Γιώργος Αμυράς: «Ζούμε στο 2015 και δεν με πτοούν η σοβαροφάνεια και η ξινίλα»

«Ντύνομαι ανάλογα με την περίσταση και τη διάθεση. Χάρη στο οικογενειακό περιβάλλον, νομίζω ότι μπορώ να σταθώ και σε τσαντίρι και σε παλάτι. Για παράδειγμα, προτού εργαστώ στο «Μένουμε Ελλάδα» της ΕΡΤ φορούσα κοστούμι και γραβάτα σχεδόν καθημερινά λόγω της δουλειάς μου σε οικονομικές εφημερίδες. Μετά πέρασα στις βερμούδες λόγω ταξιδιωτικού ρεπορτάζ και τώρα επιλέγω τη μέση οδό» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
- Το καλό πάντως του να είσαι βουλευτής είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ξανασκεφτείς για το μεροκάματο με τόσο μεγάλη -σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη- βουλευτική αποζημίωση. Μη σου πω ότι θα βάλεις και λεφτά στην άκρη! Τι λες;
«Η βουλευτική αποζημίωση είναι υψηλή και για τα δικά μου δεδομένα και για την τωρινή οικονομική κατάσταση. Εχοντας για χρόνια αγωνιστεί για το μεροκάματο, γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολα βγαίνουν τα λεφτά. Εχω σκοπό να δημοσιεύω έσοδα-έξοδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ώστε όλα να είναι διαυγή και όσα περισσεύουν θα αξιοποιούνται σε δράσεις κοινωνικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα.»
- Αλήθεια, πώς αντέδρασες όταν έμαθες ότι τελικά εκλέγεσαι βουλευτής; Εκανες, για παράδειγμα, ένα πάρτυ για τους φίλους σου; Τηλεφώνησες στη μητέρα σου ουρλιάζοντας από ευτυχία; Είπες στον εαυτό σου «μπράβο μου!» πίνοντας ένα ποτήρι κρασί;
«Ναι, τηλεφώνησα στη μάνα μου, αλλά δεν ούρλιαξα μην πάθει και καμιά καρδιά και τρέχουμε... Αυτό που έκανα ήταν να πάω με τους στενούς φίλους σ' ένα ταβερνάκι στο Μοσχάτο όπου απολαύσαμε εβρίτικη κουζίνα και φρόντισα να εισπράξω ένα στοίχημα με έπαθλο μια παγωμένη βουτιά στη χειμωνιάτικη θάλασσα.»
- Ξεκίνησαν κάποιοι να σου ζητάνε ρουσφέτια ακόμη και με ευγενικό τρόπο;
«Οχι. Και ούτε νομίζω πως θα ζητήσει κανείς, γιατί ξέρουν ότι θα τους παραπέμψω στην έξοδο.»
- Εχουν περάσει κάποιες μέρες και θέλω να μου πεις αν μετάνιωσες για την -έστω αυθόρμητη- selfie που έβγαλες την ημέρα της ορκωμοσίας στη Βουλή και προκάλεσε τόσες αντιδράσεις. Αναφέρω ενδεικτικά μόνο μία, αυτή της Ελενας Ακρίτα, η οποία μάλιστα πρόσφατα χαρακτηρίστηκε ως «το πιο επιδραστικό πρόσωπο του ελληνικού Facebook»: «Οι ενήλικοι άνθρωποι -μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου πάντα- δεν σαλιαρίζουν με την κάμερα του smartphone. To phone είναι smart. Αυτοί δεν είναι smart. Καθόλου smart. Δυστυχώς για αυτούς που τους ψήφισαν. Δυστυχέστερα για μας που δεν τους ψηφίσαμε - αλλά θα τους λουστούμε. Και μάλιστα σε τόσο κρίσιμες στιγμές...».
«Ζούμε στο 2015 και δεν με πτοούν η σοβαροφάνεια και η ξινίλα, ούτε πρόκειται να αφυδατώσω τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό μου. Δεν θα γίνω ξύλινος και βαρετός. Εννοείται ότι η κριτική είναι πάντα καλοδεχούμενη κι εγώ καλός ακροατής της, εφόσον έχει κάτι ουσιαστικό να πει. Και μια μικρή λεπτομέρεια της selfie: τραβήχτηκε τρία τέταρτα προτού συγκροτηθεί σε σώμα η Βουλή, οι μισοί βουλευτές δεν είχαν καν μπει στην αίθουσα και οι άλλοι μισοί, απ' όλα τα κόμματα, έβγαζαν φωτογραφίες με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο - και τους χάρηκα πολύ!»
- Ωστόσο, μία κίνηση όπως αυτή μπορεί να αλλοιώσει τη θετική εικόνα που πιθανόν έχει ο κόσμος για σένα, τον βραβευμένο δημοσιογράφο με τις 17 αγωγές και ποινικές διώξεις για αποκαλύψεις που έχει κάνει; Τον εναλλακτικό; Τον αντισυμβατικό;
«Μάλλον την ενισχύει. Δεν κέρδισα την ψήφο και την εμπιστοσύνη των πολιτών παριστάνοντας κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι, δηλαδή ένας απλός και ανοιχτόμυαλος τύπος.»