Στεφανία Γουλιώτη: «Δεν θα ήθελα, όταν πεθάνω, να θυμάμαι τον εαυτό μου υπόδουλο»
Τις σκέψεις της για την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα ξεδιπλώνει μέσα από πρόσφατη συνέντευξη της η Στεφανία Γουλιώτη.
Τι σκέφτεστε για την κατάσταση της χώρας μας;
«Δεν ανήκω σε αυτούς που θέλουν ντε και καλά να χρεοκοπήσουμε ή να φύγουν οι Ευρωπαίοι. Αλλά αν μου πουν ότι αύριο το πρωί χρεοκοπούμε και ότι πρέπει να ζήσω με ψωμί κι ελιά για ένα χρονικό διάστημα, νιώθω ότι θέλω να είμαι μέρος αυτής της ιστορικής στιγμής για τη χώρα μου».
Ακόμη κι αν είναι καταστροφική;
«Φαντάζομαι ότι καταστροφική θα είναι για ένα διάστημα. Αλλά επαναλαμβάνω ότι δεν το θέλω. Αλλά αν συμβεί, ως αφελής ή ρομαντική, θα σκεφτώ ότι είναι μια ιστορική στιγμή. Κανείς δεν θέλει την καταστροφή. Ισως ένα σημείο μηδέν να μπορούσε να είναι και πάλι μια αρχή. Δεν θα ήθελα, όταν πεθάνω, να θυμάμαι τον εαυτό μου υπόδουλο και μόνον».
Πότε νιώσατε υπόδουλος;
«Και τώρα το αισθάνομαι. Ομολογώ πάντως ότι την τελευταία πενταετία, προσωπικά εγώ, δεν ένιωσα την κρίση. Θα ήθελα όμως να είμαι μέρος μιας αναταραχής και να θυμάμαι στα γεράματά μου ότι ανήκω σε αυτούς που ξεκίνησαν τη χώρα από την αρχή. Δεν θεωρώ ότι τώρα θα γίνει η Μικρασιατική Καταστροφή - τη ζούμε την τελευταία πενταετία, που στα χαρτιά είμαστε υποδουλωμένοι. Τα έχουμε δώσει όλα πια».
Δεν σας φοβίζει η ρήξη;
«Ολα όσα λέω για τη ρήξη έχουν βάση ονειρική και όχι πραγματική. Ξέρω ότι χρειάζεται παιδεία και καλλιέργεια για να πετύχει όλο αυτό. Ονειρεύομαι να επιστρέψουν όλοι οι έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και να ξαναχτίσουμε τη χώρα. Αλλά για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να αλλάξει ο Ελληνάρας. Και το χειρότερο με τον Ελληνάρα είναι ότι έχει ποτίσει τα παιδιά του. Και δεν εννοώ τους νέους, αυτοί έχουν τελειώσει. Για τα δεκάχρονα και τα δωδεκάχρονα λέω, που τα ακούω να μιλούν με το μείγμα των γονιών τους. Σαν να μην μπορείς να ξεφύγεις από τα σφάλματα των προγόνων σου».
Πηγή: Το Βήμα