Εκλογές 2019: Ο Γιώργος Τσαλίκης, το άγχος για την υποψηφιότητα, η οικογένεια και το πάθος του
Είναι από τα αγαπημένα πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου εδώ και χρόνια, πλέον αποφάσισε να μπει και στον χώρο της πολιτικής.
Ο Γιώργος Τσαλίκης για πρώτη φορά είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον δήμο Περιστερίου και είναι αποφασισμένος αν εκλεγεί -που το θέλει πολύ- να δουλέψει σκληρά για να προσφέρει. Εξάλλου αυτό κάνει από 17 χρονών, αφού έτσι έμαθε από την οικογένειά του. Πως πρέπει να δουλεύεις σκληρά στη ζωή σου.
Πόσο ξαφνική ήταν τελικά η απόφασή του αυτή να πολιτευτεί στις Δημοτικές Εκλογές 2019 στο πλευρό του Ανδρέα Παχατουρίδη; Γιατί στο Περιστέρι και πώς αντέδρασε η οικογένειά του στην απόφασή του αυτή;
Γι' αυτά και για άλλα πολλά μίλησε αποκλειστικά στο Gossip-tv.gr.
- Γιώργο μου, αν και γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια δεν είχα καταλάβει πως είχες στο μυαλό σου να πολιτευτείς κάποια στιγμή και μάλλον πολλοί θα εκπλαγήκαν όπως κι εγώ…
«Μου το είχε βάλει ο Ανδρέας Παχατουρίδης στο μυαλό μου πάρα πολύ καιρό. Περίπου τρεις τετραετίες μου λέει να κατέβω υποψήφιος και ότι πιστεύει σε εμένα. Γιατί γνωριζόμαστε οικογενειακώς και τον αγαπάω πολύ και τον ίδιον και την οικογένειά του. Δεν ήμουν έτοιμος.
Όλα αυτά τα χρόνια δούλευα συνήθως εξαήμερα, έκανα απίστευτα ταξίδια, non stop, τα παιδιά ήταν μικρά και είχα άλλα πράγματα στο μυαλό μου. Κι ας μου έλεγε πως δεν χρειάζεται να πάρω φόρτο μεγαλύτερο από αυτόν που μπορώ να αντέξω. Δεν το έκανα.
Τώρα, τρίτη φορά που μου το πρότεινε, που δεν με χρειάζεται κιόλας εννοώ σαν κράχτη, είναι ο πιο πετυχημένος Δήμαρχος, ο Δήμαρχος των Δημάρχων, είπα να το κάνω και έχω πορωθεί πολύ ομολογώ. Ξέρω και το απίστευτο έργο που έχει κάνει τόσα χρόνια στο Περιστέρι που είναι και ο τρίτος μεγαλύτερος δήμος της Ελλάδας και θέλω να προσφέρω κι εγώ».
-Είσαι όμως και συνδεδεμένος με το Περιστέρι αν και δεν το γνωρίζει πολύς κόσμος αυτό.
«Είναι το μέρος που μεγάλωσε η γυναίκα μου. Εκεί είναι το πατρικό της, το ιατρείο της, οι δουλειές των αδερφών της, τα παιδιά μου είναι συνέχεια εκεί στον παππού και τη γιαγιά τους. Και είναι ένας πραγματικά παράγει έργο για τους δημότες του.
Και ξέρεις πιστεύω πολύ στο κριτήριο του κόσμου. Ο κόσμος ξέρει και αναγνωρίζει την προσφορά του Δημάρχου τους και γι’ αυτό εκλέγεται με τεράστια διαφορά τόσα χρόνια και είναι ο μακροβιότερος Δήμαρχος».
-Τι πιστεύεις ότι μπορείς να προσφέρεις εσύ στο Περιστέρι Γιώργο, αν εκλεγείς;
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκλεγώ. Η ομάδα του Ανδρέα Παχατουρίδη είναι dream team. Κι έχει προσφέρει έργο απτό. Εγώ λοιπόν δεν το έχω αυτό. Το πρώτο που θα μπορούσα να σου πω είναι πως έχω πολύ εμπιστοσύνη στον Ανδρέα Παχατουρίδη που ξέρει τι έχω να δώσω και γι’ αυτό με επέλεξε.
Εγώ αυτό που θα μου πει να κάνω θα τα δώσω όλα να το κάνω. Θα έχει να κάνει με την νεολαία, με τον πολιτισμό, με εκδηλώσεις, με κοινωνικές ή φιλανθρωπικές δράσεις, οτιδήποτε. Θέλω να πάω και να κάνω δουλειά».
-Η οικογένειά σου τι σου είπε για την απόφασή του αυτή;
«Πολύ θετικοί. Και η Δώρα με στήριξε όπως με στηρίζει πάντα και υπομονή κάνει φαντάζομαι γιατί τον τελευταίο καιρό δεν με βλέπει σχεδόν καθόλου αλλά και η οικογένειά της με στήριξε και με στηρίζει απεριόριστα».
-Τα παιδιά σας;
«Τώρα με βάζεις στο ενοχικό μου κομμάτι γιατί είμαι ενοχικός άνθρωπος και κατά περιδόδους έχω λείψει από τα παιδιά πολύ. Δεν μου έχουν πει τίποτα, ούτε μπράβο, ούτε μην το κάνεις. Θέλω να είμαι ειλικρινής γιατί δεν μπορώ να λέω ψέματα. Έχουν κρατήσει μια ουδέτερη στάση και τη σέβομαι».
«Το θεωρώ πολύ θεμιτό. Κι εγώ μπορεί να το έλεγα για κάποιον. Τι δουλειά έχει ο Γιώργος Τσαλίκης;
Ο Τσαλίκης είναι ένας άνθρωπος που από 17 χρονών δουλεύει σαν το σκυλί, γουστάρει πάρα πολύ να δουλεύει. Το κάνω συνεχόμενα και πολλές φορές με ρωτάνε κιόλας πότε ξεκουράζομαι.
Έχω μάθει από πιτσιρικάς να δουλεύω σκληρά και δεν μπορώ να σταματήσω να δουλεύω και να στερώ από τον εαυτό μου καινούργιους κύκλους και δυνατότητες».
-Τελικά αυτό είναι το μυστικό που διατηρείσαι και εμφανισιακά πιτσιρίκος τελικά, εκτός κι αν έχεις στο σπίτι σου το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϊ…
«(γελάει) Με προσέχει η Δώρα σε όλα. Και ως ψυχή και ως άνθρωπο και ως πρόσωπο. Αλλά είναι και θέμα γονιδίων τελικά».
-Είστε από τα λίγα ζευγάρια που μετράτε τόσα πολλά χρόνια μαζί. Υπάρχει τελικά μυστικό για έναν πετυχημένο γάμο;
«Προσωπικά όταν βλέπω ζευγάρια να χωρίζουν στενοχωριέμαι. Που αντικειμενικά να το δεις μπορεί να μην είχαν ποιότητα ζωής και χώρια να είναι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι.
Όμως στενοχωριέμαι. Γιατί κανείς δεν παντρεύεται για να χωρίσει. Δεν μου αρέσει να χαλάει το happy end, ούτε στις ταινίες.
Με τη Δώρα υπάρχει πολύ αγάπη, υπάρχει τεράστιος σεβασμός και μια παιδικότητα που διατηρείται και από εκείνη που είναι σαφέστατα πιο σοβαρή, πιο τετράγωνη, πιο συνετή από εμένα.
Η Δώρα για μένα είναι πάντα το κορίτσι μου. Το κορίτσι που ερωτεύτηκα, που αγάπησα και αγαπώ. Και εκείνη έτσι το βλέπει και συγκινούμαι που στο λέω».
-Δεν υπήρξαν στιγμές τόσα χρόνια που φτάσατε στο όρια;
«Στα όρια ποτέ. Φυσικά έχουμε τσακωθεί. Εγώ κιόλας δεν το κρατάω, μου περνάει αμέσως. Η Δώρα θέλει τον χρόνο της και αυτό το σέβομαι».
-Γενικά, όλα αυτά τα χρόνια, όσο θυμάμαι δεν έχεις δείξει να «κρατάς» κακία σε ανθρώπους…
«Να δεις που σίγουρα έχω πρόβλημα μνήμης… (γελάει). Δεν θέλω να θυμάμαι τα άσχημα. Γιατί κι εγώ μπορεί να έχω σφάλλει και δεν είναι ωραίο να θυμάσαι τα άσχημα από τους ανθρώπους. Σαφέστατα στενοχωριέμαι και πληγώνομαι πολλές φορές. Σκάω. Πλέον το λέω όμως και το βγάζω από μέσα μου και τελείωσε. Δεν θα μείνω μετά σε αυτό».
-Σε αγχώνει κάτι για το μέλλον;
«Δεν σκέφτομαι το μέλλον. Δεν το σκέφτομαι. Σκέφτομαι το παρόν με μια προοπτική προσευχής για το μέλλον. Να είμαστε καλά, να είναι καλά τα παιδιά και οι άνθρωποί μας. Αυτό και μόνο».
-Για την Κυριακή που μας έρχεται πάντως σίγουρα σκέφτεσαι το αν θα εκλεγείς. Γιατί δείχνει να το θέλεις πολύ…
«Το θέλω πάρα πολύ. Κι αν δεν εκλεγώ θα στενοχωρηθώ γιατί την θέλω πολύ αυτήν την ευκαιρία να προσφέρω πίσω στον κόσμο. Γιατί υπάρχουν πράγματα και προβλήματα που δεν τα φανταζόμαστε καν. Που κάνουν τα μικρά που μας ταλαιπωρούν, ανύπαρκτα.
Ντρέπομαι πολλές φορές που στην εποχή που ζούμε υπάρχουν άνθρωποι που έχουν θέματα που θα έπρεπε να είναι λυμένα χρόνια τώρα. Δεν μπορεί να γυρίζει το βλέμμα σου στα προβλήματα των άλλων. Είναι εν μέρει αλητεία.
Το πρόβλημα του άλλου, αύριο μπορεί να είναι δικό σου μεγάλε και πρέπει να βλέπεις το πρόβλημα και αν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Κι αν δεν μπορείς, τουλάχιστον κοίτα ψηλά και πες ένα ευχαριστώ για όσα έχεις γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο».
