Δεν σε πίστεψε ποτέ κανείς όταν είπες «Από Δευτέρα αρχίζω...»

Πόσες πόρτες έχει το γυμναστήριο; Μία (λογικά). Ε, την άνοιξα και μπήκα. Και δεν μπήκα όπως-όπως. Μπήκα με τη φορμίτσα μου την ωραία (όχι αυτή τη γκρι που την έχεις μόνο για το σπίτι και όταν πετάγεσαι μέχρι το περίπτερο), τα αθλητικά μου που ήταν του κουτιού και με αυτό το ύφος σιγουριάς και αυτοπεποίθησης που όταν μου έδωσε η κοπέλα στην υποδοχή του κλειδάκι για το ντουλαπάκι μου, της απάντησα μεν ένα ξερό «ευχαριστώ» αλλά στην πραγματικότητα εννοούσα: «Με κοιτάς αδιάφορα τώρα, αλλά σε τρεις μήνες θα θες και εσύ (μαζί με πολλές) άλλες να δεις τους κοιλιακούς μου».

Διαβάστε περισσότερα στο ratpack.gr