Παριζιάνικος αέρας στο κέντρο της Αθήνας

Αρκετά χρόνια πίσω, δεν ήταν πολλοί μόνο οι Γάλλοι που έζησαν σε αυτή τη γειτονιά, αλλά και οι εξέχουσες μορφές των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών, όπως ο Καβάφης, ο Καλομοίρης, ο Φίνος, ο Καρυωτάκης, τόσοι και τόσοι ηθοποιοί που επέλεξαν αυτή την περιοχή για τα πολλά της θέατρα. «Όλο αυτό το πέρασμα άφησε πίσω του μια ενέργεια την οποία ανακαλύπτουμε σιγά σιγά, βασιζόμαστε σε αυτή και προχωράμε,» είπε στο CNN Greece ο Μάριος Στρόφαλης, μουσικός και διευθυντής του φεστιβάλ “To Μικρό Παρίσι των Αθηνών”.

«Ή θα φύγω ή θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να αλλάξω αυτές τις συνθήκες ζωής»

Γέννημα θρέμμα του Μεταξουργείου, ο Μάριος Στρόφαλης έζησε για ένα διάστημα στο ...μεγάλο Παρίσι πριν επιστρέψει και πάλι στην παλιά του γειτονιά. «Όταν επέστρεψα, η κατάσταση ήταν πάρα πολύ δύσκολη, με πολλή εγκληματικότητα... έβλεπες στους δρόμους ότι η ζωή δεν αξίζει. Εκεί είπα ότι ή θα φύγω ή θα μείνω και θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να αλλάξω αυτές τις συνθήκες ζωής,» μας εξήγησε.

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για Το Μικρό Παρίσι των Αθηνών. Το κοσμοπολίτικο φεστιβάλ που ξεκίνησε πριν 4 χρόνια από μια μικρή ομάδα καλλιτεχνών, έχει σήμερα πολλαπλασιάσει τη δυναμική και τις δράσεις του και αποτελεί πλέον ένα πολιτιστικό σημείο αναφοράς του φθινοπώρου, αλλά και της πόλης.

«Πολιτισμός η απάντηση σε κάθε πόλεμο»

Και η αποστολη του; «Ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον γεμάτο πολιτισμό,τέχνες, αγάπη, ειρήνη, όμορφα συναισθήματα και δημιουργικότητα,» μας είπε με αισιοδοξία ο κ. Στρόφαλης. «[Αυτά] είναι ο μονόδρομός μας. Η αλληλεγγύη, το να δημιουργούμε ομάδες και κινήματα στις τέχνες και στον πολιτισμό είναι η απάντηση σε κάθε διαμάχη, σε κάθε πόλεμο,» τόνισε.

Κάπως έτσι η Μονμάρτρη μεταφέρθηκε για λίγο στον πεζόδρομο της Μαιζώνος που γέμισε μουσικές, χορό, ξυλοπόδαρους και υπαίθριους ζωγράφους, παρασέρνοντας κατοίκους και περαστικούς σε ένα νοερό ταξίδι. Η φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων μας εντυπωσίασε με ένα ρεπερτόριο που δεν είχαμε συνηθίσει και η ομάδα κρουστών Quilombo ξεσήκωσε τα πόδια μας στο ρυθμό της σάμπα.

Η αίσθηση της κοινότητας -ξανά!

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η Μαιζώνος γέμισε ζεστά χαμόγελα, κέφι, παιδικές φωνές και χρώμα... Στα γελαστά πρόσωπα των μεταναστών που συνωνστίζονταν στα μπαλκόνια των γύρω πολυκατοικιών η ταλαιπωρία έδωσε για λίγο τη θέση της στη χαρά, ενώ backpackers και low budget τουρίστες από κάθε γωνιά του κόσμου συμμετείχαν στη γιορτή μαζί με τους περίοικους που άφηναν το σπίτι τους και κατέβαιναν στο δρόμο...

Διαβάστε περισσότερα στο Cnn.gr