Ο γιος του Μίμη Ανδρουλάκη είναι ο εμπνευστής του video «Σε περίπτωση που δεν πεθάνω»!

Σκεπτόμενος, φιλοσοφημένος και ρεαλιστής, ο γιος του Μίμη Ανδρουλάκη, Νικόλας, συγκέντρωσε τους σύγχρονους προβληματισμούς του σε ένα βίντεο το οποίο ανέβασε στο Διαδίκτυο και από τα πρώτα λεπτά της εμφάνισης του κατάφερε να γίνει θέμα συζήτησης. Απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Πειραιά, αλλά και της Δραματικής Σχολής Θεοδοσιάδη, αφού περιπλανήθηκε στα δημοσιογραφικά μονοπάτια, τελικά επέλεξε το θέατρο και ακολούθησε το επάγγελμα του ηθοποιού. Με το βίντεο που ανέβασε στα social media με τίτλο «Σε περίπτωση που δεν πεθάνω - Ένας ελληνικός ψίθυρος για την Ευρώπη» ο Νικόλας Ανδρουλάκης περιγράφει την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα με δηκτικό τρόπο και μετατρέπεται σε πρόσωπο των ημερών.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα να κάνεις το συγκεκριμένο βίντεο; «Ήρθε στον ύπνο μου η Ευρώπη ως ημίγυμνη αρχαία κόρη, μου έσκασε ένα ρουφηχτό φιλί στο μάγουλο και μου είπε «Κάτι πρέπει να γίνει με αυτόν τον Ταύρο». Και εξαχνώθηκε με μειδίαμα στον ουρανό της πλατείας Προσκόπων στο Παγκράτι, στο σπίτι μου, στη γειτονιά του Χατζιδάκι. Και εμφανίστηκε στον τοίχο της πολυκατοικίας δίπλα στο πάρκο Παυσανίου το γκράφιτι του βίντεο. Ένα μικρό παιδί. Αγνό κι όμως ένοχο. Αγριεμένο. Σαν λιλιπούτειος ταύρος. Με αίμα στο στόμα. Και το χέρι τεντωμένο. Για να πιάσει το λαβωμένο πουλί που πετάει μπροστά του. Και το πουλί μου ψιθύρισε: «Εγώ είμαι». Και ήταν η κόρη. «Παραμύθι», Θα μου πεις . «Το έχουμε ανάγκη», θα σου απαντήσω»

Σε ποιους απευθύνεται, στους Έλληνες ή στους ξένους;
«Το κείμενο απευθύνεται σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Σε όσους πιστεύουν στην αξία του απευθείας διαλόγου. Τους ρομανικούς και τους ρεαλιστές. Αλλά και σε όσους πιστεύουν το ακριβώς αντίθετο από το δικό μου μήνυμα. Τους σκεπτικιστές και του μηδενιστές. Με λίγα λόγια, απευθύνεται σε όσους χρειάζονται μια αφορμή, λίγη έμπνευση, για να εκφράσουν όσα σκέφτονται. Το Eurowhisper ως προσπάθεια, ως έννοια, ως κίνημα -τρομάρα μας- είναι η Eurovision του μυαλού. Όλων μας. Μια ταπεινή πρόσκληση για αγκαλιά. Για αισιοδοξία. Για πρώτη φορά. Σε περίπτωση που δεν πεθάνουμε»
Πηγή: Πρώτο θέμα