Να γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ τι συνέβη στο ΕΑΤ-ΕΣΑ

«Ακούω την πόρτα να ανοίγει και μαζεύομαι στη γωνία περιμένοντας τα χτυπήματα. Μου πετάει ένα ξεροκόμματο και με κοιτάει ψυχρά. ‘‘Σας παρακαλώ’’ του λέω. ‘‘Κάνω αιμοπτύσεις και ζαλίζομαι. Φοβάμαι πως θα πεθάνω’’. Γύρισε και με κοίταξε με μία απέραντη αηδία απαντώντας μου ‘‘Ε και; Ποιος χέστηκε;’’.

Διαβάστε περισσότερα στο ratpack.gr