«Κράταγα τσίλιες για τον Ανδρέα. Ήταν με μια κυρία για ώρα»

«Ο Ανδρέας ήταν συμμαθητής στο Κολλέγιο με τον Κουν και μπορώ να πω ότι και οι δύο είχαν τα ίδια χούγια. Αυστηροί, μεν, με μια ευγένεια δε. Όμως, όταν δεν πήγαινε κάτι καλά και οι δύο ήταν... ο Θεός να σε φυλάει! Για τον Ανδρέα έφυγα από το Θέατρο Τέχνης το 1981. Τότε η Μελίνα Μερκούρη, που ήταν φίλη μου, με παρότρυνε να συμμετάσχω στις βουλευτικές εκλογές και, όπως καταλαβαίνεις, κάτι τέτοιο σήμαινε ότι δεν θα μπορούσα να είμαι και στο θέατρο. Δεν βγήκα βουλευτής, αλλά η Μελίνα με πήρε αρχικά σύμβουλό της στο υπουργείο Πολιτισμού και στη συνέχεια έγινα διευθυντής στο κανάλι της ΥΕΝΕΔ που ακόμη ήταν στρατιωτικοποιημένο. Εκεί κόντεψα να πεθάνω από το πολύ στρες, λόγω των αισχρών παρεμβάσεων. Όταν μετέτρεψαν το κανάλι σε αμιγώς πολιτικό και μετονομάστηκε σε ΕΤ2, αποχώρησα τρέχοντας και γύρισα στο ελεύθερο θέατρο» αποκάλυψε ο Γιάννης Μόρτζος σε καθημερινή εφημερίδα και συνέχισε: «Μου λείπει πολύ! Και δεν το λέω γιατί ήταν φίλος μου και είχαμε περάσει καλά, αλλά γιατί είχε μεγάλο όραμα. Μπορεί να μην τα κατάφερε στον βαθμό που το ήθελε, όμως έκανε σημαντικά πράγματα, όπως η λαϊκή εθνική ενότητα. Επί Ανδρέα καταργήθηκαν τα περίφημα πιστοποιητικά των κοινωνικών φρονημάτων και τέλειωσαν τα φακελώματα. Εν πάση περιπτώσει, το πρόβλημα με τον Ανδρέα ήταν στα προσωπικά του, αφού συνέβη αυτό που λέει ο σοφός λάος... Του άρεσαν οι γυναίκες. Μάλιστα, για εκείνον έχω φυλάξει τσίλιες! Βρισκόμασταν εκτός Αθηνών και ένας φρουρός του ήθελε να πάει κάπου για λίγο και με άφησε έξω από το δωμάτιό του. Ο Αντρέας ήταν μέσα για αρκετή ώρα με κάποια κυρία»