Η Μοιραράκη στο gossip-tv: «Θα έπρεπε να είχα αυτοκτονήσει την άλλη μέρα από τον θάνατο του Γιάννη»

Η Δέσποινα Μοιραράκη, η οποία ειδικεύεται στα χειροποίητα χαλιά και υφάσματα, είναι πολύ γνωστή λόγω των τηλεοπτικών εκπομπών με παρουσιάσεις χειροποίητων δημιουργιών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.

Τελειώνοντας το σχολείο γνώρισε και παντρεύτηκε τον Κώστα Μοιραράκη. Μαζί του απέκτησε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Αναστάσιο. Ο δεύτερος σύζυγός της, Γιάννης Κοντούλης, με τον οποίο παντρεύτηκε την 1 Ιουνίου του 2011, υπήρξε πλοίαρχος του πολεμικού ναυτικού και έφυγε από τη ζωή το 2022.

Η Δέσποινα Μοιραράκη έκανε ένα ταξίδι στο Λονδίνο που της άλλαξε τη ζωή. Εκεί αγόρασε αντίκες και έργα Τέχνης, γνώρισε έναν έμπορο από την Περσία, ο οποίος της χάρισε το πρώτο της χαλί. Έξι μήνες αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος την έπεισε να πάρει ένα μεταξωτό περσικό χαλί προκειμένου να το πουλήσει. Έτσι έγινε και η αρχή! Το 1990 άνοιξε το πρώτο δικό της κατάστημα στην Κηφισιά. Με πείσμα και πολλή δουλειά έφτασε να είναι σήμερα στην κορυφή...

Η Δέσποινα Μοιραράκη μίλησε στο gossip-tv για τη σπουδαία της διαδρομή, την απώλεια του συζύγου της που ακόμα δεν μπορεί να ξεπεράσει αλλά και το πάθος της για το χαλί...

Θα ήθελα να μιλήσουμε αρχικά για τα γενέθλιά σας που τα γιορτάσατε την 1η Μαΐου. Πώς ήταν φέτος αυτή η ημέρα για εσάς;

Ήταν πολύ δύσκολα, γιατί από την ημέρα που γνώρισα τον άντρα μου -από την 1η Μαΐου του 2008 μέχρι και πέρυσι- είχαμε περάσει 15 γενέθλια της ζωής μου και τα γιορτάζαμε μαζί. Ήταν πολύ δύσκολες αυτές οι ώρες και μάλιστα αν δεν ήταν εδώ τα δυο μου τα παιδιά και η κουμπάρα μου, ούτε τούρτα δεν θα είχα πάρει. Αυτοί μού έφεραν μια τουρτίτσα, ίσα-ίσα να σβήσω ένα κεράκι. Γιατί ήμασταν πάρα πολύ συνδεδεμένοι και μου λείπει. Μου λείπει από κάθε καλή στιγμή γιατί όλα τα ωραία τα είχα συνδυάσει μαζί με τη δική του παρουσία.

Η δική μου εκπομπή δεν είναι Telemarketing που πολλές φορές το λένε και είναι τεράστιο λάθος...

Μαθαίνει κανείς να ζει με μία απώλεια;

Όχι, δεν είναι ο χρόνος αυτό που λένε ότι απαλύνει. Στην αρχή επικρατεί μια σύγχυση, βυθίζεσαι. Και μετά με την πάροδο του χρόνου, τον πρώτο τουλάχιστον καιρό μέχρι τώρα, συνειδητοποιείς την απώλεια. Δεν ξέρω όταν τη συνειδητοποιήσεις, μετά αν μαθαίνεις να ζεις μαζί της. Εγώ αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο στάδιο που συνειδητοποιώ ότι αυτός ο άνθρωπος λείπει και μου λείπει ακόμα περισσότερο. Στην αρχή είχα μια σύγχυση. Το πιστεύεις και δεν το πιστεύεις αυτό που σου έχει συμβεί. Τώρα αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι σου λείπει και τώρα αρχίζεις να κάνεις συγκρίσεις και αυτό πονάει ακόμα πιο πολύ.

Δεν τον φοβάμαι τον χρόνο...

Η σχέση σας με τον χρόνο ποια είναι; Φοβάστε τον χρόνο που περνάει;

Δεν τον φοβάμαι τον χρόνο. Και μάλιστα δεν ζω όπως θα ζούσε μια γυναίκα που είναι 63 ετών. Νιώθω ότι, παρ' όλα αυτά που μου συμβαίνουν, τον πόνο που βιώνω και την απώλεια του αγαπημένου μου, είμαι εκεί που ήμουνα, ξέρω εγώ, στα 42 και φέτος είμαι στα 43. Δεν τον φοβάμαι τον χρόνο.

Θα ήθελα να μου πείτε και για τα τηλεοπτικά, για την εκπομπή σας, το Cash or Trash...

Καταρχάς να πούμε το εξής: Ότι είμαι μια ενεργή επιχειρηματίας. Ότι τα πάντα τα χρωστώ στην επιχείρησή μου που είναι τα χειροποίητα χαλιά. Αυτό δεν θέλω να το ξεχνάμε ποτέ. Αν δεν είχα ασχοληθεί με τα χειροποίητα χαλιά και δεν είχα κάνει τα τηλεοπτικά προγράμματα και δεν είχα γίνει γνωστή στον κόσμο, να με αγαπήσει, να είμαι ένα πρόσωπο οικείο, να είμαι το πρόσωπο της διπλανής πόρτας, δεν θα μπορούσαν να με ζητήσουν να κάνω και κάποιο άλλο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Επομένως, η αρχή όλων και η συνέχεια... είναι τα χειροποίητα χαλιά. Συνεχίζω να έχω μία φορά την εβδομάδα εκπομπή με τα χαλιά μου και όλη αυτή η προσπάθειά μου, στο να μπορέσω να γίνω πιο οικεία με το τηλεοπτικό κοινό, συνεχίζεται.

Είναι άλλο να κάνεις μία εκπομπή, όπως κάνω τώρα και παρουσιάζω το Cash or Trash και άλλο να κάνεις μία εκπομπή που έχει άμεσο αποτέλεσμα εκείνη τη στιγμή να μπει ο άλλος στην επιθυμία να τηλεφωνήσει εκείνη τη στιγμή, να παραγγείλει το χαλί ή το αντικείμενο και να αγοράσει. Η δική μου εκπομπή δεν είναι telemarketing που πολλές φορές το λένε και είναι τεράστιο λάθος. Το telemarketing είναι συνήθως κάποια συγκεκριμένα προϊόντα, τα οποία είναι πολλαπλά και μπορεί να πάρει το ίδιο προϊόν και ο άλφα και ο βήτα και ο πιο φτωχός και ο πιο πλούσιος.

Το χειροποίητο χαλί είναι ένα έργο τέχνης. Δεν πουλάω εγώ πράγματα που έχουν 50 και 40 ευρώ. Τα τηλεμάρκετινγκ έχουν προϊόντα χαμηλά, κάτω των 100 ευρώ. Θα έλεγα κάτω των 50. Εμένα τα προϊόντα μου ξεκινάνε από τα 300 ευρώ.

Έχω μια πορεία, όπως λέω, έχω γράψει χιλιόμετρα πορείας στη ζωή μου. Υπάρχει λοιπόν ο επαγγελματισμός, υπάρχει η έγκυρη επιχείρηση, υπάρχει τεράστια εμπιστοσύνη. Έχω χτίσει ένα brand name Μοιραράκη, που άλλοι άνθρωποι μπορεί να είναι μεγαλύτεροι επιχειρηματίες από μένα αλλά είναι δύσκολο να χτίσεις την μπράντα. Εγώ κατόρθωσα στη ζωή μου κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο. Να δημιουργήσω ένα brand name.

Και τώρα δεν είμαι μόνο στην Ελλάδα, είμαι και ευρωπαϊκά αλλά και στην Ινδία, στην Περσία, στο Πακιστάν. Λένε όλοι να έχουμε, να πουλήσουμε στη Μοιραράκη.
Έχω βραβευτεί παγκοσμίως για το μοντέρνο Production σε χειροποίητα χαλιά. Η επιχείρησή μας, αυτή τη στιγμή, ανέλαβε όλη την παραγωγή των χαλιών του Four Seasons στην Αθήνα. Αυτό είναι ένα επίτευγμα που είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Την ώρα που ζούσαμε μαζί, τον τελευταίο 1,5 χρόνο που υπέφερε και είχε πάρα πολλές θεραπείες και νοσοκομεία και χειρουργεία, θα έπρεπε να είχα βάλει μια θηλιά στο λαιμό μου...

Πώς αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το δρόμο;

Ξεκίνησα από τις αντίκες, από ένα χαλί στη βαλίτσα μου. Τώρα μην πάμε τόσο πολύ πίσω. Στα 17 μου χρόνια, πήγαινα στο Μοναστηράκι, πουλούσα αντικείμενα, μετά βγήκα στις αγορές σε Αγγλία, Αμερική, Γαλλία, στα παζάρια, στη Βουδαπέστη... Στο Λονδίνο ένας έμπορος από την Περσία, μου έδωσε ένα χαλί. Το έφερα, το πούλησα στη δημοπρασία του Χίλτον.

Ήταν δημοπρασίες που μαζευόταν ο κόσμος, έβγαινε κατάλογος, και έκανα ζωντανή δημοπρασία. Και εκεί λοιπόν πουλούσα τα έργα τέχνης, τις αντίκες. Και είχα βάλει ένα χαλί, έγινε ανάρπαστο, μαλώνανε ποιος θα το πάρει. Την επόμενη φορά έφερα τρία χαλιά, έγιναν πάλι ανάρπαστα και από τα τρία πήγα στα δέκα. Έτσι εξελίχθηκε να ασχοληθώ μόνο με το χαλί. Και μου άρεσε πάρα πολύ και αυτό ήταν το σημαντικό. Στην αρχή βέβαια είχα τεράστια προβλήματα, γιατί δεν είχα την οικονομική δυνατότητα, ήμουν πολύ νέα και δεν είχα τη γνώση. Έβαλε η μαμά μου το σπίτι υποθήκη, υπήρξαν φορές που έπεσα, σηκώθηκα, ξανανέβαινα, όμως είχα πάρα πολλή δύναμη ψυχής, πίστη σε αυτό που έκανα, εργατικότητα και πάθος για το χαλί.

Σήμερα κάνω εργασιοθεραπεία, απασχολούμαι, γιατί μου συνέβησαν πολλά. Πρέπει να μπεις μέσα στο στίβο, να παλέψεις, να αγωνιστείς. Από εκεί παίρνω δύναμη και ενέργεια και πάθος. Γιατί αυτό που έπαθα εγώ με τον άντρα μου, θα έπρεπε να είχα αυτοκτονήσει την επόμενη ημέρα. Μάλιστα όχι την άλλη μέρα, θα έπρεπε την ώρα που ζούσαμε μαζί, τον τελευταίο 1,5 χρόνο που υπέφερε και είχε πάρα πολλές θεραπείες και νοσοκομεία και χειρουργεία, θα έπρεπε να είχα βάλει μια θηλιά στο λαιμό μου. Αλλά ποιος του έδινε δύναμη, ποιον θα είχε δίπλα του να του δίνει δύναμη, ζωή και τον κράτησα και μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του στάθηκα και δεν κατάλαβε ότι έφευγε. Δεν το κατάλαβε. Εγώ όμως το ήξερα τους τελευταίους εννέα μήνες. Ήταν το πιο επώδυνο πράγμα...

Η εκπομπή θα συνεχίσει την επόμενη σεζόν;

Αυτή η εκπομπή είναι κομμένη, ραμμένη στα μέτρα μου. Πρώτον γιατί γνωρίζω από αντικείμενα και από έργα τέχνης και όταν μου φέρουν κάτι μπροστά δεν στέκομαι σαν άγαλμα να το βλέπω. Και δεύτερον, η οικειότητα που έχω αποκτήσει από την πολύχρονη παρουσία μου στην τηλεόραση με τα δικά μου τηλεοπτικά προγράμματα, μου έχει δώσει γνώση για το πώς θα μιλήσω, πώς θα σταθώ, πώς θα κινηθώ, πώς θα απαντήσω, πώς θα πω τις ατάκες μου. Ήδη έχουμε πάρει το πράσινο φως μέχρι το Δεκέμβριο, και από εκεί και πέρα ​​δεν ξέρω αν θα γίνει καθημερινή, σίγουρα είναι τα Σαββατοκύριακα.

Είστε και γλωσσοπλάστης, αυτό ήταν κάτι που θέλετε να δημιουργήσετε εσείς ώστε να κάνετε τη διαφορά; Επιδιώξατε μία δική σας ταυτότητα;

Μου το επιβεβαίωσε και μου έδωσε συγχαρητήρια ο κύριος Μπαμπινιώτης, στο θέατρο, μπροστά στον άντρα μου. Έχουμε συναντηθεί και άλλες φορές, και του είπε ''η γυναίκα σου είναι γλωσσοπλάστρια''.

Αυτό ξεκίνησε από τα χρώματα και συνεχώς διανθίζω τις λέξεις. Δεν έγινε επί τούτου, δεν είχα ποτέ σκοπό να το κάνω. Προέκυψε από την παρουσία μου στην τηλεόραση που ήθελα να μιλάω και να λέω τα χρώματα και τα σχετικά. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ τη δημιουργία, μου αρέσει η τέχνη και όλα τα βλέπω μέσα από το χρώμα.

Διαβάστε επίσης:

• Σοκάρει η Μοιραράκη: «Ο 1ος μου σύζυγος φερόταν κακοποιητικά- Γνώρισα την απαξίωση, τον εξευτελισμό»
• Μοιραράκη: Τα πρώτα της γενέθλια μετά την απώλεια του συζύγου της – «Η ζωή συνεχίζεται»
• Συγκινεί η Μοιραράκη: «Στο σπίτι και βιώνω την πραγματικότητα. Μου λείπει ο άντρας μου»