Θοδωρής Μαροσούλης στο gossip-tv: «Αν το ρίσκο είχε συνώνυμο, αυτό θα ήταν οι θεατρικές παραγωγές»

Έχει ζήσει και τα «καλά και τα κακά», παίρνει τα ρίσκα του, συμβουλεύεται στενούς συνεργάτες και λειτουργεί μέσα στον χώρο με τον πλέον καθάριο τρόπο, κάνοντας όλους όσοι συνεργάζονται μαζί του, να νιώθουν ασφάλεια και σεβασμό προς τη δουλειά.

Από το 2011 έχει αναλάβει τις οικογενειακές επιχειρήσεις (θέατρο Αθηνά, θέατρο Ιλίσια, θέατρο Πειραιώς 131). Με τον δυναμισμό και την αξιοπρεπή του παρουσία, έχει καταφέρει να είναι ο πιο σημαντικός θεατρικός επιχειρηματίας της νέας γενιάς. Τα τελευταία χρόνια η καρδιά και η ψυχή του χτυπάει στο θέατρο Αθηνά και δεν είναι τυχαίο που όλες οι παραγωγές που ανεβάζει είναι sold out. Όλα όσα εμείς παρακολουθούμε στη σκηνή του θεάτρου, έχουν από πίσω έναν ολόκληρο μηχανισμό, τον οποίο ο Θοδωρής Μαροσούλης διευθύνει με απόλυτη μαεστρία!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27/3), ο Θοδωρής Μαροσούλης μίλησε στο gossip-tv για τη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο. Πώς είναι για έναν θεατρικό επιχειρηματία να ζει την απόλυτη επιτυχία μιας παράστασης; Πού οφείλεται μια ενδεχόμενη αποτυχία; Γιατί σήμερα το θέατρο θεωρείται πολυτέλεια και τι είναι αυτό που κάνει τις παραγωγές της marossoulis productions να ξεχωρίζουν;

Γιατί το θέατρο είναι πολυτέλεια για το κοινό;

Γιατί έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση με την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς και τις πολλαπλές υποχρεώσεις, ο κόσμος δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει και είναι λογικό, όταν πρόκειται για τη διασκέδασή του, να μπει στη διαδικασία να σκεφτεί τα χρήματα που θα δώσει για ένα εισιτήριο των 18, 20 και των 25 ευρώ. Το θέατρο, όμως, δεν θα έπρεπε να γίνεται αντιληπτό μόνο ως μέσο διασκέδασης, γιατί είναι ταυτόχρονα και ένα βασικό μέσο πολιτισμού και καλλιέργειας και ο κόσμος δεν πρέπει να το στερείται. Γι' αυτό και η εταιρεία μας marossoulis productions, σέβεται απόλυτα το υστέρημα του κόσμου και φροντίζει ο θεατής να βιώσει πραγματικά τη θέαση ως μία εμπειρία που θα τον κάνει να νιώσει πως τα χρήματά του άξιζαν τον κόπο.
Στους χώρους μας, δίνουμε έμφαση στην παραμικρή λεπτομέρεια. Από το τι υλικά θα χρησιμοποιήσουμε στο χώρο, μέχρι την καθαριότητα και την ποιότητα στα προϊόντα του μπαρ. Επιλέγουμε με προσοχή ακόμα και το αρωματικό χώρου που θα μυρίζει ο θεατής όταν θα επισκεφθεί τον χώρο μας, έτσι ώστε να νιώσει ότι τον έχουμε περιποιηθεί, όπως αξίζει.

Είναι προσωπική μας απόφαση οι παραγωγές μας να είναι προσιτές και οι χώροι μας φιλόξενοι σε όσους θα μας εμπιστευτούν τα χρήματά τους, που ξέρουμε ότι τα δίνουν με κόπο, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως εμείς παραβλέπουμε το επιπλέον κέρδος

Ένα ζευγάρι για να περάσει μια βραδιά στο θέατρο θέλει περίπου 50 ευρώ. Θέλω να μου εξηγήσετε, όμως, τι πληρώνετε εσείς; Δηλαδή, το κοινό δεν γνωρίζει ότι αυτά τα 50 ευρώ που δίνει ένα ζευγάρι, δεν είναι απλά για να δει την παράσταση. Από πίσω υπάρχει μια ολόκληρη επιχείρηση...

Οι αυξήσεις που έχουν γίνει στο οτιδήποτε αφορά σε μία παραγωγή, από το ρεύμα, μέχρι τις αμοιβές των συντελεστών, έχει υποχρεώσει άπαντες να ανεβάσουν τις τιμές, και παρά το γεγονός ότι και εμείς θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο, αποφασίσαμε συνειδητά να μην ανεβάσουμε την αξία των εισιτηρίων μας, πρώτον γιατί θέλουμε οι υπηρεσίες μας και οι παράγωγές μας να είναι προσιτές στον κόσμο και γιατί ο κόσμος αξίζει να ζει το θέατρο ως μία συνολική εμπειρία και να μην περιορίζεται στο εάν είναι «καλή» μία παράσταση. Είναι προσωπική μας απόφαση οι παραγωγές μας να είναι προσιτές και οι χώροι μας φιλόξενοι σε όσους θα μας εμπιστευτούν τα χρήματά τους, που ξέρουμε ότι τα δίνουν με κόπο, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως εμείς παραβλέπουμε το επιπλέον κέρδος. Ο κόσμος εδώ και δεκαετίες μας στηρίζει και το ίδιο κάνουμε και εμείς στον κόσμο τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα για όλους.

Είναι και ρίσκο;

Αν το ρίσκο είχε συνώνυμο, αυτό θα ήταν οι θεατρικές παραγωγές.

Έχει τύχει να πιστέψετε σε μια παράσταση και τελικά το αποτέλεσμα να μην ήταν αυτό που περιμένατε ή και το αντίστροφο;

Πάρα πολλές φορές, ειδικά παλαιότερα. Πλέον, αυτό, με κάποιο τρόπο το ελέγχεις αλλά και πάλι όχι απόλυτα. Τι εννοώ «το ελέγχεις»; Το κοινό γνωρίζει. Το κοινό, πλέον, πάει στοχευμένα, ξέρει πάρα πολύ καλά τις επιλογές του. Πάρα πολλές φορές έχουμε δει παραστάσεις που το καστ δεν είναι γνωστό αλλά σκηνοθετούν σημαντικοί και γνωστοί σκηνοθέτες που έχουν πολύ καλό βιογραφικό και εφόσον είναι καλή η παράσταση, λειτουργεί το word of mouth. Αυτόματα αποκτά μια φήμη και πάει καλά. Και έχουμε δει και αντίστοιχα παραστάσεις με μαρκίζες, που έχουν τεράστια ονόματα και ο κόσμος δεν τις «τίμησε», δεν τις ακολούθησε γιατί όντως δεν ήταν καλές δουλειές.

Τι μπορεί να κάνει την παράσταση αποτυχημένη;

Μια σημαντική αιτία για την αποτυχία μίας παράστασης μπορεί να είναι ο θίασος, όχι απαραίτητα ως προς το ταλέντο και την απήχηση, αλλά και ως προς το αν είναι ενωμένη η ομάδα, σαν γροθιά. Συνήθως, στον καλλιτεχνικό χώρο, έχουμε δει πολλά πισώπλατα μαχαιρώματα και «κλίκες», κακοποιητικές συμπεριφορές και ανταγωνισμό. Αυτή η υποκρισία ανάμεσα στους ανθρώπους, η οποία υπάρχει στις μέρες μας γενικότερα, υπάρχει και στο θέατρο και μπορεί να χαλάσει τη «συνταγή» γιατί αυτό, δεν θα μείνει στα καμαρίνια, θα βγει και προς τα έξω. Είναι ένας από τους πολλούς λόγους αυτός. Από εκεί και έπειτα, μία παράσταση μπορεί να μην πάει καλά και να πρόκειται για μία καλή παράσταση, αλλά οι λόγοι να μην μπορούν να προσδιοριστούν με σαφήνεια. Μπορεί να φταίει η χρονική στιγμή, γιατί ταυτόχρονα μπορεί να παίζουν και άλλες πολύ καλές παραστάσεις, μπορεί να φταίει η προώθηση, ο θίασος, το κατά πόσο είναι επίκαιρο ένα έργο… Είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες και πρέπει και να έχεις τη γνώση να τους αποκωδικοποιήσεις για να καταλάβεις γιατί μία παραγωγή δεν δούλεψε. Πολλές φορές ακούγεται ότι ''κόπηκε'' μία παράσταση. Είναι σημαντικό, όμως, όλοι να γνωρίζουν πως αυτό δεν έγινε επειδή ξύπνησε ένας παραγωγός και είπε «θα κατεβάσω το έργο». Είναι μία απόφαση που παίρνεται μετά από πολλή σκέψη, όσο και αν ο παραγωγός είναι στη δυσάρεστη θέση να το ανακοινώνει στους ηθοποιούς. Θα έπρεπε, όμως, και οι ηθοποιοί από μόνοι τους, βλέποντας έξι και οχτώ άτομα στο κοινό, βλέποντας ένα πράγμα να ψυχορραγεί και να αργοπεθαίνει, να μη θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν σε άδεια θέατρα. Και δυστυχώς, αυτό έχει συμβεί και σε πάρα πολύ αξιόλογες παραστάσεις, με μεγάλους ηθοποιούς, ταλαντούχα ονόματα, ποιοτικά έργα, καλοδουλεμένες παραγωγές, αλλά για κάποιο λόγο δεν πήγαν. Τις καταστροφές, συνήθως, τις χρεώνονται οι παραγωγοί και οι καλλιτέχνες, ο κόσμος θα το ξεχάσει.

Εδώ, στο θέατρο Αθηνά, η θεατρική παρέα είναι μια «γροθιά»...

Με τα παιδιά εδώ κάναμε μια πολύ δυνατή δουλειά, είμαστε μια ομάδα. Είμαι κοντά στα παιδιά. Προσπαθώ να δημιουργήσω ένα παρεΐστικο κλίμα και σε αυτό βοήθησε πολύ και ο Πέτρος Λαγούτης, που κλήθηκε πρώτος για έναν από τους βασικούς ρόλους και έδειξε τεράστιο πάθος για τη δημιουργία αυτής της ομάδας και τη πραγμάτωση της παράστασης «Tέλειοι Ξένοι». Ο Πέτρος Λαγούτης, είναι πλέον και καλλιτεχνικός διευθυντής και έχει όραμα να κάνει δουλειές με μεράκι, στο θέατρο «Αθηνά». Μέχρι στιγμής τα έχει πάει περίφημα και για τον χειμώνα ετοιμάζουμε πολύ ωραία πράγματα.

Κανένας δεν θέλει να κάνει αποτυχία και πιστεύω πολύ στην ομαδική δουλειά

Πώς αποφασίζει ο επιχειρηματίας ποια παράσταση θα ανεβάσει; Η διαδικασία ποια είναι;

Εξαρτάται από τον παραγωγό. Κάθε παραγωγός δουλεύει με διαφορετικό τρόπο. Συνήθως γίνονται προτάσεις από τον καλλιτεχνικό διευθυντή και ως προς το έργο και ως προς τον θίασο και ο παραγωγός αναλαμβάνει τις συμφωνίες, τα κόστη και τα σχετικά. Άλλες φορές πάλι, ο παραγωγός μπορεί να εμπλέκεται περισσότερο στην επιλογή του έργου, να διαβάζει και ο ίδιος έργα, να επιλέγει ή να απορρίπτει, ενώ μπορεί να έχει λόγο και στο καστ. Από τη στιγμή που σε μία παραγωγή θα κλείσουμε τον θίασο, μετά εμπιστεύομαι τους συνεργάτες μου στο 101% να κάνουν τη δουλειά τους και κάποια στιγμή απλά μπαίνω και βλέπω πρόβα. Κανένας δεν θέλει να κάνει αποτυχία και πιστεύω πολύ στην ομαδική δουλειά.

Υπάρχει κάποια παράσταση που είναι για εσάς «όνειρο ζωής»;

Και βέβαια, αλλά θα μου επιτρέψετε να το κρατήσω για μένα.

Μπαίνετε στις πρόβες, παρακολουθείτε… Έχει τύχει ποτέ να αντιμετωπίσετε εξουσιαστικό σκηνοθέτη, να έρθετε σε θέση δύσκολη για τη συμπεριφορά του και πόσο μπορείτε να παρέμβετε σε αυτό;

Σε δικές μου παραγωγές δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει αυτός ο «εξουσιαστικός» συνεργάτης που περιγράφετε. Τέτοιες τάσεις και συμπεριφορές, τις «πνίγω από την κούνια» διότι αν δεν τις «πνίξεις από την κούνια», μεγαλώνουν και βγάζουν κεφάλια σαν τη Λερναία Ύδρα. Και φυσικά, δεν συζητάω καν για κακή συμπεριφορά απέναντι στο γυναικείο φύλο, γιατί έχω μεγαλώσει μέσα στις γυναίκες. Εκεί είναι η αχίλλειος πτέρνα μου. Εκεί θα παρέμβω για να κρατηθούν οι ισορροπίες με πολύ ξεκάθαρο τρόπο. Αυτό το οποίο έχω πει και λέω σε όλους όσοι δουλεύουμε μαζί, είναι ότι είμαστε συνεργάτες, δεν είναι κανείς υπάλληλος της εταιρείας μας. Ίσα-ίσα που εγώ δουλεύω για αυτούς, και τους το λέω συνέχεια. Αυτή τη στιγμή στήνω ακόμα μια ομάδα με συνεργάτες οπού ο κάθε ένας ισοδυναμεί με δέκα! Πάμε να στήσουμε, όχι απλά μία ετοιμοπόλεμη νέα ομάδα, αλλά μία ακόμα οικογένεια.

Μια καλοφτιαγμένη παράσταση, μια καλοφτιαγμένη παραγωγή, καλά σκηνοθετημένη, καλά γραμμένη και καλά παιγμένη, σίγουρα θα μας βάλει στη διαδικασία να σκεφτούμε...

Ένας καλός ηθοποιός φαίνεται από το χειροκρότημα ή από… τους followers;

Ζούμε στην εποχή των social media. Αν, βέβαια, είναι πραγματικοί οι followers, γιατί πολλοί από αυτούς είναι αυτοί που εγώ ονομάζω «εξαναγκασμένους ακόλουθους», που ακολουθούν το προφίλ για να κερδίσουν δώρα και διαγωνισμούς. Εμείς θα το ψάξουμε λίγο πιο βαθιά, δεν θα θαμπωθούμε από τους followers αλλά από το ταλέντο, τον χαρακτήρα και την πρόθεση του καλλιτέχνη. Θέλουμε ηθοποιούς. Ηθοποιούς με υποκριτική ικανότητα και όχι influencers. Παρόλα αυτά, ως εταιρεία στηριζόμαστε στα social media, γιατί το κοινό τα πιστεύει. Διατηρούμε λογαριασμούς για τις παραγωγές μας και επενδύουμε για το επικοινωνιακό μας πλάνο στα κοινωνικά δίκτυα.

Μπορεί το θέατρο να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους;

100%. Θεωρώ ότι οι παραστάσεις οι οποίες έχουν περιεχόμενο, είτε είναι κωμωδία, είτε είναι δράμα, είτε είναι κοινωνικό έργο, είτε είναι μια επιθεώρηση νέου τύπου, περνάνε μηνύματα. Μια καλοφτιαγμένη παράσταση, μια καλοφτιαγμένη παραγωγή, καλά σκηνοθετημένη, καλά γραμμένη και καλά παιγμένη, σίγουρα θα μας βάλει στη διαδικασία να σκεφτούμε. Θα μας προβληματίσει, θα μας κάνει να αναρωτηθούμε και να αναζητήσουμε και αυτό πλέον είναι πέρα από ζητούμενο για τον σύγχρονο άνθρωπο και προαπαιτούμενο για την προσωπική εξέλιξη του καθενός. Και εμείς, όταν κάνουμε μία παραγωγή, έχουμε πάντα στο μυαλό μας να μεταλαμπαδεύουμε αξίες, μηνύματα, να συμβάλλουμε στον πολιτισμό και η επιτομή του πολιτισμού είναι το θέατρο. Το θέατρο που ξεκίνησε από εμάς, τους Έλληνες. Βέβαια, δεν έχει ακόμα τη θέση που του αξίζει, αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα συμβεί και αυτό. Κάποια στιγμή δεν θα πηγαίνουμε εμείς στο εξωτερικό για να βλέπουμε παραστάσεις αλλά θα έρχονται οι ξένοι εδώ.

Τη νέα σεζόν ο Θοδωρής Μαροσούλης και οι συνεργάτες τους ετοιμάζουν δυο νέες υπέροχες παραστάσεις. Στο θέατρο Αθηνά έρχεται η παράσταση «Λυσσασμένη Γάτα» και στο θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης η παράσταση «Η Δημοκρατία του Μπακλαβά»