Εξομολόγηση Γαβαλά: «Στη φυλακή με είχαν ερωτευτεί δύο κρατούμενοι»
Ο Λάκης Γαβαλάς μιλά για τις μέρες που πέρασε στην φυλακή, το κτίριο της Κάντζας, την Μύξκονο, αλλά και πως ένιωσε όταν αποφυλακίστηκε.
Για την υπόθεση του ακινήτου της Κάντζας, που έγινε τελικώς ο «δούρειος ίππος» της αποφυλάκισής σας, προχώρησε καθόλου; Ο ίδιος απαντά στο «Έθνος της Κυριακής»: «Εσείς θεωρείτε ότι ο κ. Στουρνάρας είχε χρόνο να κοιτάξει την Κάντζα; Δυστυχώς, προς το παρόν το κτίριο λεηλατείται. Είναι έρμαιο ληστών και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν βοηθάει καθόλου. Φοβάμαι ότι εάν δεν γίνει κάτι σύντομα, θα εγκαταλειφθεί κι αυτό, όπως πολλά ακόμη κτίρια που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα στο Δημόσιο».
Όσο για την «αυτοκρατορία» του δηλώνει: «Εγώ δεν πίστεψα ποτέ ότι είχα αυτοκρατορία. Ημουν ένας πληβείος κι επειδή είχα κάνει χορό στη ζωή μου, ήθελα να έχω μια μεγάλη ομάδα κι όλοι μαζί να χορεύουμε. Θα ήθελα να έχω μια σχέση με το ΠΑΜΕ, να έρθει να με βρει και να του πω ότι προστατεύουν και το άδικο, πολλές φορές. Υπήρξαν τέρατα στην εταιρεία μου, όπως υπήρξαν και άγγελοι. Είχα 240 εργαζόμενους. Τους είχα από 15-20 χρόνια. Κάποιοι εργαζόμενοι είχαν λάθος θέσεις. Δεν τα βάζω με τους εργαζόμενους, γιατί κι εγώ τέτοιος είμαι, και με κάποια έννοια, είμαι άνεργος. Πολύ θα ήθελα, όμως, να μπορώ κι εγώ να πάω αύριο στον ΟΑΕΔ και να πω «δώστε μου μία κάρτα ανεργίας»! Ξέρω πέντε γλώσσες και μπορώ να κάνω πολύ καλά τον Λάκη Γαβαλά».
Για την Μύκονο λέει χαρακτηριστικά: «Στη Μύκονο έχω επενδύσει τη ζωή μου και τα νιάτα μου. Δεν υπήρχε μόνο το σπίτι εκεί, για το οποίο ακουγόταν μονίμως ότι έκανα ένα πάρτι και οι άλλες 364 μέρες δεν αναφέρονταν. Είχα επιχείρηση με δύο καταστήματα επί 17 ολόκληρα χρόνια. Δεν ήμουν στη Μύκονο για να βρέχω τον κόσμο με σαμπάνιες σε μια παραλία, όπως με παρουσίαζαν... Τώρα λοιπόν σας λέω ότι τη Μύκονο δεν τη σκέφτομαι καθόλου. Δεν είναι το στυλ πια της διασκέδασης που θέλω. Στο σπίτι δεν θα πήγαινα τώρα πια. Το σπίτι ήταν και κομμάτι της δουλειάς μου. Απαξ και δεν έχω δουλειά που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο, δεν το χρειάζομαι. Δεν έχω κανένα συναισθηματικό δέσιμο πλέον με τη Μύκονο».
Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες; Ο Λάκης λέει: «Βέβαια! Εκανα μυς παντού κι άλλαξα size στα ρούχα. Νομίζω ότι υπήρξα λεβέντης στην επαγγελματική μου ιδιότητα, για αυτό βρέθηκα πολύ εκτεθειμένος. Ημουν πάντα λεβέντης και η φυλακή με έκανε ακόμη περισσότερο να το επισημοποιήσω».
Και προσθέτει: «Ημουν παιδί χωρίς μυαλό στα προσωπικά μου, αλλά παιδί με πολύ μυαλό στα επαγγελματικά μου. Πιλοτάρισα το δικό μου κομμάτι τέλεια. Εγώ ήμουν art director κι αυτό το έκανα πολύ καλά, αλλιώς οι τεράστιοι οίκοι μόδας του εξωτερικού δεν θα μου έδιναν τα συμβόλαιά τους».
Ποιος του στάθηκε στη φυλακή; «Είχα μόνο τρεις συνεργάτες που με επισκέπτονταν. Μου στάθηκαν πολύ και, πίστεψέ με, ήταν αρκετό. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν άλλο. Μέσα εκεί γνώρισα ανθρώπους που συγκλόνισαν την ψυχή μου με το πόσο αγνοί ήταν, αν και κλέφτες ή ναρκομανείς. Είχαν ένα κομμάτι καλό. Αυτοί με άγγιξαν... Απλά αυτό που θα ήθελα να κάνω, είναι να πάω σε μια σχολή κοινωνικών λειτουργών, και μέσω της ειδικής άδειας που στη συνέχεια θα αποκτήσω, να πηγαίνω να βοηθάω κάποιες ώρες μέσα στη φυλακή όσους το έχουν ανάγκη. Αισθάνομαι την ανάγκη επειδή οι άνθρωποι εκεί είναι παρατημένοι. Η φυλακή σε κάνει χειρότερο και ποτέ καλύτερο άνθρωπο» δηλώνει ο Λάκης Γαβαλάς.
Είναι άραγε ερωτευμένος; «Υπάρχει έρωτας στη ζωή μου, αλλά δεν είναι αυτός που με κρατάει όρθιο. Δεν έχω απογειωθεί ποτέ από έρωτα. Δεν έχω βρει ακόμη σε όλη τη ζωή μου έρωτα που να με κάνει να κυλιέμαι στα πατώματα. Αυτό θέλω να ζήσω πριν φύγω. Τώρα είπα όμως ότι θα αφοσιωθώ πιο πολύ στον εαυτό μου και μπορεί να τον βρω. Στερήθηκα τις χαρές του, λόγω της ακατάπαυστης δουλειάς. Τρεις-τέσσερις σχέσεις έχω κάνει όλες κι όλες. Θέλω να κλείσω τη ζωή μου με έναν μεγάλο έρωτα. Από εδώ και πέρα θέλω να ερωτευθώ και να πέσω στα πατώματα. Στη φυλακή, είχα δύο άτομα τα οποία ήταν ερωτευμένα μαζί μου, έτσι δήλωναν από γράμματα που μου έστελναν. Πίστεψέ με όμως, οτιδήποτε τέτοιο είναι πολύ γλυκό όταν είσαι στη φυλακή. Το έχεις και ανάγκη» τόνισε.
Η φυλακή μόνο κακό του έκανε τελικά;
«Ναι. Πόνεσα πολύ. Η φυλακή είναι μια ανώφελη τιμωρία. Εχεις δει εσύ αυτούς τους μήνες ότι μπήκε κάποιος άλλος φυλακή για ΦΠΑ; Είναι τραγικό. Κρατάς μέσα 14 μήνες έναν άνθρωπο ειδικά όταν σου δίνει όλη του την περιουσία; Αξιζε αυτή η τιμωρία; Πώς θα συμπληρώσω τώρα τα κενά; Δεν βγάζει πουθενά η φυλακή. Εμένα με τιμώρησαν για τις Bentley που είχα... Μα Bentley έχει και η Πάολα η τραγουδίστρια» δήλωσε.
Τέλος λέει: «Δεν θεώρησα ποτέ ότι δεν έπρεπε να τιμωρηθώ. Είπα ότι ο τρόπος ήταν λάθος. Τους πείραζε η αισθητική μου, και παραγνώριζαν ότι εγώ πουλούσα μόδα και όχι ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Η μόδα από μόνη της είναι λαμπερή. Οι δικαστές και το σκηνικό των δικαστηρίων είναι πολύ πιο... σταρ από οτιδήποτε άλλο. Και το παίζουν και σταρ στις έδρες τους. Εχουν κίτρινα νύχια βαμμένα, έχουν μαλλιά περίεργα βαμμένα και καλά κάνουν. Είναι δυνατόν η δικαστίνα να έχει δωδεκάποντο παπούτσι και να μην το θαυμάσω; Βεβαίως και το θαυμάζω. Εγώ ποτέ δεν είπα ότι επειδή είναι σε αυτή τη θέση δεν πρέπει να ντύνεται έτσι. Αντιθέτως πιστεύω πως και η δικαστίνα ή η ανακρίτρια... Ντάνα πρέπει να είναι».