Στέλλα Μιχαηλίδου: «Το να φέρω το στέµµα στην Ελλάδα όπως η Σκλήβα θα ήταν όνειρο και τεράστια τιµή»

Πώς αισθάνεσαι που θα εκπροσωπήσεις τη χώρα µας στον 72ο διαγωνισµό Miss World 2025;

Είναι µεγάλη τιµή και τεράστια ευθύνη. ∆εν πρόκειται µόνο για έναν διαγωνισµό οµορφιάς, αλλά για µια παγκόσµια πλατφόρµα, έναν θεσµό που προβάλλει την πολιτιστική κληρονοµιά, τη φιλανθρωπία και τη γυναικεία ενδυνάµωση. Ως αθλήτρια, βιώνω αυτή τη συµµετοχή όπως οι αθλητές που διαγωνίζονται σε Ολυµπιακούς Αγώνες. Οι λόγοι είναι οι ίδιοι: η προσωπική υπέρβαση, η συνεχής εξέλιξη και η περηφάνια τού να σηκώνεις τη σηµαία της χώρας σου σε
µια παγκόσµια σκηνή. Προετοιµάζοµαι µε πειθαρχία, αφοσίωση και όραµα, ακριβώς όπως θα έκανε ένας αθλητής πριν από µια σηµαντική διοργάνωση. Επίσης, είµαι ευγνώµων που θα έχω την ευκαιρία να συνδεθώ µε γυναίκες από σχεδόν 120 χώρες και να µάθω από τις ιστορίες τους.

Θα ήθελες να φέρεις το στέµµα, όπως έκανε η Ειρήνη Σκλήβα το 1996;

Η Ινδία έχει ιδιαίτερη σηµασία για τη χώρα µας, καθώς το 1996, εκεί ακριβώς, η Ειρήνη Σκλήβα κατέκτησε το στέµµα της Miss World. Εποµένως, το να επιστρέφουµε σε αυτόν τον τόπο κάνει τη συµµετοχή µου ακόµα πιο ξεχωριστή. Φυσικά, το να φέρω το στέµµα στην Ελλάδα, όπως έκανε η Ειρήνη Σκλήβα, θα ήταν ένα όνειρο και µια τεράστια τιµή. Όμως, για µένα, η συµµετοχή στον Miss World 2025 δεν αφορά µόνο το στέµµα. Είναι µια ευκαιρία να αναδείξω τις αξίες και τη δυναµική της σύγχρονης Ελληνίδας σε µια παγκόσµια σκηνή, είτε αυτό συνοδευτεί από ένα στέµµα είτε από µια παρουσία αντάξια της ιστορίας µας. Και η Ελλάδα είναι και το παρόν και το µέλλον της. Μια χώρα που εξελίσσεται, εµπνέει και αναδεικνύει δυναµικές, πολυδιάστατες γυναίκες, µε όραµα. Γυναίκες που δεν περιορίζονται σε στερεότυπα, που εξελίσσονται, διεκδικούν και δεν φοβούνται να κάνουν τη φωνή τους να ακουστεί.

Εκτός από επαγγελµατίας µοντέλο, είσαι και χορεύτρια, παίζεις τένις, αλλά και πιάνο…

Είµαι αφοσιωµένη σε δραστηριότητες που ενισχύουν τόσο τη σωµατική όσο και την πνευµατική µου ισορροπία. Ο χορός είναι ένας τρόπος έκφρασης, ελευθερίας και σύνδεσης του σώµατος µε την ψυχή. Μέσα από αυτόν µπορώ να διοχετεύσω τη δηµιουργικότητά µου και να ανακαλύπτω συνεχώς νέες πτυχές του εαυτού µου. Το τένις, από την άλλη, µου έχει διδάξει πει θαρχία, στρατηγική σκέψη και συγκέντρωση. Το πιάνο, τέλος, αποτελεί πηγή ηρεµίας