Ζωή Λάσκαρη: Τέσσερα χρόνια χωρίς! Σπάνιες φωτογραφίες της μεγάλης σταρ!

Ήσυχα, γαλήνια, χωρίς να το καταλάβει κανείς, έφυγε σαν σήμερα πριν από ακριβώς τέσσερα χρόνια η μεγάλη σταρ του ελληνικού κινηματογράφου και μία από τις ωραιότερες γυναίκες της χώρας μας.

Άφησε την τελευταία της πνοή στην εξοχική κατοικία της στο Πόρτο Ράφτη, βυθίζοντας την Ελλάδα σε θλίψη. Η κόρη της Μάρθα Κουτουμάνου ήταν εκείνη που την βρήκε. Βλέποντας πως η μητέρα της δεν αντιδρούσε παρά τις δικές της προσπάθειες, άμεσα κάλεσε τον γιατρό, ο οποίος και διαπίστωσε τον θάνατό της. Ο σύζυγός της Αλέξανδρος Λυκουρέζος στο άκουσμα του δυσάρεστου συμβάντος λύγισε και δεν μπορούσε να το πιστέψει, καθώς εκείνο το πρωινό έφυγε για τη δουλειά του αφήνοντας τη σύζυγό του να κοιμάται.

Η τραγική ειρωνεία, όμως, είναι ότι η αγαπημένη πρωταγωνίστρια είχε με κάποιον τρόπο «προφητεύσει» το θάνατό της λέγοντας σε παλαιότερη συνέντευξή της:

«Ποια είναι η ευτυχία; Η υγεία μας. Το παίρνεις ως δεδομένο; Δεν πρέπει. Ξέρεις αν θα ξυπνήσεις αύριο; Ξέρεις πόσοι ξυπνάνε και ανακαλύπτουν μια ανίατη αρρώστια; Κι όταν αρρωστήσουμε, λέμε “αχ, Θεέ μου”, στον κίνδυνο. Περαστική είμαι από τον πλανήτη» είχε πει η ίδια παλιότερα...

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Η Ζωή Λάσκαρη είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς σε ηλικία 5 ετών έχασε τον πατέρα της κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.

Η επαγγελματική πορεία της ωστόσο ήταν μαγική και είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Η πρωταγωνίστρια του ελληνικού σινεμά είχε στο ενεργητικό της πληθώρα πρωταγωνιστικών ρόλων σε ταινίες που όχι μόνο έμειναν στην ιστορία, αλλά προβάλλονται μέχρι και σήμερα με το κοινό να τις παρακολουθεί φανατικά.

Το 1959 μια όμορφη κοπέλα με εντυπωσιακή εμφάνιση δηλώνει συμμετοχή στα Καλλιστεία και κερδίζει τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς». Η Ζωή Κουρούκλη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, ξεκίνησε -στα 18 της χρόνια- με αυτόν τον τρόπο την καριέρα της, η οποία είχε σταθερά ανοδική τάση. Μάλιστα, θεωρείτο μια από τις πιο εμπορικές ηθοποιούς της δεκαετίας του ’60.

O Γιάννης Δαλιανίδης, μαγνητισμένος από τη λάμψη της, επέλεξε τη Ζωή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του 1961 «Ο κατήφορος». Η επιτυχία της εν λόγω ταινίας ήταν τόσο μεγάλη που την καθιέρωσε και της έδωσε τη μεγάλη δυνατότητα να υπογράψει συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με την Finos Film.

Η Ζωή Λάσκαρη άλλαξε το επίθετό της και το «Κουρούκλη» έδωσε τη θέση του στο «Λάσκαρη», ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο Λάσκαρη το διάλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.

Δράμα, κωμωδία και μιούζικαλ ήταν τα είδη στα οποία την είδαμε να πρωταγωνιστεί και να ξεχωρίζει.

«Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Νόμος 4000», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Μια κυρία στα μπουζούκια», ήταν μόνο κάποιες από τις 22 ταινίες που έκανε με τον Φίνο, ενώ αποτέλεσε τη μοναδική ηθοποιό που συνεργάστηκε με μια μόνο εταιρία παραγωγής στην καριέρα της.

Η μεγάλη της αγάπη για το θέατρο ήταν γνωστή. Έτσι, περί τα μέσα της δεκαετίας του ‘60 στρέφεται στο θεατρικό σανίδι.

Η πρώτη της θεατρική εμφάνιση έγινε στην Κύπρο με το έργο «Μιας πεντάρας νιάτα». Η μεγάλη ντίβα πρωταγωνίστησε όμως και σε παραστάσεις της αθηναϊκής σκηνής. Το «Μαριχουάνα στοπ» αποτέλεσε το πρώτο της θεατρικό βήμα στην πρωτεύουσα το 1970 κι από εκεί κι έπειτα ακολούθησαν κι άλλα έργα αλλά και κριτικές διθυραμβικές για εκείνη. Το 1982 κάνει την τελευταία της ταινία «Αναμέτρηση», ενώ από το 1990 και μετά συνεργάζεται με μεγάλου Έλληνες σκηνοθέτες και παρουσιάζει θεατρικά έργα από το παγκόσμιο θέατρο.

Ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί το 1990 στο «Καινούρια σελίδα» του Neil Simon και την επόμενη σεζόν στο «Τρελοί για έρωτα» του Sam Shepard και συνεχίζει με πολλά έργα ακόμη, ενώ η συνεργασία της με τον Μιχάλη Κακογιάννη στις «Τρωάδες» το 1997 αγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς.

Το 2003 ιδρύει την δική της θεατρική σκηνή στον πολυχώρο Αθηναΐδα και ανεβάζει έργα που την εκφράζουν και αγαπά να παρουσιάζει.

Ο έρωτας και ο τελευταίος σταθμός της

Η προσωπική της ζωή ήταν πάντοτε στο προσκήνιο και απασχολούσε τα media. Eίχε κάνει δύο γάμους από τους οποίους απέκτησε τη Μάρθα Κουτουμάνου (από τον γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο) και τη Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου (από τον γάμο της με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο). Η Ζωή εκτός από τη μητρότητα είχε γευτεί και την χαρά του να γίνει γιαγιά, καθώς η κόρη της Μάρθα της χάρισε την εγγονή της Ζένια Μπονάτσου.

Να σημειώσουμε ότι είχε επίσης βιώσει έναν μεγάλο έρωτα με τον Τόλη Βοσκόπουλο, μετά τον γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο (1971 ήταν η χρονιά του χωρισμού τους). Με τον Τόλη γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της ταινίας «Μαριχουάνα στοπ» κι ο έρωτάς τους κράτησε μέχρι το 1973.

Η 18^η Αυγούστου θα μείνει στην ιστορία, καθώς όλη η χώρα συγκλονίστηκε από τον αναπάντεχο και τόσο απρόσμενο χαμό της. Όλος ο καλλιτεχνικός και πολιτικός κόσμος δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει το δυσάρεστο αυτό γεγονός, ενώ η κηδεία της στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών είχε πλήθος κόσμου που τη συνόδευσε με τιμή στην τελευταία της κατοικία.

Aκολουθεί σπάνιο φωτογραφικό υλικό από τη σπουδαία πορεία της αξέχαστης Ζωής Λάσκαρη: