Μπορείς να γίνεις ό,τι ονειρεύεσαι!
Θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί στην παιδική χαρά που πέρασα τα πιο όμορφα και ανέμελα παιδικά χρόνια της ζωής μου.
Μετά το διάβασμα, κατέβαινα με ορμή τις σκάλες της πολυκατοικίας, σταματούσα στην άκρη του δρόμου και περίμενα να ακούσω το σφύριγμα του μπαμπά μου, που σήμαινε το πράσινο φως για να διασχίσω το σταυροδρόμι και να πηδήξω από τα κάγκελα για να μπω στην παιδική απέναντι από το σπίτι μου.
Κρατώντας μια σακούλα αλατισμένους ηλιόσπορους χάζευα με τις ώρες τους νεαρούς άνδρες που μαζεύονταν κάθε απόγευμα στο γήπεδο του βόλεϊ με το ερασιτεχνικό φιλέ, να παίζουν φανατικά ματσάκια με διαφορετικά στοιχήματα κάθε φορά. Σήμερα σουβλάκια, αύριο πίτσες... Χωρίζονταν σε εξάδες και ο «πόλεμος» ξεκινούσε με έναν τυχαίο «διαιτητή» κάθε φορά. Όποιος ήταν εύκαιρος.
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr