Ελένη Πετρουλάκη: «Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι εξαιρετικά σημαντικά για κάθε άνθρωπο»
Ημέρα των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σήμερα και ίσως να είναι η πιο κατάλληλη για να μιλήσει για ένα σημαντικό ανθρώπινο δικαίωμα, αυτό της αναπαραγωγής.
Μητέρα τεσσάρων παιδιών η Ελένη Πετρουλάκη είναι από τις γυναίκες που πάλεψαν πολύ για να αποκτήσουν τα παιδιά τους. Για 8 ολόκληρα χρόνια προσπαθούσε επανειλημμένα με την διαδικασία της εξωσωματικής να γίνει μαμά και τελικά απέκτησε τα τέσσερα κορίτσια της απόλυτα φυσιολογικά. Και είναι έτοιμη να κάνει και πέμπτο παιδί με χαρά αν προκύψει
-Ημέρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σήμερα και από τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι και αυτό της αναπαραγωγής. Τα αναπαραγωγικά δικαιώματα στηρίζονται στην αναγνώριση του θεμελιώδους δικαιώματος όλων των ζευγαριών και ατόμων να αποφασίζουν ελεύθερα και υπεύθυνα για τον αριθμό, την απόσταση ανάμεσα και την χρονική στιγμή γέννησης των παιδιών τους και να διαθέτουν την πληροφόρηση και τα μέσα να το πράξουν, καθώς και το δικαίωμα να αποκτήσουν το υψηλότερο επίπεδο σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Περιλαμβάνουν, επίσης, το δικαίωμα όλων για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την αναπαραγωγή χωρίς διακρίσεις, εξαναγκασμό και βία.
«Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι εξαιρετικά σημαντικά για κάθε άνθρωπο. Ειδικά όσα αφορούν τα παιδιά και την οικογένεια για μένα είναι ακόμα πιο σημαντικά»
-Είσαι μια μαμά πολλών παιδιών και μια γυναίκα που πάλεψε πολύ για να αποκτήσει παιδιά. Δεν έχεις κρύψει ότι παιδεύτηκες πολλά χρόνια με εξωσωματικές για να συλλάβεις τελικά φυσιολογικά...
«Ποτέ δεν το έκρυψα γιατί πίστευα πως με το αναφέρω, να μιλήσω ανοιχτά για αυτό το θέμα δημόσια, να βοηθήσω όπως μπορώ να σταματήσει να είναι αυτό το θέμα ταμπού στην ελληνική οικογένεια. Να καταλάβουν επιτέλους πως το πρόβλημα της ατεκνίας των ζευγαριών είναι κάτι φυσιολογικό. Αυτή τη στιγμή απ' ότι έχω ενημερωθεί από στατιστικές 300.000 ζευγάρια αντιμετωπίζουν πρόβλημα γονιμότητας. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε ψυχολογική υποστήριξη, ούτε πολλές φορές τη στήριξη της ίδιας τους της οικογένειας. Γιατί όταν κάποιος δεν έχει περάσει από αυτό το στάδιο δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να θέλεις κάτι τόσο πολύ και να μην μπορείς να το αποκτήσεις».
-Τι σήμαινε για σένα;
«Εγώ έχω ζήσει ακριβώς σε αυτήν την ψυχολογική κατάσταση και καταλαβαίνω απόλυτα τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Είναι το μοναδικό πράγμα στη ζωή μας που όσο και να προσπαθήσεις ισχύει αυτό που λέμε, ότι θέλει ο Θεός. Όμως υπάρχουν ζευγάρια που για να καταφέρουν να προσπαθήσουν παίρνουν δάνεια για να πληρώσουν τις εξωσωματικές. Κι αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Στο ανθρώπινο δικαίωμα της αναπαραγωγής περιέχεται ανάμεσα σε άλλα και το δικαίωμα σε ποιοτική αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη. Αυτό στη χώρα μας δεν υπάρχει αφού ο κρατικός μηχανισμός που λειτουργεί σε αυτό το κομμάτι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τόσο κόσμο. Και είναι ένα πολύ μεγάλο κόστος πιστέψτε με. Ευτυχώς πλέον έχουν αρχίσει τουλάχιστον τα φάρμακα να γράφονται».
-Το αναπαραγωγικό δικαίωμα όμως δεν αφορά μόνο στη γέννηση ενός παιδιού, αφορά και την αντισύλληψη και το δικαίωμα στην ασφαλή άμβλωση... Πιστεύεις ότι στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα έφηβοι που ξεκινούν να είναι σεξουαλικά ενεργοί χωρίς να γνωρίζουν τι θα πει αντισύλληψη;
«Ναι το πιστεύω. Και φυσικά φταίμε και οι γονείς γι' αυτό. Σαφώς και θα έπρεπε να υπάρχει και καλύτερη ενημέρωση και μέριμνα από το κράτος αλλά και ο γονιός όταν μπει το παιδί του στην εφηβεία θα πρέπει να του μιλήσει και να του εξηγήσει τα πάντα. Αλίμονο. Κι όμως ακόμα και σε αυτό το θέμα έχουμε ακόμα πολλά ταμπού. Ακόμα και το θέμα παρένθετη μητέρα είναι ένα τεράστιο ταμπού στη χώρα μας».
-Στις κόρες σου θα μιλήσεις για τις εξωσωματικές που έκανες και την τεράστια προσπάθεια να αποκτήσεις παιδί;
«Φυσικά και θα μιλήσω. Εύχομαι για εκείνες να είναι πιο εύκολη διαδικασία αν και όταν θελήσουν να αποκτήσουν παιδιά, όπως το εύχομαι σε όλες τις γυναίκες, αλλά θέλω αν είναι και προετοιμασμένες για το αντίθετο. Και εύχομαι να αποκτήσω πολλά εγγόνια. Εγώ πέρασα 8 χρόνια προσπάθειας και εξωσωματικών για να αποκτήσω τελικά τα παιδιά μου φυσιολογικά γιατί το κύριο πρόβλημα που είχα ήταν το στρες. Τα παιδιά, όμως άξιζαν ότι κι αν πέρασα, γιατί για μένα δεν υπάρχει τίποτα πιο πολύτιμο από ένα παιδί».
-Κι εσύ έκανες τέσσερα!
«Το έχω πει και το εννοώ, όσα στείλει ο Θεός θα κάνω. Και τώρα αν έρθει θα το ήθελα πολύ! Θα κάναμε χαρά και πέμπτο παιδί».
