Η Λουκίλα Καρρέρ στο gossip-tv: «Η ζωή με τον Μίμη ήταν ένα υπέροχο ταξίδι. Είμαι ευγνώμων...»
Ήταν 18 Σεπτεμβρίου, μόλις 16 μέρες πριν το φευγιό του σπουδαίου μας Μίμη Πλέσσα όταν η Λουκίλα Καρρέρ, η γυναίκα της ζωής του, μου άνοιγε την πόρτα του σπιτιού τους.
Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και με τη φροντίδα της με έκανε να νιώσω πως γνωριζόμασταν χρόνια. Είχαμε δώσει αυτό το ραντεβού μερικές ημέρες πριν, με αφορμή το μεγάλο αφιέρωμα που ετοίμαζε το gossip-tv για τα 100ά γενέθλια του Μίμη Πλέσσα.
Ο αδυσώπητος χρόνος μάς πρόλαβε και… «Σταμάτησαν του ρολογιού οι δείκτες…» για τον Μίμη Πλέσσα πριν από μερικές ώρες (5/10). Και ειλικρινά «πόσα καλοκαίρια…» θα μπορούσε να θυμηθεί η γυναίκα που στάθηκε «βράχος» στο πλευρό του για σχεδόν 40 χρόνια;
Ο λόγος για τη Λουκίλα Καρρέρ για την οποία θαρρείς πως ο Μίμης Πλέσσας είχε γράψει το κορυφαίο του, «Όλα δικά σου μάτια μου».
Η ίδια, λίγο πριν αποχαιρετήσει τον άντρα της ζωής της και με τη γνώση της βαριάς κληρονομιάς που θα άφηνε πίσω του ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας, μίλησε για την κοινή τους ζωή, για τα αμέτρητα τραγούδια που έγραψε αλλά και για άγνωστες πτυχές του βίου ενός κορυφαίου Έλληνα!
«Αν μπορούσατε να επιλέξετε ένα από τα τραγούδια του για να περιγράψετε την κοινή σας ζωή, ποιο θα ήταν αυτό;», τη ρώτησα, με την ίδια να απαντά:
«Το «Όλα δικά σου μάτια μου» με τους στίχους του φίλου μου Λευτέρη Παπαδόπουλου. Νομίζω πως αν και το έγραψε πριν γνωριστούμε, το πέτυχε γιατί ο Μίμης είναι αυτό το «όλα δικά σου μάτια μου και ο πόνος σου δικός μου, είδαν πολλά τα μάτια μου στις γειτονιές του κόσμου...». Και πολλά είδαν τα μάτια μου και πολύ γαλήνεψε η ψύχη μου και αυτό το «όλα δικά σου μάτια μου και ο πόνος μου δικός σου», είναι σπουδαία κουβέντα του Λευτέρη», λέει και την κοιτάω βουρκωμένη.
«Συγκινήθηκες κι εσύ και συγκινούμαι κι εγώ γιατί είναι ωραίο στην αρχή της δύσης της ζωής σου να κοιτάς πίσω και να λες, ναι είμαι ευγνώμων. Τα έζησα όλα, έζησα όπως ήθελα και δεν έχω να σκεφτώ κάτι, να μετανιώσω για κάτι και δεν υπάρχουν καθόλου απωθημένα».
Στις 18 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στο Ηρώδειο η τιμητική συναυλία για τα «100 χρόνια Μίμης Πλέσσας». Μια συνάντηση σπουδαίων ερμηνευτών και το πιο συγκινητικό ήταν το γεγονός ότι στο κοινό είδαμε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Ο Μίμης Πλέσσας ενώνει τις γενιές.
«Αυτή είναι και η δύναμη του Μίμη Πλέσσα και του ρεπερτορίου του. Το ότι δεν δίχασε, δεν χώρισε αλλά ένωσε. Ένωσε τις γενιές. Βλέπεις σε μια συναυλία παππού με εγγονό να τραγουδούν αγκαλιασμένοι μαζί το «Θα πιώ απόψε το φεγγάρι».
Γιαγιά με εγγονή να τραγουδούν μαζί το «Τόσα καλοκαιρία». Μαζί νέους και μεγαλύτερους να χορεύουν το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου». Αυτό είναι η δύναμη του δημιουργού και η μεγαλύτερη δικαίωση. Να κερδίζει το χρόνο και να ενώσει να μη διχάσει»
Ο Μίμης έλεγε πάντα πως η μουσική θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο
Είμαι όμως και η καλύτερη πληρωμή; Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι ο Μίμης Πλέσσας δεν άνηκε στους λεγόμενους «εμπορικούς μουσικούς».
«Επειδή δεν άνηκε ποτέ σε δισκογραφική εταιρεία ή σε εκδοτική παρέα ή σε κάποιο κόμμα για να έχει την υποστήριξη. Ο Μίμης ήταν «οι πράσινες, οι κόκκινες, οι θαλασσιές σου οι χάντρες». Αυτό το υπερκομματικό από τη μια είχε την ελευθερία και από την άλλη τη μη υποστήριξη και το σαμποτάρισμα. Έλεγαν «δεν είναι δικό μας, γιατί να τον αναφέρουμε;».
Το ένιωσε αυτό ως ένα είδος πόλεμου;
«Δεν τον ένοιαξε ποτέ γιατί ο Μίμης έλεγε πάντα «είμαι η βρύση που τρέχει, το ρυάκι που τρέχει και να το κλείσεις θα βρω τον τρόπο να τρέξει. Δεν τον ενδιέφερε να το εμπορικό και το «τι θα γίνει μετά». Τον ενδιέφερε να το γράψει και πώς θα το ακούσει»
www.ndpphoto.grΟ Μίμης Πλέσσας είναι από τους δημιουργούς που έχει καταφέρει με τις μελωδίες του να αγαπηθεί ο κόσμος, να ερωτευτεί, να συγχωρέσει… Να αναπτύξει πολύ το «μέσα» μας.
«Μα ξέρεις τι συγκίνηση ένιωθε όταν πηγαίναμε σε γάμους και έβλεπε να το ζευγάρι να ανοίγει το χορό είτε με το «Η πρώτη μας νύχτα» είτε με το «Τόσα καλοκαίρια» και βέβαια μέσα στο γλέντι να χορεύουν και το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου». Αυτό ήταν τεράστια δικαίωση, τον έβλεπε πως συγκινούνταν»
Ο Μίμης πάντα αγαπούσε πάντα τη νέα γενιά. Ποτέ δεν φοβήθηκε ότι θα «γεννηθούν νέοι ανταγωνιστές. Ήθελε να δίνει βήμα
Δείτε το πρώτο μέρος της συνέντευξης στο gossip-tv
Η γνωριμία, ο έρωτας και η σχέση ζωής
«Τον γνώρισα στις 13 Δεκεμβρίου το 1986. Δεν ήμασταν από τότε μαζί αλλά τότε συναντηθήκαμε, ανήμερα της γιορτής μου… έτσι τον γνώρισα. Οι δρόμοι μας ήταν παράλληλοι και λάτρευα το έργο του. Από εκείνη τη γνωριμία, πήγαινα μια με δυο φορές την εβδομάδα στη δισκοθήκη του, έψαχνα πράγματα που μου έλειπαν για να ηχογραφήσω, να του εμπλουτίσω τη δισκοθήκη με πράγματα που του έλειπαν … καταλαβαίνεις λοιπόν πως ο θαυμασμός αυτός από ένα κοριτσάκι, φοιτήτρια οικονομικών τότε και από την άλλα εγώ που ναι, μπορεί να έβγαινα με τις παρέες μου, με τους συνομηλίκους μου αλλά η ώρα μου ήταν εκείνη. Αυτό κράτησε 2 με 3 χρόνια οπότε ήταν φυσική εξέλιξη. Μετά ήταν για πάντα. Εγώ πιστεύω ότι ένας κεραυνοβόλος έρωτας σβήνει, είναι σαν αστραπή ενώ αυτό δημιουργήθηκε χωρίς καμία δεύτερη σκέψη, οδηγήθηκαν οι δρόμοι μας έτσι…», είπε για τη γνωριμία και τη σχέση τους.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση σας μαζί του;
«Ένα υπέροχο ταξίδι για το οποίο είναι ευγνώμων. Θεωρώ στάση ζωής το «Δόξα τω Θεώ» και δεν μετάνιωσα για τίποτα»
Δείτε το δεύτερο μέρος της εξομολόγησής της
Ο Μίμης Πλέσσας πέρασε στην αιωνιότητα και θα είναι πάντα δίπλα μας να συντροφεύει κάθε στιγμή της ζωής μας με τα τραγούδια του!
