Σόφη Δελούδη: «Τα χρόνια που ασχολήθηκα με τη δουλειά του πατέρα μου δεν ήταν χαμένα»

Απόφοιτος τoυ Ινστιτούτου Μόδας Marangoni στο Μιλάνο, αμέσως μόλις επέστρεψε από την Ιταλία άρχισε να εργάζεται ως βοηθός στυλίστα στο περιοδικό «Ταχυδρόμος». Αργότερα συνεργάστηκε με τη βιοτεχνία ρούχων της μητέρας της στον τομέα του σχεδιασμού. Εκεί δημιούργησε την πρώτη συλλογή της με μαγιό. «Τότε οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά δύσκολες. Αντιμετώπιζα σωρεία προβλημάτων για την εισαγωγή των υλικών και την εκτέλεση των σχεδίων, γι’ αυτό και δεν έμενε άλλη λύση από το να ακολουθήσω τον επαγγελματικό δρόμο του πατέρα μου, κάτι που και ο ίδιος το ήθελε απ’ όταν ήμουν παιδί. Ο πατέρας μου ζει και αναπνέει για το έπιπλο και είχε την επιθυμία να συμβεί το ίδιο και για τα παιδιά του. Εγώ, λοιπόν, ανέλαβα το κατάστημα στο Κολωνάκι, στο οποίο υπήρχαν προωθημένα διακοσμητικά αντικείμενα σπιτιού» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

«Τα χρόνια που ασχολήθηκα με τη δουλειά του πατέρα μου δεν ήταν χαμένα. Συνεργάστηκα και συναναστράφηκα με ανθρώπους από τις σημαντικότερες εταιρείες στον κόσμο και έμαθα από πρώτο χέρι τι σημαίνει επαγγελματισμός και διεθνής νοοτροπία. Είδα πώς δουλεύουν, πώς παράγουν και τελικά πώς παρουσιάζουν τα προϊόντα τους οι ξένοι. Επομένως η θητεία μου στο κατάστημα του Κολωνακίου αποδείχθηκε μεγάλο σχολείο για μένα».

Το επώνυμο Δελούδη αρχικά άνοιξε αρκετές πόρτες για τη Σόφη - η ίδια αναγνωρίζει ότι ένα αναγνωρίσιμο όνομα προσελκύει την προσοχή. Η συνέχεια, όμως, έχει να κάνει με τις ικανότητες του ίδιου του ατόμου. Όπως λέει, «κάποτε έλεγα το όνομά μου και κάποιοι με ρωτούσαν ποια είναι η σχέση μου με τον Γιάννη Δελούδη. Ομολογουμένως είναι δύσκολο για ένα παιδί να διαχειριστεί την αναγνωρισιμότητα και την επιτυχία του πατέρα του. Όταν πρωτοασχολήθηκα με τον χώρο των διακοσμητικών και επίπλων σπιτιών σκεπτόμουν “τι να αποδείξω τώρα εγώ όταν ο πατέρας μου είναι τόσο επιτυχημένος; Τι περισσότερο μπορώ να κάνω;”».