Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος: «Έζησα ξανά τον εφιάλτη της απώλειας»

Μέσα από τον προσωπικό του Γολγοθά κατάφερε να συνειδητοποιήσει και να ενστερνιστεί απόλυτα όλο τον πόνο και την κατάσταση την οποία είχε ζήσει τότε ο 10χρονος Ανδρέας, χάρη στον οποίο σήμερα υπάρχει το «Χαμόγελο του Παιδιού»/

Πριν από μερικούς μήνες εμφάνισε νεόπλασμα στο δεξί μέρος του παχέος εντέρου και από τους γιατρούς κρίθηκε επιβεβλημένη η άμεση υποβολή του σε χειρουργική επέμβαση. «Πέρασα μια πολύ δύσκολη κατάσταση με την εγχείρηση, φοβήθηκα. Φοβήθηκα μη χάσω αυτά που αγαπάω, τους δικούς μου ανθρώπους, το "Χαμόγελο του Παιδιού" και όλο αυτό που γίνεται, γιατί πραγματικά αυτός ο οργανισμός είναι ο λόγος που ζω. Δόξα τω Θεώ, πήγε πάρα πολύ καλά η εγχείρηση και τώρα γίνεται προληπτική χημειοθεραπεία. Αυτό που λέω πάντα εγώ είναι πως αυτόν τον καρκίνο μπορεί να τον νικήσει η τεχνολογία και οι προηγμένες ιατρικές μέθοδοι, όμως η κακία κάποιων ανθρώπων που δημιουργούν προβλήματα και καταστρέφουν την ψυχοσύνθεση και την υγεία πολλών παιδιών, αυτός είναι ένας άλλου είδους καρκίνος ο οποίος δεν νικιέται με τίποτα και αυτό είναι που κατάλαβα. Πήρα λοιπόν ένα ακόμη μάθημα, για να καταλάβω πως στη ζωή μας πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα πάντοτε κάπως διαφορετικά. Το είχα καταλάβει και όταν έχασα τον γιο μου από καρκίνο πριν από 20 χρόνια, τώρα το καταλαβαίνω με διαφορετικό, βιωματικό τρόπο. Μόνο όταν χάνουμε τα πάντα συνειδητοποιούμε τι πραγματικά είναι η ζωή και πόσο πολύ είναι όλα μια λεπτή κλωστή» τόνισε στην freddo.