Μαρία Διανέλλου: Όταν η κόρη του αξεπέραστου ηθοποιού συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συμμετείχε σε τουλάχιστον 277 ταινίες, καθιστώντας τον έναν από τους πιο παραγωγικούς ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου. Διακρίθηκε σε ρόλους πατέρα, συνεργαζόμενος με μεγάλες πρωταγωνίστριες, όπως στην ταινία «Μανταλένα», όπου υποδύθηκε τον πατέρα της Αλίκης Βουγιουκλάκη.

Παρά την επιτυχία του στον κινηματογράφο, το μεγάλο του πάθος ήταν το θέατρο, όπου ήλπιζε να έχει μεγαλύτερη αναγνώριση. Ο Λαυρέντης Διανέλλος απεβίωσε στις 16 Σεπτεμβρίου 1978 μετά από μακροχρόνια ασθένεια, και κηδεύτηκε στη Ραφήνα στις 19 Σεπτεμβρίου 1978. ​

Κλεώ Σκουλούδη: Η εικόνα της στα 87 της χρόνια και η ζωή της μακριά από την Αθήνα

Η συγκλονιστική εξομολόγηση της κόρης του για τη φωτιά

«Αυτό που έζησα με την πυρκαγιά στο Μάτι δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Ακόμα και ο μπαμπάς μου, αν του έδιναν ένα τέτοιο σενάριο, θα ήταν δύσκολο να παίξει τον ρόλο. Η πύρινη κόλαση έλιωσε τα πάντα μέσα στο σπίτι. Δεν έμεινε τίποτα, ούτε από το αρχείο του μπαμπά μου και της μαμάς μου. Σκεφτείτε δεν έχω πλέον ούτε μία φωτογραφία τους. Κάηκαν όλα. Το μόνο που πρόλαβα να πάρω ήταν το σκυλάκι μου και να τρέξω να σωθώ».

Η Μαρία Διανέλλου ήταν η μοναχοκόρη του μεγάλου μας ηθοποιού Λαυρέντη Διανέλλου και το 2020 θέλησε να ξετυλίξει για πρώτη φορά το κουβάρι των αναμνήσεών της από τη φωνική πυρκαγιά στο Μάτι, όταν η πύρινη λαίλαπα του 2018 κατέστρεψε το σπίτι της.

«Αυτό που θυμάμαι ακόμα, και στον ύπνο μου βλέπω σαν εφιάλτη, είναι η πύρινη λαίλαπα που ερχόταν προς το σπίτι μου. Βούτηξα τον σκύλο μου, έκλεισα πίσω μου την πόρτα για να φύγω. Όμως αυτοκίνητο δεν είχα για να φύγω. Απλώς είχα βγει στον δρόμο και περίμενα κάποιον να με πάρει. Οι φλόγες είχαν τυλίξει όλο το μέρος. Για καλή μου τύχη, ένας γείτονας με βούτηξε και με έβαλε στο αυτοκίνητό του και πήγαμε στη Ραφήνα, όπου αντιμετωπίσαμε όλα αυτά τα τραγικά συμβάντα που βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων. Καραβάκια να φέρνουν συνεχώς τραυματίες και νεκρούς και κόσμο να ουρλιάζει».

«Ο πατέρας μου είχε γυρίσει μια ταινία που είχε τίτλο ”Με τη λάμψη στα μάτια”. Και είχε ένα επίπονο για εκείνον σενάριο, που ένας πατέρας έπρεπε επί Κατοχής να επιλέξει έναν από τους γιους του για τον σώσει από το εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών. Άρα ο πατέρας μου είχε ζήσει κάτι αντίστοιχο τραγικό, έστω και σε σενάριο. Εγώ τα βράδια πλέον ξυπνάω και νιώθω ότι καίγεται το σπίτι μου. Το σπίτι αυτό ήταν ουσιαστικά ένα μουσείο από τα εκθέματα του μπαμπά μου και της μαμάς μου. Είχαμε κρατήσει τα πάντα για να περάσουν στις επόμενες γενιές. Και όμως αυτό το σπίτι στην κυριολεξία έλιωσε. Δεν έμεινε τίποτα. Μόνο τέσσερις τοίχοι. Δεν έχω ούτε μια φωτογραφία των γονιών μου πλέον. Αισθάνομαι σαν να μην έχω παρελθόν. Το λέω και κλαίει η ψυχή μου. Ο μπαμπάς μου πέθανε μέσα σε αυτό το σπίτι το ’78. Και κλαίω νύχτα μέρα, γιατί όταν θα φύγω από αυτή τη ζωή δεν θα υπάρχει τίποτα από το ένδοξο παρελθόν των γονιών μου. Τίποτα» είχε πει μεταξύ άλλων στην «Espresso».

Άλκης Γιαννακάς: Αγνώριστος σήμερα «ο ωραίος κακός του σινεμά» - Δείτε τον στα 79 του χρόνια