Το ξέρατε αυτό; Ο... παρουσίαζε το δελτίο της ΕΡΤ

«Δεν έχω κανένα παράπονο. Δεν προγραμμάτισα ποτέ στη ζωή μου. Πήγαινα όπως με πήγαινε η ζωή. Είμαι στο τέλος της καριέρας μου, είμαι μεγάλος πια -αυτό που έφτασα να γίνω δεν ξεγίνεται! Δεν μπορώ να πω ότι έχω αγωνιστεί καθώς ήμουν πολύ τυχερός. Το ένα έφερε το άλλο. Ήμουν στο Εθνικό, ο Χορν με κάλεσε, έλεγα τις ειδήσεις 17 χρόνια, έκανα σίριαλ, θέατρο, ταινίες. Η συγκυρία; Η τύχη, η εργατικότητα μου, ο επαγγελματισμός μου ίσως; - για να πω κάτι κολακευτικό για τον εαυτό μου. Ξεκίνησα πολύ διαφορετικά από αυτό που είμαι τώρα. Λόγω της καταγωγής μου, ήμουν πολύ του σοβαρού ρεπερτορίου, αλλά φαίνεται πως ο εσωτερικός μου εαυτός με πίεσε και έφτασα στην κωμωδία, ενδεχομένως για να μην μπορώ, να συγκριθώ και με τη γιαγιά μου! Πώς να τα βγάλω πέρα σε σύγκριση με την Παξινού; Έκανα λοιπόν κωμωδία, που έκανε εκείνη. Πάντα έφερα αυτό το βάρος, που είναι πολύ δύσκολο να το κουβαλάει κανείς, αλλά δεν καναλιζάρισα τίποτα εγώ. Όλα έγιναν με έναν περίεργο τρόπο, που δεν έλεγξα» τόνισε στα παραπολιτικά.

-Και εγώ σας έβλεπα στις ειδήσεις επί χρόνια στην ΕΡΤ. Πώς ήταν τότε τα δελτία;

«Εγώ μόνο εκφωνούσα τις ειδήσεις. Δεν είχα αρμοδιότητα να ασχοληθώ με την παραγωγή τους. Μου ανέθεταν δημοσιογραφικές εργασίες ανεπίσημα, όμως εγώ δεν ήμουν δημοσιογράφος»

-Είχε δίκιο ο Χορν στην επιλογή του τότε; Στο ότι ηθοποιοί πρέπει να λένε τις ειδήσεις;

«Ηταν άλλη εποχή. Δεν ήταν ίδιο το δελτίο ειδήσεων. Τώρα είναι ένα μεγάλο σόου, με πολλούς σχολιαστές και συνεντεύξεις. Τότε υπήρχε ένας, ήταν ένα ραδιόφωνο με εικόνα. Δεν ήταν όπως τώρα, που η Τρέμη έχει τον Κατρούγκαλο και του αλλάζει τα φώτα στις ερωτήσεις. Τότε λοιπόν ήταν μια χαρά ένας ηθοποιός να λέει ειδήσεις. Τώρα είναι διαφορετικά.»

-Ποιος παρουσιαστής ειδήσεων σας αρέσει;

«Ο Σρόιτερ, η Σία Κοσιώνη... Οποιοι είναι σε αυτές τις θέσεις είναι συνήθως άξιοι. Ολοι μια χαρά είναι. Η διάρκεια αποδεικνύει αν κάποιος αξίζει. Η τηλεόραση είναι αδυσώπητη, όπως και το θέατρο. Αν δεν κάνεις, δεν πάει να έχεις τον θεό προστάτη και βοηθό. Με το μέσον φτάνεις μέχρι ενός σημείου. Όταν ανοίξει η αυλαία και δεν τα πεις... η σκηνή θα σε ξεράσει. Δεν γίνεται.»