«Έχω “φάει” τρικλοποδιές από ανθρώπους που πίστευα για φίλους. Έχτισαν καριέρες πάνω μου»

Ο Πάνος Σταθακόπουλος αναφέρθηκε σε άσχημες συμπεριφορές που έχει εισπράξει από συναδέλφους του και εξομολογήθηκε πώς το αντιμετώπισε.

Πώς είσαι αυτό τον καιρό επαγγελματικά;

Βρίσκομαι για τέταρτη χρόνια στο θέατρο «Ζίνα», με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και τον Γιάννη Ζουγανέλη, στο έργο «Το παράξενο ζευγάρι», του Νιλ Σάιμον, σε σκηνοθεσία του Βλαδίμηρου, θα στα­ματήσουμε την Κυριακή των Βαΐων και θα συνεχί­σουμε 3 εβδομάδες μετά, ενώ το καλοκαίρι θα πάμε περιοδεία.

Στις συνεργασίες σου διατηρείς σχέσεις ζωής.
Με τον Βλαδίμηρο είναι η 15η συνεργασία. Φεύγω, πηγαίνω κάπου άλλου και όταν με ζητάει, είμαι πάλι κοντά του. Είναι από τα πιο υγιή άτομα στο χώρο, για­ τί λείπει λίγο αυτό από το χώρο μας.

Τι εννοείς;

Ξέρει τι θέλει, δεν έχει δεύτερη σκέψη από αυτό που θα πει. Κάνουμε παρέα, όπως και με τη γυναίκα του, είμαστε φίλοι, είναι η οικογένεια μου. Δεν ξέρω τι εί­ναι κακό και τι δεν είναι σε ό,τι αφορά στην καριέρα, αν πρέπει να είσαι συνέχεια με διαφορετικούς, να σε γνωρίζουν, να σε ξέρουν... Είμαι περισσότερο της ασφάλειας των ανθρώπων, όχι της δουλειάς, να με καταλαβαίνουν, να περνάω καλά.

Θέλεις την ανθρώπινη σχέση, πέρα από την επαγγελματική;
Ακριβώς την οποία κρατάω με τις περισσότερες δουλειές που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια.

Έχεις χτίσει τις σχέσεις σου;

Ναι, και δεν χτίζω σχέσεις για να έχω δουλειά. Όταν κάνουν δουλειά, μπορεί να μην τους πάρω ποτέ τηλέφωνο. Δεν έχω πάρει ποτέ τηλέφωνο για να ζητήσω δουλειά, αν και δεν είναι κακό. Μπορεί να πάρω τηλέφωνο κάποιον που δεν έχω συνεργαστεί, εκεί μου είναι πιο εύκολο.

Έχεις απογοητευτεί από συναδέλφους;

Με έχουν απογοητεύσει συνάδελφοι μου. Παρ’ όλα αυτά, αυτός είμαι κι έτσι ξέρω να βαδίζω. Έχω «φάει» τρικλοποδιές από ανθρώπους που πίστευα ότι είναι, φίλοι κολλητοί, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καθόλου και πάνω σ’ εμένα χτίσανε καριέρες, και μιλάω με αποδείξεις.

Μετά τι έγινε με τους ανθρώπους αυτούς;

Δεν σε είδα, δεν σε ξέρω. Δεν σήκωναν τηλέφωνο για να απαντήσουν... Και αναφέρομαι σε πρόσωπα πρώτης γραμμής. Δεν πειράζει. Πορεύτηκα, δεν έμεινα ποτέ χωρίς δουλειά, αλλά με πείραξε περισσότερο σε επίπεδο σχέσης.

Υπάρχει κάτι που «σπάει» μέσα σου;

Σπάει, ξεριζώνεται,. Είμαι άνθρωπος που δίνω ευκαιρίες και «ξεχνάω», αλλά μία, δύο, τρεις... Όταν αυτό επαναλαμβάνεται, λέω: «Πάνο, σύνελθε, από εκεί και πέρα είσαι άξιος της μοίρας σου». Οι άνθρωποι δεν δένονται το ίδιο.

Πηγή: Λοιπόν