Αλέξανδρος Αντωνόπουλος: Με ποιον πήγε να πιαστεί στα χέρια στο Ηρώδειο; Τι λέει ο ίδιος

Μιλώντας για τις δύο μεγάλες ατυχίες της ζωής του, ο ηθοποιός ξεσπά: «Θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό. Δεν είμαι από αυτούς που θα πουν ότι με... φάγανε τα κυκλώματα. Είχα δύο μεγάλες ατυχίες στη ζωή μου, δύ χτυπήματα. Η μία ήταν η απόλυσή μου από το Εθνικό Θέατρο, από τον παππού μου, και η δεύτερη η απόλυσή μου από τις ειδήσεις, από την ΕΡΤ. Αυτά ήταν πολύ χοντρά χτυπήματα».

Μιλώντας για τον αείμνηστο Αλέξη Μινωτή, τον παππού του, ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος αποκαλύπτει: «Ποιος σου έβγαλε το μάτι; Ο φίλος ή ο συγγενής γι' αυτό είναι τόσο βαθιά. Πήγαμε στα δικαστήρια, φτάσαμε σε απίστευτες γελοιότητες, τότε, το 1981. Δεν μιλούσαμε με τον παππού μου. Η μαμά μου έμενε ακριβώς απέναντι από το σπίτι της γιαγιάς μου, της Κατίνας Παξινού. Από το μπαλκόνι της μαμάς μου έβλεπα το μπαλκόνι της Παξινού και χαιρετιόμασταν».

Ο ηθοποιός αναφέρεται στην άριστη σχέση που είχε με τη γιαγιά του Κατία Παξινού: «Με τη γιαγιά είχα άριστη σχέση. Ήταν μία μοναδική γιαγιά, όπως όλες οι άλλες γιαγιάδες. Εκτός από το θαυμασμό που της είχα γι' αυτό που ήταν, είχα αμέτρητη αγάπη και γι' αυτό που ήταν μέσα στο σπίτι. Στο σπίτι ήταν η γιαγιά μου, δεν ήταν η Κατίνα Παξινού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται». Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος θυμάται κάποιες στιγμές του μαζί της και περιγράφει σε συνέντευξή του στο Λοιπόν: «Σε αυτήν μπορούσα να καπνίζω κρυφά από τη μαμά μου, με κάλυπτε αν έκανα καμία βλακεία στο σχολείο. Ο Μινωτής δεν ήταν έτσι. Ήταν ένας πολύ απόμακρος άνθρωπος, ήταν και νονός μου... Από ένα σημείο και μετά δεν τα πηγαίναμε καθόλου καλά. Ήταν ένας πολύ μεγάλος καλλιτέχνης, αλλά, δυστυχώς, ένας πολύ μικρός άνθρωπος. Αυτό μας έφερε στα άκρα γιατί κι εγώ ήμουν σε μια ηλικία επαναστατική, και είχαμε μεγάλες κόντρες. Όσο ζούσε η Παξινού, μας τα συμβίβαζε. Όταν πέθανε, ήρθε και έδεσε το πράγμα. Κόψαμε την «καλημέρα», όταν ανοίχτηκε η διαθήκη της γιαγιάς μου. Πράγματα γελοία δηλαδή...» Τι ακριβώς συνέβη αλήθεια ανάμεσά τους; Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος εξιστορεί: «Η γιαγιά άφησε την περιουσία της στη μαμά μου, όπως ήταν φυσικό. Ο Μινωτής ήταν ο δεύτερος σύζυγός της, δεν ήταν παππούς μου. Μετά μας έκοψε την 'καλημέρα'. Αντί να ζητήσει τα 'ρέστα' από την Παξινού, που δεν του άφησε τα λεφτά, τα ζήτησε από τη μάνα μου και από εμένα... Έπεσαν λυτοί και δεμένοι, φίλοι και συγγενείς, έκανε ένα βήμα υποχώρησης και με προσέλαβε στο Εθνικό Θέατρο. Δεν ήξερα τι να κάνω. Μου είπαν οι φίλοι μου: 'Πήγαινε να τα βρείτε, δεν είναι σωστό', γιατί επί της ουσίας ήταν παππούς μου, αφού δεν γνώρισα τον κανονικό μου παππού. Δεν τα πηγαίναμε καλά, με αποτέλεσμα όταν κάποια στιγμή μπήκα μέσα στα συνδικαλιστικά, αυτός θεώρησε ότι στράφηκα εναντίον του και με απέλυσε. Ήταν ένα μεγάλο χαστούκι. Με απέλυσε με άσχημο τρόπο, είναι μία πολύ πικρή ιστορία. Πήγε να πέσει ξύλο, να τον δείρω εγώ στο Ηρώδειο. Πέσανε και μας χωρίσανε».