Νίκος Κούρκουλος: Η μαρτυρία του Νίκου Φώσκολου για τα γυρίσματα της ταινίας «Όχι άλλο κάρβουνο»

«Γυρίζουμε το Ορατότης μηδέν". Θα θυμάστε, βέβαια, τη σκηνή που λέει «Όχι άλλο κάρβουνο» ο πρωταγωνιστής, κατά τη διάρκεια της ανάκρισης από το Λιμενικό. Νομίζω πως ήταν από τις πιο δύσκολες στην καριέρα του Νίκου Κούρκουλου, γιατί ήταν ένας τεράστιος μονόλογος, μετά την ανάκριση, που πέφτει σε μια συγκίνηση και κορυφώνεται με το πώς έγινε η έκρηξη, στο καζάνι.

Πριν από το γύρισμα, επειδή είχε δυσκολίες για τον ηθοποιό η σκηνή, έχω πάει στο καμαρίνι του Νίκου και τα ξαναλέμε. Ξεκινάμε γύρισμα σε ένα παλιό εργοστάσιο, ένα ξυλουργείο, κάπου στους Αγίους Ανάργυρους, όπου δεν υπήρχαν τα συστήματα που δουλεύουμε στα στούντιο, τα κόκκινα φώτα, τα “προσοχή" και τα λοιπά. Από μένα, η σκηνή είναι εύκολη. Κάνω τράβελινγκ. είμαι πάνω στο πρόσωπο του Νίκου, και τον ζυγώνω κατά τη διάρκεια της σκηνής, ώσπου ακούγονται οι εκρήξεις.

Ο Νίκος, όπως πάντα, επιδιώκει να δώσει το τέλειο. Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια και είναι απόλυτα συγκεντρωμένος. Τελειώνει η ανάκριση, ολοκληρώνεται ο διάλογος και φτάνει στον εξαιρετικά δύσκολο μονόλογο του. Ξεκινάει από χαμηλά, ανεβαίνει, ανεβαίνει, είναι σε έξαρση όλος -με μια ανάσα όλο αυτό, σε ένα μόλις πλάνο- ιδρωμένος, βουρκωμένος, με τις φλέβες στο πρόσωπό του να σφίγγονται, φτάνει στο τέλος, όταν... ένας τεχνικός γυρίζει από το μπαρ, ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα! Έτριξε η πόρτα. Δεν το πήρε το μικρόφωνο και δεν το έγραψε ο φακός και δεν το άκουσα κι εγώ. Το άκουσε, όμως, ο Νίκος, που απ’ την ένταση της σκηνής ξέσπασε σε κλάματα και έτρεξε στο “κελί" του, δηλαδή στο καμαρίνι του, που ήταν τόσο μικρό ώστε να το αποκαλώ “κελί".

Μια ώρα τουλάχιστον προσπαθούσα να τον ηρεμήσω και να το ξανακάνει. Και φυσικά το έκανε και το αποτέλεσμα το είδαμε όλοι! Σκληρός εργάτης, τελειομανής. Παθιασμένος. Σκληρός στη δουλειά και με τον εαυτό του πιο σκληρός. Ένα αληθινό παλικάρι...».

Πηγή Τηλεθεατής