Ουμπέρτο Έκο (1932-2016): αποφθέγματα και αποσπάσματα μιας παιχνιδιάρικης, λαμπρής σοφίας
“Έχω φτάσει να πιστεύω πως όλος ο κόσμος είναι ένα αίνιγμα, ένα άκακο αίνιγμα που έγινε τρομερό από τη δική μας τρελή προσπάθεια να το ερμηνεύσουμε λες και κρύβεται η αλήθεια από κάτω του” έλεγε ο σημειωτιστής Ιταλός που γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε το 1932 και πέθανε στο Μιλάνο εχθές το βράδυ χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο.
Η αναγνώριση από τους πολλούς ήρθε μάλλον αργά, καθώς πλησίαζε τα πενήντα και το Όνομα Του Ρόδου τον ανέδειξε σε μάστορα του διαδαλώδους μυαλού αλλά εκείνος από τότε που έκανε διδακτορική διατριβή επάνω στο "ζήτημα της αισθητικής στον Θωμά τον Ακινάτη" ύφαινε το μίτο της διανόησης με γαλήνια αφοσίωση.
Εραστής των λέξεων, η βιβλιοθήκη που καλλιεργούσε στο διαμέρισμα του ήταν σύμφωνα με τον αστικό μύθο υπερπλήρης και υπερβολική. Η Repubblica λέει ότι "Θα μας λείψει η ματιά του στον κόσμο", η Repubblica κάνει λάθος. Ο πολύγλωσσος και δραστήριος ακαδημαϊκός ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι ένας παιχνιδιάρης κύριος με γυαλιά και καπέλο. Η συγγραφή μυθιστορημάτων ήταν άλλωστε για τον ίδιο μια ενασχόληση για παιδιά ωστόσο, αν και ακαδημαϊκός, δεν έμενε σε κάποιο γυάλινο πύργο αποστασιοποιημένος από τον κόσμο και τη δημόσια ζωή. Αριστερός, κριτικός, αστείος και επώδυνα σύγχρονος ο Έκο είπε στην Il Messaggero:
Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων".
Αυτά είναι μερικά από τα απεριόριστα λόγια του που μας άφησε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτόν, χωρίς αυτόν, κυρίως όμως, μαζί με αυτόν. Διαβάστε περισσότερα στο cnn.gr