Στην ανεργία η Κατερίνα Βακαλοπούλου

Η Κατερίνα Βακαλοπούλου, η οποία είναι εξαφανισμένη σχεδόν μια εικοσαετία από τα τηλεοπτικά δρώμενα, μιλάει σήμερα στην «Espresso» για το πρόωρο τέλος της καριέρας της, το οποίο, όπως ισχυρίζεται, ήρθε εξαιτίας της συμμετοχής της στη μακροβιότερη σειρά της ελληνικής τηλεόρασης.

Υστερα από χρόνια απουσίας, το κορίτσι με τα μεγάλα λαμπερά μάτια και το παιδικό, γάργαρο γέλιο, την ευγένεια και τον σεβασμό, κάνει ένα flash back αποκαλύπτοντας άγνωστες στιγμές της προσωπικής και της επαγγελματικής ζωής της.

Άνεργη από το 2009, η Κατερίνα δίνει σήμερα τη μάχη της επιβίωσης.

«Μακροπρόθεσμα αποδείχθηκε λανθασμένη κίνηση να δώσει ο Νίκος Φώσκολος το αληθινό μου όνομα στον ρόλο. Με ταύτισε ο κόσμος, ακόμη και οι γείτονές μου, με την Κατερίνα της σειράς. Ηταν καταστροφικό! Μόλις ολοκληρώθηκε ο κύκλος μου στη “Λάμψη” δεν μπόρεσα να βρω ξανά δουλειά στην τηλεόραση. Ημουν πια χαρακτηρισμένη και δεν άλλαξε αυτό ποτέ, και ας πέρασαν δύο δεκαετίες. Αργησα να καταλάβω ότι αυτός δεν ήταν ρόλος, αλλά τύπος. Και όταν κουράστηκα να χτυπάω πόρτες που δεν άνοιγαν, στράφηκα αποκλειστικά στο θέατρο» λέει η ηθοποιός, η οποία εργαζόταν για πολλά χρόνια στα ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, Βόλου και Ιωαννίνων σε σπουδαίες παραστάσεις. Οταν, όμως, ξέσπασε η κρίση πριν από οκτώ χρόνια και έκλεισε αυτή η επαγγελματική πόρτα, η ηθοποιός επέστρεψε στην Αθήνα.

«Με φιλοξενεί η μαμά μου και έτσι έχω την περηφάνια και την αξιοπρέπειά μου» λέει με νόημα η ηθοποιός, η οποία το 2004 δημιούργησε την πρώτη θεατρική ομάδα, την ΑΣΚΤ, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Η ηθοποιός ανασυντάχθηκε. Εργάστηκε ως καθηγήτρια γαλλικών, κάνοντας ιδιαίτερα σε παιδάκια, παρέδιδε μαθήματα υποκριτικής σε νέους που έδιναν εξετάσεις σε δραματικές σχολές, αλλά έκανε και την νταντά για τα προς το ζην. Πρόσφατα εργάστηκε εθελοντικά στο Προσφυγικό, στις περιοχές του Ελληνικού και στον Πειραιά.

«Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, τις ίδιες επιλογές θα έκανα, αλλά με καλύτερη διαχείριση. Θα πήγαινα στο πανεπιστήμιο και μετά θα ξεκινούσα καριέρα ηθοποιού» λέει με τη μοναδική δύναμη ψυχής που διαθέτει.