Το success story ενός Έλληνα ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ που σήμερα ντύνει τους celebrities στο Περού!

Έφυγε από την πατρίδα του για έναν ξένο τόπο και ξεκίνησε από το μηδέν για να κάνει πραγματικότητα τα όνειρά του. Αυτά τα όνειρα για πολλά χρόνια, πάνω από 25, είχαν «σκεπαστεί» από τη μουντζούρα των λάστιχων που άλλαζε στο βουλκανιζατέρ το οποίο διατηρούσε μαζί με τον αδελφό του στα Μέγαρα.

Ο ίδιος, όμως, βρήκε τον τρόπο να τα βγάλει στο φως και να τους δώσει σάρκα και οστά. Σήμερα ζει ευτυχισμένα στη Λίμα του Περού, δουλεύει ατέλειωτες ώρες στο ατελιέ του που συγκεντρώνει καθημερινά διάσημους Περουβιανούς καλλιτέχνες, πολιτικούς, επιφανείς επιχειρηματίες, δικηγόρους και βέβαια, μελλοντικούς γαμπρούς, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή της ημέρας γιατί κάνει αυτό που πάντα ήθελε: να ασχολείται με τη μόδα και την κομψότητα στην εμφάνιση του σύγχρονου άντρα. Αν η ταινία «Ο Ράφτης του Παναμά» με πρωταγωνιστή τον Πιρς Μπρόσναν κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον σας λόγω της περιπετειώδους πλοκής της, τότε σίγουρα η ζωή του Ελληνα ράφτη στο Περού θα σας εμπνεύσει...

Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας προς την επιτυχία;

Από 17 ετών μέχρι τα 42 μου διατηρούσα βουλκανιζατέρ στα Μέγαρα μαζί με τον αδελφό μου. Σε αυτή τη δουλειά μπήκα από ανάγκη να έχω λεφτά και να ζω καλά. Στην επαρχία, με μία οικογενειακή επιχείρηση, την οικογένεια και τη συνήθεια να μένουμε όλοι μαζί, λίγο-πολύ μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις πραγματικότητα τα όνειρα των άλλων και όχι τα δικά σου. Και τελικά έγινε μία συνήθεια το να θέλεις να κάνεις τον μπαμπά και τη μαμά ευτυχισμένους. Αν και πήγαινε καλά η επιχείρηση, άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν ήμουν καλά. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι θέλω να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα και να ασχοληθώ με το ρούχο. Στην αρχή ένιωθα ντροπή, έλεγα «ποιος είμαι εγώ, αφού δουλεύω στα λάστιχα». Ημουν 25 χρόνια στη μουντζούρα.

Από τον κόσμο της μουντζούρας, όπως λέτε και εσείς, ξαφνικά σας βρίσκουμε επιτυχημένο επιχειρηματία στον χώρο του εκλεπτυσμένου ανδρικού χειροποίητου ρούχου. Πώς συνέβη αυτό; Ξυπνήσατε μια μέρα και αποφασίσατε να τα αλλάξετε όλα;

Οχι φυσικά. Η σχέση μου με την κομψότητα και το καλό ρούχο έχει ξεκινήσει από όταν ήμουν πολύ μικρός. Η μητέρα μου μας έντυνε με πολύ γούστο και έδινε σημασία στη λεπτομέρεια. Ο πατέρας μου επίσης έραβε τα κοστούμια του στον ράφτη του. Και έχω τέτοιες εικόνες και επαφή με τη μόδα. Στα χρόνια που πέρασαν πάντα ήθελα να ασχοληθώ, όμως, εκείνα τα χρόνια ήταν λίγο άγρια. Τι να πω τώρα εγώ, ότι θέλω να κάνω τι; Τα έθαψα και προχωρούσα. Επαιρνα, όμως, πάντα τα περιοδικά μόδας και μέσα από αυτά ονειρευόμουν. Μου έδιναν ελπίδα και κουράγιο, όμως πόσα χρόνια μπορούσα να το κάνω αυτό; Καταλάβαινα ότι επιδεινωνόταν η κατάθλιψη που βίωνα.
Το πελατολόγιό σας περιλαμβάνει σημαντικά ονόματα της πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής του Περού, όπως ο πρώην υπουργός Εθνικής Αμυνας της χώρας, Jorge Nieto, οι διάσημοι ηθοποιοί Alfonso Dibos Munante, Guillermo Blanco, David Villanueva και Jose Dammert, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Diego Martin Lombardi Pollarolo, o αγαπημένος τραγουδιστής της νεολαίας Italo Maldonado Forero, αλλά και ο διάσημος Περουβιανός fashion blogger Abdul Effio.

Σκέφτεστε κάποια στιγμή να ασχοληθείτε με πιο μαζική παραγωγή ρούχων;

Μόλις χθες φτιάξαµε επίσηµα το πρώτο τζιν παντελόνι στα µέτρα του πελάτη και βγήκε ένα µοναδικό αποτέλεσµα και έκανα και ένα σακάκι από το ίδιο ύφασµα. Θέλω να κάνω σπορ ρούχα, αλλά δεν θέλω να υστερώ σε ποιότητα και εξυπηρέτηση του πελάτη. ∆εν µπορώ, λοιπόν, να κάνω κάτι µαζικό. Σκέφτοµαι, όµως, κάποια στιγµή να έχω µία ακόµα βάση -ένα ατελιέκαι σε κάποια χώρα της Ευρώπης.

Πηγή: Realnews