Λυδία Κονιόρδου: «Νομίζω ότι έχω κάνει πολλά για τον εαυτό μου»

Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι του θεάτρου περιμένουν περισσότερα από εσάς;
«Θα ήταν φυσικό για κάποιους να νομίζουν ή να φοβηθούν ότι θα ασχοληθώ κυρίως με το θέατρο. Δεν ισχύει αυτό. Ο στόχος είναι να εξισορροπηθούν όλες οι όψεις, που είναι μία και μοναδική, οι διαχρονικές δυνάμεις που δίνουν συνέχεια. Θα κάνω ό,τι είναι σημαντικό και ό,τι είναι υποχρέωση του υπουργείου. Και τους καταξιωμένους δημιουργούς αλλά και τις νέες δυνάμεις που προσπαθούν σε δύσκολες συνθήκες να εκφράσουν το νέο. Εχουμε διάφορες σκέψεις. Από την άλλη πρέπει να δούμε τους επιχορηγούμενους θεσμούς, τα κρατικά θέατρα, τη σχολή χορού, το Μέγαρο σε αυτή τη μεταβατική περίοδο, τη Λυρική Σκηνή. Θα ήταν άκαιρο όμως να πω περισσότερα».

Το κράτος όμως δείχνει ότι δεν μπορεί να τους συντηρεί. Εχουμε το παράδειγμα του Μεγάρου.
«Ανάλογα τι σημαίνει κράτος. Το κράτος δεν είναι ξεκομμένο από την κοινωνία. Πρέπει να είναι εκεί για να προτείνει και να επιτρέπει να συμβαίνουν πράγματα. Οχι να είναι μαυσωλεία, να απωθούν και να απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες. Ούτε σημαίνει ότι πρέπει να ενδώσει σε λαϊκισμούς και φτηνά πράγματα. Πιστεύω σε όλες τις μορφές έκφρασης, όταν γίνεται βαθιά κατάθεση της ψυχής. Μπορεί να πει κανείς ότι ο Θεόφιλος δεν έχει αξία;».

Φοβάστε μήπως η επαφή σας με την πολιτική σάς στερήσει το πάθος για την τέχνη;
«Αυτά τα σαράντα χρόνια έχει γίνει ένας κύκλος. Εχω νιώσει βαθιές συγκινήσεις και ουσιαστική επικοινωνία, εντός και εκτός Ελλάδας. Για εμένα ήταν καθοριστικά τα ταξίδια μου στην Ευρώπη, στην Αμερική, πρόσφατα στην Κίνα. Εκεί είδα πόσο οι ξένες κοινωνίες έχουν βαθύ θαυμασμό για αυτό που είναι ελληνικό. Πώς να μην προσφέρεις όταν η Πολιτεία σε καλεί γι αυτόν τον σκοπό; Νομίζω ότι έχω κάνει πολλά για τον εαυτό μου. Ημουν τυχερή. Αισθανόμουν έτοιμη να προσφέρω, όχι μόνον στη δική μου καλλιτεχνική έκφραση, αλλά και στην έκφραση όλων των Ελλήνων. Κρατώ αυτό που έλεγε ο Κουν, ότι πατάμε στα ίδια χώματα με τους αρχαίους, μας φωτίζει ο ίδιος ήλιος, μιλάμε την εξέλιξη της ίδιας γλώσσας»