Ο Πατέρας, το οικόπεδο και ο διαγωνισμός που δεν έγινε ποτέ
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός, πως ενώ το έτος 1991 είχε διενεργηθεί δημόσιος διαγωνισμός για την ανέγερση δια του συστήματος της αντιπαροχής, ενός οικοδομικού συγκροτήματος σε οικόπεδα ιδιοκτησίας της Εκκλησίας στην περιοχή της Βουλιαγμένης, και είχε αναδειχθεί πλειοδότης συγκεκριμένη εταιρεία, το έτος 2009 χωρίς να διενεργηθεί εκ νέου δημόσιος διαγωνισμός, εμφανίζεται ως αγοραστής των ιδίων οικοπέδων τρίτος ιδιώτης, ο οποίος και αγόρασε τα οικόπεδα αυτά απευθείας από την Εκκλησία της Ελλάδας.
Βεβαίως, ουδείς αμφισβητεί ότι και η δεύτερη διαδικασία είναι νομότυπη. Ωστόσο, η επιλογή να αποφευχθεί ο διαγωνισμός -που θα αφαιρούσε από τον οποιονδήποτε κακεντρεχή κάθε δυνατότητα να αμφισβητήσει την ακεραιότητα της όλης διαδικασίας- δημιουργεί ερωτηματικά. Πόσο μάλλον, όταν ο νέος αγοραστής είναι ένα δημόσιο πρόσωπο, όπως ο εφοπλιστής Νίκος Πατέρας.
Συγκεκριμένα, η πρώτη απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδας, αφορούσε την συμφωνία με την εταιρεία «Α.Κουρτέσης και Σια Ο.Ε.» για την ανέγερση από την εργολήπτρια εταιρεία κτιριακού συγκροτήματος σε δύο οικόπεδα στο 78ο οικοδομικό τετράγωνο της περιφέρειας του Δήμου Βουλιαγμένης επί των οδών Τερψιχόρης και Ορφέως με το σύστημα της αντιπαροχής. Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε ύστερα από την διεξαγωγή δημόσιου διαγωνισμού στις 17/10/1991 κατά τον οποίο και αναδείχθηκε ως πλειοδότης η προαναφερθείσα εταιρεία, ύστερα από σχετική εισήγηση της οικονομικής υπηρεσίας της Εκκλησίας, και εγκρίθηκε από απόφαση της Ιεράς Διαρκούς Συνόδου της Εκκλησίας στις 17-6- 1992.
Επισημαίνεται εδώ ότι η αρχική εκτέλεση του έργου δεν κατέστη δυνατή μέχρι και το 2003 λόγω άρνησης του Πολεοδομικού γραφείου Βουλιαγμένης να εκδώσει την σχετική άδεια οικοδομής, γεγονός που οδήγησε τα δύο συμβαλλόμενα μέρη να τροποποιήσουν το αρχικό προσύμφωνο (4-8-1992) για να μπορέσουν να προχωρήσουν την συγκεκριμένη υπόθεση. Μέχρι και την περίοδο 2008-2009 η εκτέλεση του συγκεκριμένου έργου δεν προχώρησε και η εταιρεία «Αριστείδης Κουρτέσης και ΣΙΑ Ο.Ε.» , που ανέλαβε την αποπεράτωση του έργου μετά την νέα συμφωνία , δεν μπόρεσε τελικά να ανταποκριθεί.
Τότε εμφανίζεται ως αγοραστής, στον οποίο πουλά και μεταβιβάζει απευθείας με εργολαβικό συμβόλαιο η Εκκλησία τις εν λόγω εκτάσεις, ο εφοπλιστής Νικόλας Πατέρας χωρίς να διεξαχθεί εκ νέου σχετικός δημόσιος διαγωνισμός ως είθισται. Η μεταβίβαση έγινε τον Μάιο του 2009 με εργολαβικό συμβόλαιο ανάμεσα στον εφοπλιστή και τον γενικό διευθυντή της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών της Εκκλησίας κ. Αντώνη Ζαμπέλη, ύστερα και από σχετική απόφαση της Εκκλησίας για εκποίηση των οικοπέδων το Σεπτέμβριο του 2008.
Μια τέτοια μεταβίβαση, αν και με νόμιμο τρόπο, γεννά ερωτηματικά σχετικά με την απόφαση της Εκκλησίας να μην προχωρήσει σε δημόσιο διαγωνισμό όπως και έπραξε αρχικά για τα εν λόγω οικόπεδα και να προχωρήσει σε άμεση μεταβίβαση αντί τιμήματος 6.000.000 εκατ. ευρώ (αντικειμενική αξία των οικοπέδων 2.281.713,93 εκατ. ευρώ). Πηγή: newscode.gr