Γκερέκου: Σπάνια κοινή εμφάνιση με την μητέρα και την κόρη της - Η μεγάλη επιστροφή στο θέατρο

Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Τα τελευταία φεγγάρια» στο θέατρο Coronet μαζί με τον σπουδαίο ηθοποιό Στέφανο Κυριακίδη. Οι δυο τους συναντιούνται και θεατρικά μετά την επιτυχημένη τηλεοπτική τους συνάντηση στην καθηλωτική σειρά του Mega «Η Γη της Ελιάς» και μάλιστα υπό τη σκηνοθετική ματιά της Ρέινας Εσκενάζυ.

Στην παράσταση του περασμένου Σαββάτου 27 Ιανουαρίου βρέθηκαν κοντά της δύο από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της ζωής της. Ο λόγος για την μητέρα της, Μαρία και την κόρη της, Μαρία Βοσκοπούλου οι οποίες έσπευσαν να βρεθούν κοντά της για να την απολαύσουν.

Η τελευταία φορά που η Άντζελα Γκερέκου εμφανίστηκε σε θεατρική παράσταση ήταν το 1998, μαζί με τον Τόλη Βοσκόπουλο, στο έργο «Ήρθες σαν όνειρο» στο Ακροπόλ.

Άντζελα Γκερέκου - Δείτε εικόνες στην παρακάτω Gallery:

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 6 PHOTOS

«Τα τελευταία φεγγάρια» – Υπόθεση:

Ένας ηλικιωμένος καθηγητής μέσα σ’ ένα δωμάτιο φτιάχνει την βαλίτσα του για τελευταία φορά. Στους τοίχους κολλημένα αυτοκόλλητα με ήρωες του Ντίσνεϊ. Στο πάτωμα ένα φωτογραφικό άλμπουμ και διάσπαρτα κόμικς.

Στο πικ-απ ακούγονται οι μουσικές νότες του Μπαχ. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του που τον φιλοξενούσε, την τελευταία του οικογένεια, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σ’ έναν οίκο ευγηρίας.

Είναι η ώρα του αποχωρισμού και του τελικού απολογισμού. Συνοδοιπόροι σε αυτό το τελευταίο ταξίδι, το φωτογραφικό άλμπουμ της ζωής του, τα κόμικς που αγαπούσε να διαβάζει από μικρός και οι μνήμες.

Φορτωμένος με το βάρος όσων ειπώθηκαν και κυρίως όσων δεν ειπώθηκαν, άλλοτε πικρός και είρωνας, άλλοτε στοργικός και τρυφερός, μοιράζεται τα αληθινά του συναισθήματα μόνο με την λατρεμένη γυναίκα του που χάθηκε νωρίς.

Ο θεατής στα “Τελευταία φεγγάρια” θα έρθει σε επαφή με θέματα που τον αφορούν. Η σχέση του ανθρώπου με το γήρας αλλά και η φωλιασμένη νεότητα στην ψυχή και την καρδιά, είναι ορισμένα από τα διαχρονικά ζητήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ο θεατής παρακολουθώντας τον ήρωα-πρωταγωνιστή να παίρνει όλο και περισσότερη απόσταση από τους αγαπημένους του, αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό.

Η παράσταση ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, στη συγκίνηση και το γέλιο. Σαν τις στιγμές της ίδιας της ζωής. Σημασία έχει ποιους έχεις δίπλα σου και ποιους κρατάς από το χέρι, σαν αιώνιους συνοδοιπόρους σου!