Βραδινή έξοδος για τη Σοφία Παυλίδου – Πού βρέθηκε; (photos)
H Σοφία Παυλίδου πραγματοποίησε βραδινή έξοδο μετά από πολύ καιρό.
Η γνωστή ηθοποιός και πρώην σύζυγος του Χρήστου Φερεντίνου βρέθηκε στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά, όπου και παρακολούθησε την παράσταση «Ο κύκλος του έρωτα», που έκανε επίσημη πρεμιέρα.
Η ίδια ήταν πολλή καλοντυμένη, καθώς φορούσε ένα μαύρο σύνολο, ενώ το κίτρινο σακάκι της φώτιζε το όλο look και η ίδια ήταν αναμφισβήτητα λαμπερή.
Η ηθοποιός, μετά τον πολυσυζητημένο χωρισμό της από τον Χρήστο Φερεντίνο, έχει ρίξει το βάρος της στα επαγγελματικά, αφήνοντας για λίγο στην άκρη την προσωπική της ζωή.
«Δεν υπάρχει κάτι ακόμα στη ζωή μου, αλλά δεν σας κρύβω πως απολαμβάνω το διάστημα αυτό που είμαι μόνη μου, χωρίς σύντροφο μετά από χρόνια», είχε αναφέρει στη Realnews.
Στην εν λόγω παράσταση εθεάθησαν κι άλλοι επώνυμοι, όπως η Μαίρη Συνατσάκη, η Άννα Ανδριανού και ο Αλέκος Συσσοβίτης.
Δείτε την ακόλουθη gallery.
Λίγαα λόγια για το έργο
Μια κωμωδία αποπλανήσεων; Ένα ερωτικό παιχνίδι;Ο κύκλος του έρωτα του Άρθουρ Σνίτσλερ ξεκινά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.Γιατί ο έρωτας ταιριάζει στην Άνοιξη.
Δέκα ζευγάρια σε μια σκυταλοδρομία σεξουαλικών συναντήσεων. Στη ζωή αλλά και στη σκηνή του ΔΘΠ. Από την αποπλάνηση, στην ερωτική συνεύρεση και τον αποχωρισμό μια ανάσα μόνο.
Ο Κύκλος του Έρωτα έχει σαν κεντρική υπόθεση τις αλλεπάλληλες ερωτικές συνευρέσεις μεταξύ προσώπων όλων των κοινωνικών τάξεων. Δέκα ζευγάρια στη Βιέννη, παλεύουν με τα όρια που θέτουν η κοινωνική θέση, ο πλούτος και η ερωτική και συζυγική πίστη. Όλα ξεκινούν από μια φτωχή πόρνη και καταλήγουν πάλι σ’ αυτήν. Κάθε διαδοχική σκηνή παίρνει ένα δραματικό πρόσωπο από την προηγούμενη και το εισάγει στην επόμενη εικόνα. Μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, όλοι οι χαρακτήρες είναι ασαφώς συνδεδεμένοι μεταξύ τους.
Η αιώνια εναλλαγή συντρόφων, είτε αποτυπώνει τη σεξουαλική υποκρισία της Βιέννης του 19ου αι. είτε την ασέξουαλ εξάπλωση στο εδώ και το τώρα. Το σεξ ή το «α-σεξ»είναι το βρώμικο μυστικό. Σήμερα δεν σοκάρει η ερωτική επιθυμία αλλά η έλλειψή της.
Οι δομές μιας ολόκληρης κοινωνίας που «εκπορνεύεται», ναρκισσεύεται, ερωτοτροπεί, κομπάζει και ηθικολογεί ακτινογραφώντας τη «νόσο»της μέσα από το πρίσμα της ερωτικής επιθυμίας.
Πέρα από το χιούμορ όμως και την φαινομενική ηδονοβλεπτική ελαφράδα που πρωτοδιαβάζει κανείς στο έργο, το επόμενο επίπεδο είναι πιο αγωνιώδες.