Μάρα Ζαχαρέα στο gossip-tv: «Η τηλεθέαση δεν πρέπει να γίνεται βραχνάς στο λαιμό όσων έχουν ευθύνη»

Έχει σπάσει τα δεσμά ενός ανδροκρατούμενου χώρου και έχει καταφέρει να γράψει τη δική της ιστορία. Σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες και απέκτησε Master Δημοσιογραφίας και Μέσων Ενημέρωσης από το Πανεπιστήμιο Σίτι του Λονδίνου, μιλάει αγγλικά και γαλλικά και είναι κόρη του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς, Αιμίλιου Ζαχαρέα και της καθηγήτριας Πανεπιστημίου Ιωάννας Τσιβάκου.

Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία στον ραδιοφωνικό σταθμό Δίαυλος. Λίγο αργότερα άρχισε να εργάζεται στην έντυπη δημοσιογραφία ενώ από το 2001 η τηλεόραση μπήκε ενεργά στη ζωή της. Από το 2013 βρίσκεται στην παρουσίαση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Star και από το 2017 ανέλαβε και τον τίτλο της Διευθύντριας Ειδήσεων του σταθμού.

Η Μάρα Ζαχαρέα, εκτός από τον διπλό ρόλο της επαγγελματικά, είναι και μητέρα 2 παιδιών και σύζυγος του Θεόδωρου Ρουσόπουλου. Μία γυναίκα δυναμική που ξέρει να κερδίζει τις μάχες, να απολαμβάνει τη ζωή, αλλά και μόλις τελειώνει τη δουλειά της να νιώθει ότι έχει περάσει οδοστρωτήρας από επάνω της, όπως δηλαδή νιώθει κάθε μία από εμάς.

Η δημοσιογράφος, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης, μίλησε στο gossip-tv για τα νούμερα τηλεθέασης αλλά και για το αν χωρούν καλές ειδήσεις σε ένα δελτίο ειδήσεων.

Από το 2001 που ξεκινήσατε να παρουσιάζετε δελτία ειδήσεων μέχρι σήμερα πόσο έχει αλλάξει η μορφή ενός δελτίου;

Τα δελτία, όπως και γενικά η τηλεοπτική πραγματικότητα, ταυτίζονται με την εποχή της. Όταν ξεκίνησε η ιδιωτική τηλεόραση, το δελτίο ήταν μισής ώρας, προέβαλε ελάχιστα θέματα και είχε ακόμη και πολιτικό σχόλιο ενός αναλυτή που μιλούσε σαν «κινούμενη κεφαλή» για τρία τέσσερα λεπτά, μόνος στην κάμερα, αναλύοντας ένα πολιτικό θέμα. Επειδή η τηλεόραση, όπως και κάθε μέσο που απευθύνεται στον κόσμο, αναζητά την διάδραση, οι αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια κινούνται με γρήγορους ρυθμούς και είναι πολλές. Άλλοτε τα παράθυρα κυριαρχούσαν, άλλοτε οι ειδικοί για κάθε θέμα, άλλοτε οι ρεπόρτερς και οι σχολιαστές, άλλοτε τα γρήγορα βίντεο, άλλοτε το μονοθεματικό δελτίο ανάλογα με τη θεματολογία. Ναι, όλα αλλάζουν. Αυτό που πρέπει να μένει ίδιο, είναι η προσπάθεια να υπηρετήσεις την ανάγκη του τηλεθεατή για όσο πιο αντικειμενική και πλήρη ενημέρωση, γίνεται.

Υπάρχουν καλές ειδήσεις και αν ναι, πόσες χωράνε σε ένα δελτίο ειδήσεων; Γιατί λείπει η καλή είδηση;

Το καλό και το κακό αντιπαρατίθενται καθημερινά στη ζωή μας. Λένε ότι οι καλές ειδήσεις δεν «πουλάνε». Όμως εγώ θα σας μιλήσω για εμένα από τότε που έγινα διευθύντρια ειδήσεων και έχω την ευθύνη, όχι μόνον της παρουσίασης, αλλά και της δομής ενός δελτίου και της επιλογής των θεμάτων. Προσπαθώ να μεταδίδω καλές ειδήσεις όποτε αυτές αξίζουν τον κόπο να λειτουργήσουν ως παραδείγματα προς μίμηση. Όχι μόνον για να ανακουφίσει το μάτι και το αυτί του θεατή μια ευχάριστη πληροφορία αλλά και γιατί χρειαζόμαστε, στην εποχή μας, περισσότερα πρότυπα. Αυτή είναι η συνεισφορά των καλών ειδήσεων. Δίνουν πρότυπα συμπεριφοράς σ’ έναν κόσμο που δείχνει να μην ενδιαφέρεται πάντα για την κοινωνική συνοχή. Το καλό συνέχει. Το κακό διαιρεί και διασπά.

Προσπαθώ να μεταδίδω καλές ειδήσεις όποτε αυτές αξίζει τον κόπο να λειτουργήσουν ως παραδείγματα προς μίμηση. Όχι μόνον για να ανακουφίσει το μάτι και το αυτί του θεατή μια ευχάριστη πληροφορία αλλά και γιατί χρειαζόμαστε στην εποχή μας περισσότερα πρότυπα.

Σας προβληματίζουν τα νούμερα τηλεθέασης και τι πιστεύετε ότι καθορίζει την άνοδο ή την πτώση τους καθημερινά;

Όποιος διευθυντής ειδήσεων, ή όποιος δημοσιογράφος είναι υπεύθυνος για ενημερωτικό πρόγραμμα πει ότι δεν τον ενδιαφέρουν, εμένα δεν θα με πείσει. Σκοπός είναι να μη γίνονται βραχνάς στον λαιμό αυτών που έχουν την ευθύνη και να μην τους καθοδηγούν σε εύκολες λύσεις μόνον και μόνο για να αποκτηθεί η πολυπόθητη για όλους τηλεθέαση. Μπορεί να μην ενδιαφέρει τόσους ένας από τους πολέμους που ανέφερα προηγουμένως γιατί μπορεί να πουν ότι κουράστηκαν να βλέπουν μάχες στα δελτία ειδήσεων, αλλά ο διευθυντής που θα αγνοήσει το θέμα, δεν θα είναι ένας καλός δημοσιογράφος.

Δεν θεωρώ ότι δικαίως αποφεύγουν κάποιοι να δουν ειδήσεις γιατί θα δυσαρεστηθούν από την αλήθεια. Η απάθεια, η αποχή, η άγνοια δεν αλλάζουν την πραγματικότητα την οποίαν εάν αγνοήσουμε θα χτυπήσει με πιο σκληρό τρόπο την πόρτα μας.

O κόσμος ενημερώνεται περισσότερο από τα social media (instagram, facebook, twitter, tik tok κ.α.) ή από τα δελτία ειδήσεων των καναλιών;

Πρώτον δεν θεωρώ τα social media, όπως ονομάζονται, media. Για εμένα media είναι αυτά που έχουν επαγγελματίες δημοσιογράφους οι οποίοι λογοδοτούν στους θεατές και στους αναγνώστες τους. Άρα, προτιμώ να μιλάμε για μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αποδίδει την πραγματικότητα και όχι μέσα ενημέρωσης. Δεύτερον, ναι, έχετε δίκιο, υπάρχει κόσμος που παρακολουθώντας τα social μένει με την εντύπωση ότι είναι ενημερωμένος. Είναι κατά ένα μέρος ενημερωμένος καθώς εκεί θα δει και θέματα που δεν θα προβληθούν σε δελτία ειδήσεων. Συνήθως καταγγελίες πολιτών που είναι τόσες πολλές που δεν θα χωρούσαν όλες σε ένα δελτίο ειδήσεων. Όμως, κυρίως τα social, είναι γεμάτα από «απόψεις» και όχι από ειδήσεις. Σεβαστές οι απόψεις όλων αλλά η ενημέρωση είναι πρωτίστως είδηση και μετά άποψη.

Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το μέλλον στα δελτία ειδήσεων με την άφιξη του Α.Ι. (artificial intelligence);

Ρωτήστε με ποιο θα είναι το μέλλον των κοινωνιών μας καλύτερα… Ακόμη και ο εμπνευστής και δημιουργός της Τεχνητής Νοημοσύνης κρούει κώδωνα κινδύνου. Εδώ χρειάζεται ακόμη πιο σωστή ενημέρωση των πολιτών για να μην παρασύρονται σε αυτά που καθημερινά θα παρελαύνουν από την οθόνη τσέπης του κινητού που όλοι διαθέτουμε. Δηλαδή από αυτά που λέγονται fake news και deep fake news. Η εκπαίδευση για την αναγνώριση αληθινού και ψεύτικου πρέπει να αρχίζει από τα σχολεία. Ο καινούργιος κόσμος που ανοίγεται μπροστά μας μπορεί να είναι «θαυμαστός» αλλά όχι πάντα «θαυμάσιος».

Τα social είναι γεμάτα από «απόψεις» και όχι από ειδήσεις. Σεβαστές οι απόψεις όλων αλλά η ενημέρωση είναι πρωτίστως είδηση και μετά άποψη.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο παρουσιαστής του δελτίου ειδήσεων λέει μόνο τις ειδήσεις… Περιγράψτε μας μία καθημερινή ημέρα σας στο Star Channel…

Ξυπνάω γύρω στις 7.30 – 8.00 το πρωί και μέχρι να φτάσω στο κανάλι, περίπου στη μια, η δουλειά δεν σταματάει. Γιατί έρχονται mail που πρέπει να διαβάσω και να απαντήσω καθώς οι ειδήσεις τρέχουν από νωρίς. Χώρια τα τηλεφωνήματα. Στο ενδιάμεσο προσπαθώ να χωρέσω προσωπικές μου δραστηριότητες και ραντεβού. Όταν φτάσω στο κανάλι, η δουλειά αυξάνει. Συσκέψεις, έλεγχος των βασικών κειμένων, συνεννοήσεις με το τμήμα οπτικοποίησης και τον σκηνοθέτη, στο ενδιάμεσο η μακιγιέζ μου και η κομμώτρια προσπαθούν να με ετοιμάσουν δείχνοντας κάθε μέρα μεγάλη υπομονή (γέλια). Στις 20.45 βγαίνω αέρα και όταν μπαίνω στο αυτοκίνητο να γυρίσω σπίτι, νομίζω ότι έχει περάσει οδοστρωτήρας από πάνω μου…

Πόσες φορές έχει γίνει αλλαγή της ροής ειδήσεων λόγω κάποιου έκτακτου γεγονότος ενώ είστε στον «αέρα» και ποια είναι εκείνη η στιγμή που δε θα ξεχάσετε;

Δεν συμβαίνει συχνά, ευτυχώς. Τα τελευταία χρόνια θυμάμαι τη δολοφονία Ζαφειρόπουλου. Είχε γίνει γνωστό το θέμα μέσα στην καρδιά του δελτίου και έπρεπε να το διαχειριστώ από το στούντιο. Δύσκολες καταστάσεις από πολλές απόψεις.

Στις 20.45 βγαίνω αέρα και όταν μπαίνω στο αυτοκίνητο να γυρίσω σπίτι, νομίζω ότι έχει περάσει οδοστρωτήρας από πάνω μου…

Αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω τι θα λέγατε στη νεότερη Μάρα Ζαχαρέα όταν κάθισε για πρώτη φορά στην καρέκλα της παρουσίασης κεντρικού δελτίου;

Θα έλεγα ότι δεν είναι και τόσο άνετη ή ελκυστική όσο φαινόταν πριν καθίσω… (γέλια)