείμνηστη Αντουανέτα Ροντοπούλου ήταν από τα λίγα άτομα που με πίστεψαν και μου είπαν ότι θα πάω μπροστά» τόνισε στην Espresso.

-Υπήρξαν κοπέλες που ήρθαν στη σχολή και στο μυαλό τους είχαν άλλα πράγματα;

«Κι αν υπήρξαν, τελικά δεν είχαν θέση στη σχολή μου... Πίστεψέ με, όσες ήθελαν να κάνουν άλλη ζωή από αυτή του μοντέλου τις καταλάβαινα αμέσως. Γιατί δεν μπορείς, κοριτσάκι μου, από τη μια στιγμή στην άλλη να μου εμφανίζεσαι με χρυσό Ρόλεξ... Εγώ αυτά δεν τα δεχόμουν με τίποτα!»

-Τι μαθαίνεις στα κορίτσια;

«Οι σχολές Cristi, που λειτουργούν στην Αθήνα και στο Ηράκλειο της Κρήτης, διδάσκουν modeling, make up, image making και βέβαια έχουμε και το πρακτορείο μοντέλων. Προσωπικά, μαθαίνω τα μελλοντικά μοντέλα να είναι όμορφα, καθαρά, λαμπερά και προπάντων να έχουν επίπεδο. Ο,τι είναι ψεύτικο πάνω τους -δηλαδή τα ψεύτικα χείλη, τα ψεύτικα μπούστα, τα ψεύτικα μαλλιά, τα ψεύτικα νύχια και λοιπά– τους τα απαγορεύω. Μια φορά, μια καλλονή μαθήτριά μου ήρθε στη σχολή με ψεύτικα φρύδια και με κάτι χείλη λες και την είχαν τσιμπήσει μέλισσες. Την έδιωξα κι έκλαψα γι’ αυτό, γιατί έμαθα πως η μητέρα της πούλησε ένα οικόπεδο και τα χρήματα τα έδωσαν στον πλαστικό για να την κάνει... έκτρωμα!»

-Σήμερα οι πλαστικές γίνονται από την εφηβεία των κοριτσιών...

«Τραγικό! Ευτυχώς κάποιες τις προλαβαίνω από πολύ μικρές. Μου λένε «Δεν έχω στήθος» και τους απαντάω «Δεν χρειάζεται, κοριτσάκι, να γίνεις τούμπανο, είσαι μια χαρά κι έτσι». Μόνο αν το στήθος τους είναι εντελώς ανδρικό και αισθάνονται κόμπλεξ συναινώ για πλαστική, αλλά και πάλι όχι για κάτι υπερβολικό και αντιαισθητικό.»