Λένα Ουζουνίδου στο gossip-tv: Ο ηθοποιός διαπραγματεύεται την πραγματικότητα και για αυτήν κοπιάζει
Χαρισματική και με ανιδιοτελή αγάπη για την Τέχνη της, με το χειμαρρώδες να ταλέντο της να ξεχειλίζει από κάθε σημείο της ψυχής της η Ελένη Ουζουνίδου από την πρώτη της θεατρική εμφάνιση το 1998 συνεχίζει με σεβασμό το «ταξίδι» της.
«Το θέατρο ξεδιψάει την περιέργειά μου για τον κόσμο και την ύπαρξη», θα πει στο gossip-tv με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.
Αμέτρητες παραστάσεις, ψυχικές εξομολογήσεις μέσα από τις ηρωίδες της, και ψάχνοντας το «φως» στα μυστικά της ζωής, η Ελένη Ουζουνίδου θα είναι πάντα η ηρωίδα που θες να «ψαχουλέψεις» για να πάρεις αυτό που απλόχερα προσφέρει μέσα από την Τέχνη της.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που βρέθηκες στη σκηνή του θεάτρου;
Μα ξεχνιέται; Φυσικά και τη θυμάμαι! Το μακρινό 1998 στο ΚΘΒΕ, στην ΕΜΣ. «Όπως σας αρέσει» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Βασίλη Παπαβασιλείου. Υποδύθηκα την Ώντρευ τη χωριατοπούλα! Η αγωνία και το τρακ ήταν στα ύψη (πρέπει να είχα γύρω στους 200 παλμούς στην πρεμιέρα) αλλά και η χαρά ξεχείλιζε!
Πόσο εύκολο είναι για έναν ηθοποιό μετά το τέλος της παράστασης, να βγει από τον ρόλο του και να επιστρέψει στην πραγματικότητα;
Μα δεν πάει πουθενά ο ηθοποιός, δεν φεύγει ποτέ από την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα διαπραγματεύεται και για αυτήν κοπιάζει. Ίσως να αυξάνονται οι παλμοί και να ανεβαίνει η αδρεναλίνη αλλά επανέρχονται όλα σε κανονικά επίπεδα μετά από 10 λεπτά. Εάν αυτός ο χρόνος κρατάει παραπάνω από ώρα τότε ανησυχούμε για ψυχιατρική κατάσταση του ηθοποιού.
Είναι τελικά εξουσιαστικός ο ρόλος ενός σκηνοθέτη;
Τώρα πια όχι. Πέρασαν νομίζω αυτές οι εποχές ανεπιστρεπτί. Οι σύγχρονοι σκηνοθέτες έχουν περισσότερο το ρόλο του ευγενικού συντονιστή του θιάσου.
Τρεις - τέσσερις άνθρωποι οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη κι οι ηθοποιοί στη χώρα μας είναι πάνω από 10 χιλιάδες...
Το θέατρο μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους;
Το θέατρο μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα τα μας!