Μυστήριο! Ποιος έχει στην κατοχή του τα χειρόγραφα με τις συνταρακτικές αποκαλύψεις του Παπαμιχαήλ;

Αυτή τη φορά, όμως, οι σελίδες της ζωής του ήθελε να έχουν ολοκληρωτικά τη δική του σφραγίδα, μέχρι και την τελευταία τελεία. Έχοντας αγνάντι τη θάλασσα, στο Πόρτο Χέλι, όπου τον άρεσε να σκέφτεται. Ήθελε να ξαναγράψει όσα τον σημάδεψαν, όσα τον πόνεσαν, όσα τον έκαναν χαρούμενο, ευτυχισμένο, όμως με πολύ πιο «σκληρές», άλλα και αληθινές εικόνες για τη ζωή του.

Και όμως, το λεβεντόπαιδο από τον Πειραιά, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, δεν κατάφερε ποτέ να εκδώσει όσα σκεφτόταν και όσα πίστευε ο ίδιος για τη ζωή του και που ήθελε να έχουν τη χειρόγραφη υπογραφή του. Έφυγε πολύ νωρίτερα και χωρίς κανείς να το περιμένει, αν και η υγεία του είχε κλονιστεί τα τελευταία χρόνια.

Ήταν 8 Αύγουστου του 2004 όταν το ελληνικό θέατρο, ο κινηματογράφος και η τηλεόραση πενθούσαν για τον χαμό ενός εκ των μεγαλύτερων ωραίων και σπουδαίων ηθοποιών της υποκριτικής τέχνης, που με το ταλέντο του σφράγισε το ελληνικό θέατρο. Ωστόσο, τα χειρόγραφα, όπου ο ίδιος «μιλούσε» για τη ζωή του, δεν ανακαλύφθηκαν ποτέ. Ποτέ και κανένας δεν έμαθε για τις περίπου 200 σελίδες που είχε γράψει ο σπουδαίος πρωταγωνιστής και στις οποίες αποκαλυπτόταν.

Αφορμή για το ρεπορτάζ της εφημερίδας Freddo στάθηκε μια «περίεργη» πληροφορία όταν άτομο από το φιλικό του περιβάλλον έλεγε στον υπογράφοντα. «Θα βγουν όταν πρέπει από εκείνους που πρέπει».

Η ιστορία των χαμένων εγγράφων ξεκίνησε λίγους μήνες πριν από τον θάνατο του μεγάλου πρωταγωνιστή, όταν ο ίδιος είχε εκμυστηρευτεί στον υπογράφοντα, καθώς και σε δύο ακόμα φιλικά προσκείμενα άτομα σε εκείνον, ότι επρόκειτο να εκδώσει ακόμα ένα βιβλίο ζωής με όσα δεν είπε στην αυτοβιογραφία του Μάκη Δελαπόρτα, που είχε κυκλοφορήσει το 2002 με τίτλο «Ένας μύθος, μια ιστορία». «Σε αυτό το χειρόγραφο βιβλίο θα μιλάω σκληρά. Για όλους και για όλα», είχε πει τότε.

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής εκείνης, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ ήθελε να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους. Ήθελε να μιλήσει για όσους τον πόνεσαν, για όσους τον αγάπησαν, για όσους τον πολέμησαν με άσχημο τρόπο. Ήθελε να κάνει μια δημόσια εξομολόγηση, σαν να ήταν η τελευταία του. Και να έχει εξ ολοκλήρου τη δική του συγγραφική σφραγίδα. Και ενώ εκείνο το διάστημα η τελευταία σύντροφος της ζωής του, Νάντια Μουρούζη, βρισκόταν στο πλευρό του, ποτέ δεν αντιλήφθηκε όσα εκείνος έγραφε.

Τότε η Νάντια Μουρούζη είχε μάλιστα εκμυστηρευτεί δημοσίως για το θέμα των χαμένων εγγράφων: «Δεν είδα και δεν βρήκα ποτέ χειρόγραφα στο σπίτι του Δημήτρη». Ο ίδιος όμως το είχε επιβεβαιώσει σε στενούς φίλους και συνεργάτες του. Αλήθεια, ποιοι πρέπει να φοβούνται από αυτά τα χαμένα χειρόγραφα και πότε θα «σκάσει» η είδηση της κυκλοφορίας τους από ανθρώπους που τα έχουν στην κατοχή τους;

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, ενώ είχε αποκληρώσει με πολύ σκληρά λόγια τον μονάκριβο γιο του, δεν ήθελε να συνεχίσει την κόντρα του μαζί του και μετά θάνατον, παρόλο που και οι δύο είχαν απόσταση στις μεταξύ τους σχέσεις. «Δεν γνωρίζω αν έγραφε και τι έγραφε ο πατέρας μου», ήταν η λακωνική δήλωση του γιου του, Γιάννη, στη «Freddo».

Πάντως, όπως ο ίδιος εκμυστηρευόταν πριν από τον θάνατο του, το νέο του συγγραφικό εγχείρημα θα ήταν απλώς «ξεδίπλωμα ψυχής». Ένα σύγγραμμα που αν τελικά κυκλοφορήσει από τους άγνωστους «κατόχους» του, σίγουρα θα προκαλέσει τριγμούς και εκδοτικό πάταγο, μιας και το λεβεντόπαιδο από τον Πειραιά δεν ήξερε να μασάει τα λόγια του.