Γιώργος Παπαδάκης: «Δεν με τρομάζει το ΑΙ γιατί πιστεύω ο αντικαταστάτης μου δεν θα είναι καραφλός»

Ο Γιώργος Παπαδάκης πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση τη δεκαετία του 1980 από την εκπομπή «Τρεις στον αέρα» που μεταδιδόταν το μεσημέρι από την ΕΤ1, ως συμπαρουσιαστής με τη Σεμίνα Διγενή και τον Νάσο Αθανασίου. Από το 1992 και μετά, ο Γιώργος Παπαδάκης παρουσιάζει την πρώτη, χρονολογικά, πρωινή ενημερωτική εκπομπή της Ελληνικής Τηλεόρασης, Καλημέρα Ελλάδα.

Ο Γιώργος Παπαδάκης, ο μακροβιότερος παρουσιαστής της ελληνικής τηλεόρασης, μιλάει στο gossip-tv, για την έλλειψη πολιτικών εκπομπών, για την εμφάνιση του AI (τεχνητή νοημοσύνη) αλλά και για την επιστροφή παλαιότερων εκπομπών.

Η επιστροφή εκπομπών του παρελθόντος σημαίνει έλλειψη ιδεών ή φόβος αποτυχίας;

Και τα δύο μαζί. Από τη μία, αποτελεί -υποτίθεται για τους υπεύθυνους των καναλιών- μία σιγουριά ότι εάν επαναλάβουν μια επιτυχημένη εκπομπή του παρελθόντος, θα έχει την ίδια επιτυχία. Βέβαια, δεν είναι απολύτως βέβαιο και σίγουρο αυτό, γιατί και η τηλεόραση έχει αλλάξει, και το τηλεοπτικό κοινό έχει αλλάξει. Εμένα, δεν με ενοχλεί τόσο πολύ αυτό. Εμένα με ενοχλεί το γεγονός του μιμητισμού. Δηλαδή, αν ένα κανάλι κάνει ένα ριάλιτι, υποχρεωτικά πρέπει να κάνει ριάλιτι και το άλλο κανάλι. Αν κάνει μία σειρά μυθοπλασίας, με ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο, θα πρέπει να απαντήσει με σχεδόν ανάλογο περιεχόμενο και το άλλο κανάλι, με αποτέλεσμα αφενός να διχάζεται το κοινό και αφετέρου να υπάρχει υπερπροσφορά με χαμηλή ζήτηση.

Με ενοχλεί το γεγονός του μιμητισμού

Γιατί έχουμε έλλειψη πολιτικών εκπομπών/talk shows από την τηλεόραση σε σχέση με το παρελθόν;

Ενδεχομένως γιατί έχει μειωθεί το ενδιαφέρον του κόσμου για την πολιτική. Και γι' αυτό δεν έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη ο κόσμος, αλλά η ίδια η πολιτική. Και η πολιτική άλλαξε και ο κόσμος έχει αλλάξει. Ίσως έχει να κάνει με την ταχύτητα της μετάδοσης των πληροφοριών μέσα από τα social media. Ίσως το ότι έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει σε μία άτυπη διαδικασία διαλόγου από τα social media, να του δημιουργεί αποτρεπτική διάθεση να παρακολουθήσει ένα talk show. Και εκτός αυτού, πολλές φορές είναι και τα ίδια πρόσωπα τα οποία πρωταγωνιστούν σε τέτοιου είδους εκπομπές, παρά τις καλές προσπάθειες οι οποίες γίνονται. Συγκυριακά, λίγο πριν από εκλογικές αναμετρήσεις, μπορεί τέτοιες εκπομπές να έχουν κάποιο ενδιαφέρον, αλλά νομίζω ότι έχει ατονήσει το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού γιατί έχει ξεπεράσει και τη γλώσσα των πολιτικών, που πολλές φορές δεν έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες της εποχής και παραμένει δυστυχώς πολλές φορές ξύλινη. Βέβαια, σε αυτό δεν πρέπει να εξαιρέσουμε και τις ευθύνες που έχουμε και εμείς ως δημοσιογράφοι, σε μία προσπάθεια με στόχο την τηλεθέαση και όχι το αποτέλεσμα μιας συζήτησης.

Αν το κοινό δεν έχει την τηλεόραση που του αξίζει, ευθύνεται και εκείνο, σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό με τις επιλογές του

Το τηλεοπτικό κοινό έχει την τηλεόραση που του αξίζει;

Τώρα θέλετε να απαντήσω ειλικρινά ή να κάνω δημόσιες σχέσεις; Αν κάνω δημόσιες σχέσεις θα είμαι με την πλευρά του τηλεοπτικού κοινού. Αν θέλω να είμαι ειλικρινής, θα πρέπει να πω ότι αν το κοινό δεν έχει την τηλεόραση που του αξίζει, ευθύνεται και εκείνο, σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό, με τις επιλογές του. Και για του λόγου το αληθές, δείτε τα νούμερα της τηλεθέασης, καθώς πολλές φορές επιβραβεύονται εκπομπές, τις οποίες αν εκείνος που τις παρακολουθεί, τις σχολιάσει με την παρέα του, θα πει «Απαράδεκτη ήταν», και στη συνέχεια θα εξιστορήσει όλη την πλοκή της εκπομπής από την αρχή μέχρι το τέλος. Γεγονός που σημαίνει ότι αυτή την απαράδεκτη εκπομπή, την έχει παρακολουθήσει!