Τάκης Ζαχαράτος: «Ξεκίνησα να κάνω μιμήσεις κατά λάθος»

«Ξεκίνησα να κάνω μιμήσεις κατά λάθος, όταν ήμουν στο γυμνάσιο και έκανα τις φωνές των καθηγητών. Στην αρχή δεν ξαφνιάζονταν μόνο οι συμμαθητές μου, ξαφνιαζόμουν κι εγώ ο ίδιος. Μαθεύτηκε κάποια στιγμή, βούιξε το σχολείο και με έβαζαν οι καθηγητές στην έδρα να τους μιμούμαι. Με έβαζαν δηλαδή στην έκθεση χωρίς να έχω καμία προϋπηρεσία, ήταν σαν να βγαίνεις στη σκηνή θεάτρου». Οι γονείς του, όμως, τι έλεγαν για όλα αυτά; «Δεν ήξεραν κι αυτοί τι παιδί μεγάλωναν! Υπέθεταν ότι θα γίνω γυμναστής, είχαν υποψιαστεί ότι κάτι συνέβαινε, αλλά δεν είχαν φανταστεί το εύρος της τρικυμίας που τους περίμενε. Είχα όμως υποστηρικτικούς γονείς σε ό,τι και αν έκανα», εξομολογείται στο περιοδικό People και συνεχίζει:

«Εγώ τότε ήμουν 19 χρονών. Κάθε Τετάρτη που έκλεινε το κομμωτήριο, αντί να πάω για καφέ, μαζευόμασταν με κάτι φίλους και βγάζαμε φωτογραφίες σαν Αλίκη ή σαν Μέριλιν. Τα βιντεοσκοπούσαμε κιόλας. Η μαμά μου λοιπόν έδειχνε τις φωτογραφίες στις φίλες της περήφανα, άλλο που εγώ ντρεπόμουν. Άρχισαν όλες λοιπόν να λένε «τι ταλέντο έχει ο γιος σου» και ότι πρέπει να φύγω για την Αθήνα. Όταν η μαμά μου είπε ότι θα δείξει τις βιντεοκασέτες στον μπαμπά μου μου ήρθε κάπως. Έλεγα πως θα αντιδράσει τώρα ο άνθρωπος. Σκέψου ότι ήταν ένας σιδηρουργός. Κι εγώ στις βιντεοκασέτες έκανα την Αλίκη με κορμάκι στο καμπαρέ. Ο μπαμπάς μου λοιπόν όταν τις είδε, έβαλε τα γέλια και είπε ότι έχω ταλέντο. Ακούς; Το ταλέντο διέκρινε. Όχι, δεν είχα καμία καταπίεση, ούτε μου έβαλαν εμπόδιο στην έκφρασή μου. Αλλά πια ξέρω ότι και αντίθετοι να ήταν δεν θα με σταματούσε τίποτα. Αισθανόμουν πάντα το χέρι του θεού στην πλάτη μου» αναφέρει ο Τάκης Ζαχαράτος.