Βιβλίο – κατάθεση ψυχής αφιερωμένο στον Άλεξ ετοιμάζει η μητέρα του

Οι αναμνήσεις αλλά και ο πόνος και η θλίψη περιλαμβάνονται στο βψλιο-σσκ το οποίο γράφει η Νατέλα, εννέα χρόνια από τη μοιραία 3η Φεβρουαρίου του 2006. Από τότε έχει να δει το πρόσωπο του γιου της, να του μιλήσει, να τον αγκαλιάσει και να τον φιλήσει. Η εξαφάνιση του και όσα διαδραματίστηκαν, μετά εξακολουθούν να προκαλούν ανατριχίλα. «Το βιβλίο αυτό θα είναι το μοναδικό που δεν θα έχει τέλος! Το τέλος θα γραφτεί όταν αυτοί που ξέρουν ανοίξουν επιτέλους τα στόματα τους. Θα γραφτεί όταν βρω τα κόκαλα του Αλεξ μου»!
Οπως αποκαλύπτει η ίδια, άρχισε να το γραφεί το 2008, σχεδόν δύο χρόνια μετά την εξαφάνιση του παιδιού. «Βρήκα καταφύγιο και διέξοδο σε αυτό. Στην προσπάθεια μου να αντιδράσω, να αποδεχτώ όλα όσα έγιναν, την απώλεια του γιου μου δηλαδή, άρχισα να καταγράφω στο χαρτί όσα είχα μέσα στο μυαλό και στην ψυχή μου. Ουσιαστικά πρόκειταιγια μια καταγραφή συναισθημάτων, γεγονότων, σκέψεων. Είναι η δική μου εξομολόγηση».
Ο πόνος για μια μητέρα που χάνει το παιδί της δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια: «Νιώθω ότι μου έχουν ξεριζώσει την καρδιά. Εντελώς μουδιασμένη. Ο πόνος είναι μεγάλος, αλλά δεν τον αφήνω να με λυγίσει. Γι' αυτό αποφάσισα να κάνω κάτι δημιουργικό για να τον αντιμετωπίσω. Καταγράφω στο βιβλίο τον καημό μου. Γράφω για την έλπισα μου να τον βρω, όσα έχω βιώσει από εκείνη την τραγική ημέρα που τον έχασα μέχρι και σήμερα» λέει η Νατέλα και συνεχίζει: «Γράφω για την ιστορία του. Από τη στιγμή που τον έφερα στη ζωή μέχρι την εξαφάνιση του, αφού δεν γύρισε στο σπίτι μας από το φροντιστήριο. Για όλα όσα ακολούθησαν, τις έρευνες, όσα ειπώθηκαν, για τα πάντα! Θέλω όλοι να γνωρίσουν μέσα από μένα τον μικρό μου Αλεξ!»