21 χρόνια χωρίς την Τζόλυ Γαρμπή: Η κλασική «ψυχομάνα» του κινηματογράφου που πέθανε ξεχασμένη

Η Τζόλυ Γαρμπή έμεινε στην ιστορία, όχι ως πρωταγωνίστρια, αλλά ως καρατερίστα δεύτερων ρόλων...

Mε τους χαρακτηριστικούς δεύτερους ρόλους της σε πολλές αξέχαστες ταινίες της χρυσής εποχής, μετατράπηκε σε μια τις πλέον αναγνωρίσιμες ώριμες κυρίες του σινεμά και σίγουρα στην πιο αλησμόνητη θετή μάνα του πανιού. Ψυχομάνα, θεία, σύζυγος, ακόμα και χήρα (γυμνασιάρχου!), η Τζόλυ Γαρμπή άφησε μια σπουδαία προσφορά στην υποκριτική τέχνη, ιδιαίτερα στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, υποστηρίζοντας τους ανθρώπινους ρόλους της με αμεσότητα, συνέπεια και αληθοφάνεια. Ταλαντούχα και πάντα αξιοπρεπής, η ηθοποιός είχε υπηρετήσει ως νοσοκόμα στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο και συμμετείχε αργότερα στην Αντίσταση, ενσαρκώνοντας στην ολότητά του τον ρόλο του κοινωνικά ευαίσθητου καλλιτέχνη. Οι λαμπρές ερμηνείες της, χάρισαν κάτι από την προσωπικότητά της στις περισσότερες από τις 50 ταινίες που πήρε μέρος. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη βραχνή φωνή και τα μεγάλα μάτια της στα φιλμ «Η νεράιδα και το παλικάρι», «Η σωφερίνα», «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος»;

Στην προσωπική της ζωή, ήταν σύζυγος του επίσης μεγάλου ηθοποιού Θόδωρου Μορίδη, αν και πέθαναν αμφότεροι ξεχασμένοι και παραγνωρισμένοι στο γηροκομείο. Ο δικός της θάνατος μάλιστα δεν θα γνωστοποιούνταν παρά δέκα μέρες αργότερα...

Πρώτα χρόνια

Η Ιουλία «Τζόλυ» Γαρμπή γεννιέται το 1913 στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής από Κεφαλονίτες γονείς. Εκεί θα περάσει τα παιδικά της χρόνια, αν και όταν ήταν στην εφηβεία της η ελληνικής καταγωγής οικογένεια θα επιστρέψει στην πατρίδα και θα εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα. Έχοντας ήδη κολλήσει το μικρόβιο της υποκριτικής, θα γίνει δεκτή το 1934 στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Ταυτοχρόνως, παρακολουθεί μαθήματα πιάνου και τραγουδιού στο Ωδείο Αθηνών και δεν λέει να σταματήσει τη μάθηση.

Αποφοιτώντας από το Εθνικό, θέλει να συνεχίσει τις σπουδές της στο εξωτερικό. Το 1938 θα την βρει λοιπόν στο Παρίσι, θα την προλάβει όμως ο πόλεμος και θα επιστρέψει άρον άρον στην πατρίδα. Δεν θα καθίσει όμως στα αυγά της. Ήδη από τις πρώτες στιγμές του ελληνο-ιταλικού πολέμου, η Τζόλυ θα φορέσει τη στολή της νοσοκόμας για τη φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών, ενώ αργότερα, κατά την περίοδο της Αντίστασης, θα πάρει ενεργό μέρος στο ελληνικό αντάρτικο...

Υποκριτική καριέρα

Η Τζόλυ Γαρμπή εμφανίστηκε στον κινηματογράφο ήδη από τα χρόνια που ήταν σπουδάστρια, παίρνοντας μέρος στη βουβή «Κοινωνική Σαπίλα». Το πραγματικό της ντεμπούτο θα έρθει ωστόσο δύο δεκαετίες αργότερα, όταν θα παίξει το 1954 στον «Δρόμο με τις ακακίες» και τον «Θανασάκη τον πολιτευόμενο» και θα δει τις πόρτες της εγχώριας κινηματογραφίας να ανοίγουν διάπλατα. Παρά το γεγονός ότι θα παίξει σε καμιά δεκαριά ταινίες μέχρι το 1960, ήταν αυτή η δεκαετία που θα γινόταν ευρύτερα γνωστή στο ελληνικό κοινό. Πλέον είναι μια καθιερωμένη ηθοποιός του θεάτρου που ο κόσμος γνωρίζει στο πανί, ούσα πια σχεδόν στα πενήντα της. Πέρα από τη μεγάλη κινηματογραφική της καριέρα, η Τζόλυ Γαρμπή ερμήνευσε ακόμα και οπερέτα, ενώ μεγάλη είναι επίσης η προσφορά της σε θέατρο και τηλεόραση. Τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση θα είναι στο σουρεαλιστικό «Αλαλούμ» (1982), δίπλα στον Χάρι Κλιν.

Παρά το γεγονός ότι στο πανί εμφανίστηκε σε προχωρημένη ηλικία, η Τζόλυ προσπάθησε να απαλύνει τα σημάδια του χρόνου με πλαστικές μικροεπεμβάσεις, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στη φοβερή και τρομερή Σαπφώ Νοταρά, η οποία εκμυστηρευόταν στους συναδέλφους τους το μεγάλο μυστικό της Γαρμπή περί λίφτινγκ και τους καλούσε: «Μην κάνεις παρέα την Τζόλυ Γαρμπή. Αυτή κάνει τη νέα».

Η Τζόλυ παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία τον επίσης αξέχαστο ηθοποιό Θεόδωρο Μορίδη, στο πλευρό του οποίου πέρασε ωστόσο τα τελευταία 60 χρόνια της ζωής της. Το ζευγάρι δεν απέκτησε απογόνους και απέφευγε διαχρονικά τα φώτα της δημοσιότητας. Τα τελευταία τους χρόνια τα πέρασαν αποτραβηγμένοι στο εξοχικό τους στην Αττική, ενώ για τα στερνά τους μπήκαν σε οίκο ευγηρίας. Μέχρι τότε ήταν δυστυχώς και οι δύο «περασμένα νέα» κι έτσι ο θάνατός της στις 9 Δεκεμβρίου 2002 θα γινόταν γνωστός μόνο δέκα μέρες αργότερα. Έναν χρόνο μετά (22 Δεκεμβρίου 2003), πήγε να τη βρει στον άλλο κόσμο και ο Μορίδης, όντας κι αυτός σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Η Τζόλυ Γαρμπή κηδεύτηκε στον Μαραθώνα, αν και όπως συμβαίνει με τους πραγματικά μεγάλους, κανείς δεν την έχει ξεχάσει πραγματικά, θα την θυμόμαστε πάντα με αυτή τη γλυκιά βραχνάδα στη φωνή και τη λιτή κινηματογραφική παρουσία ως μια σπουδαία ηθοποιό που παραμένει συνυφασμένη με τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου...

Πηγή: Λοιπόν