Πολιτικός αποκαλύπτει: «Με έχουν ρωτήσει αν παίζω στο Μπρούσκο»
Αποφάσισε να γίνει γιατρός, όταν στην τρυφερή ηλικία των έξι ετών έχασε τον τετράχρονο αδελφό του από μία σπάνια καρδιοπάθεια.
Είναι μελισσοκόμος και παράγει ανθόμελο και μέλι ελάτης, έχει τρία παιδιά, θέλει κάποια στιγμή να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ και λέει με παρρησία ότι, αν δεν αλλάξουν μυαλά στο κόμμα του, τότε όλοι τους θα είναι υποψήφιοι στη γειτονιά τους μόνο! Αυτός είναι ο 42χρονος Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος για πρώτη φορά αποκαλύπτεται στην «Espresso».
Πώς γνωριστήκατε με τη σύζυγό σας;
«Η γυναίκα μου είναι από το χωριό μου. Δεν έμενε εκεί, αλλά ερχόταν τα καλοκαίρια και γνωριζόμασταν. Εγώ, όταν ήμουν μικρός, δούλευα για τέσσερα χρόνια στην καφετέρια του πατέρα της. Γκαρσονάκι. Τη Βασιλική, τη γυναίκα μου, την ήξερα από παιδί, αλλά η σχέση μας αναπτύχθηκε στην Ιατρική. Είναι κι εκείνη γιατρός. Εργάζεται στο Ιατρικό Κέντρο στο Μαρούσι, ως μικροβιολόγος. Εχουμε τρία παιδιά και, εάν δεν συνέβαινε κάτι στην τρίτη εγκυμοσύνη της γυναίκας μου, κάτι απλό που μας στενοχώρησε όμως και την κούρασε, θα κάναμε και τέταρτο παιδί. Τα παιδιά μάς δίνουν χαρά και ζωή. Εχουμε την Ελενα, μαθήτρια της πρώτης γυμνασίου, τον Γιώργο, που πάει στην τετάρτη δημοτικού, και τη Φωτεινούλα, που είναι στην Τρίτη»
Τα κορίτσια ή ο Γιώργος είναι πιο κοντά σας;
«Και τα τρία το ίδιο με τον τρόπο τους. Εάν τα παιδιά ήταν η μέρα και μου ζητούσαν να πω ποιος είναι το πρωί, ποιος το μεσημέρι και ποιος το βράδυ, θα έλεγα: Το πρωινό είναι ο Γιώργος, γιατί είναι πάντα χαρούμενος όταν ξυπνάει, θα σου πει καλημέρα, θα σ' αγκαλιάσει κ.λπ. Το μεσημέρι είναι η κόρη μου η μεγάλη, η οποία έχει μονίμως να σου πει κάτι, να σε πάρει μια αγκαλιά και μου τηλεφωνεί πάντοτε μεσημέρι. Το βράδυ είναι η μικρή, η Φωτεινούλα, με την εικόνα της να νυστάζει και να πηγαίνει στο κρεβατάκι της. Πλέον δεν θέλω να χάσω ούτε ένα λεπτό από τα παιδιά και τη γυναίκα μου. Νιώθω τύψεις, πολλές φορές και κόμπλεξ, απέναντι στη γυναίκα μου που, ενώ εκείνη έζησε ολόκληρη την τρυφερή ηλικία των παιδιών, εγώ όχι. Μετανιώνω που δεν έζησα αυτά τα χρόνια. Αν μου έλεγες τώρα τι θα ήθελες να κάνεις, θα ήθελα να είμαι όλη μέρα μαζί τους»
Στον εαυτό σας ποια ευχαρίστηση προσφέρετε;
«Περπατάω με τον κολλητό μου φίλο τον Πάνο. Παιδικός φίλος από το χωριό. Γιατρός κι αυτός, ορθοπεδικός. Περπατάμε ολόκληρες ώρες συζητώντας στα στενά του Χαλανδρίου. Δυο τρεις φορές την εβδομάδα μετά τις 9 το βράδυ. Μιλάμε μόνο για το χωριό...»
Μουσική ακούτε;
«Ναι, κυρίως ελληνική. Πριν από λίγες μέρες πήγαμε με παρέα στον Αντώνη Ρέμο»
Τι σας λέει ο κόσμος όταν σας βλέπει;
«Μήπως παίζετε στο "Μπρούσκο";» μου είπε προ ημερών μια κυρία... Τι να πω μετά;»