Μπορεί να ξέχασα να χαμογελώ μα κατάλαβα πως δίπλα μου είχα φίλους
Φίλοι που έγιναν ακόμη πιο φίλοι μέσα στις στάχτες. Περίεργο να το ακούς αλλά τόσο συγκινητικό να το ζεις.
Για την Ημέρα Φιλίας είχα άλλα σχέδια. Λίγο πιο funny, όπως θα έλεγε και η εφτάχρονη ανιψιά μου. Τα πράγματα ήρθαν όμως αλλιώς. Δυστυχώς. Οι φίλοι, όμως, φάνηκαν στα δύσκολα. Και οι τελευταίες μέρες δεν ήταν απλά δύσκολες. Ξυπνάς και ρωτάς τον εαυτό σου αν όντως έχουν συμβεί όλα αυτά ή αν κοιμάσαι εδώ και μέρες με εφιάλτες. Χάθηκαν περιουσίες, άφησαν την τελευταία τους πνοή άνθρωποι κάθε ηλικίας και όλα αυτά πριν από 7 ημέρες ακριβώς. Πώς πέρασαν οι μέρες. Από τότε έχω να χαμογελάσω. Και πώς να το κάνω άλλωστε.
Η μοναδική αιτία που κάνει λίγο τα χείλη μου να τεντωθούν και να ξεκολλήσουν είναι οι φίλοι μου και όλοι αυτοί που βρέθηκαν δίπλα μας αυτά τα 24ωρα. Και μέσα στις πιο φρικιαστικές στιγμές πήραμε αγάπη. Ήξερες πως υπάρχει κόσμος που όχι απλώς σε σκέφτεται αλλά θέλει να βοηθήσει. Μηνύματα και τηλεφωνήματα από ανθρώπους που δεν περίμενες ποτέ. Και εκεί όλοι εμείς παίρναμε δύναμη.
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr