Έλληνας ηθοποιός δήλωσε: «Λιποθύμησα, δεν ανέπνεα, κόντεψα να πεθάνω»

Ο ίδιος είχε σχεδόν πάντα τον ρόλο του… κακού. Πώς του βγήκε το παρατσούκλι «ο κακός του ελληνικού σινεμά»;

«Από τους ρόλους που έπαιζα, αλλά θα πρέπει να πω ότι είμαι ρολίστας και δεν αναλάμβανα μόνο χαρακτήρες κακών. Απλά οι συγκεκριμένοι ρόλοι ήταν... ευκολομάσητοι, όπως συνηθίζω να λέω. Ισως με στιγμάτισε ο πρώτος μου ρόλος, του βιαστή. Φαίνεται ότι άρεσε πολύ όπως τον έπαιξα και -λόγω και της φυσιογνωμίας μου- τυποποιήθηκα από τους σκηνοθέτες και για τέτοιους ήρωες με είχαν σε πρώτη ζήτηση. Πάντως μου άρεσε πολύ το σινεμά, γι' αυτό γύρισα και τόσες ταινίες, ενώ από θεατρικής πλευράς έκανα λιγότερα πράγματα» τόνισε ο Ανέστης Βλάχος σε καθημερινή εφημερίδα.

-Θυμάσαι κάτι που να συνέβη σε ταινία σου και να σε πείραξε;

«Στο Φεστιβάλ του Βερολίνου συμμετείχε το φιλμ «Φόβος» του Κώστα Μανουσάκη. Ολοι –ακόμη και μέλη της κριτικής επιτροπής- μου έλεγαν, αμέσως μετά την προβολή του, ότι εγώ θα έπαιρνα το πρώτο βραβείο. Τελικά το κέρδισε ο πρωταγωνιστής της ταινίας ενός Γάλλου [Πρωταγωνιστής στον «Ζητιάνο» (1982, ΥΕΝΕΔ) του Μάριου Ρετσίλα] σκηνοθέτη, για πολιτικούς λόγους. Μη νομίζεις, τα κινηματογραφικά φεστιβάλ είναι πανηγύρια και σε αυτά παίζονται πολιτικά παιχνίδια. Επομένως, δεν μπορώ να πω ότι έχω πικραθεί γι' αυτό που συνέβη. Πήρα βραβεία από άλλες ταινίες μου σε φεστιβάλ.»

-Κινδύνευσες ποτέ σε γύρισμα;

«Ναι, στο «Ποτάμι» του Νίκου Κούνδουρου κινδύνευσε η ζωή μου. Ήταν καταχείμωνο στις Σέρρες κι εγώ έπρεπε να μπω στον ποταμό Στρυμόνα, που ήταν γεμάτος πάγο. Λόγω της πολύ χαμηλής θερμοκρασίας, λιποθύμησα. Με έβγαλαν γρήγορα έξω, μελανιασμένο, και άρχισαν να με τρίβουν με οινόπνευμα. Δεν ανέπνεα, κόντεψα να πεθάνω από συγκοπή. Η... πλάκα είναι ότι, μόλις συνήλθα, ο Κούνδουρος μου ζήτησε να κάνουμε ακόμη ένα πλάνο και, επειδή ήμουν τελειομανής κι αγαπούσα τη δουλειά μου, δεν του το αρνήθηκα!»