Κοιμήθηκα εργένης και ξύπνησα πατέρας

Όταν είσαι μικρός, σκέφτεσαι τα επόμενα χρόνια. Όταν μεγαλώνεις η σκέψη σου τρέχει στο παρελθόν. Πολλές φορές αυτό σε κάνει να μην ζεις το παρόν. Αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος. Ταξιδεύει.

Όταν ήμουν, λοιπόν, μικρός σχεδόν από… πάντα, ήθελα να κάνω οικογένεια. Να κάνω πολλά-πολλά παιδιά. Αγόρια και κορίτσια. Τελικά, μεγαλώνω δυο κόρες. Τα αγόρια πουθενά. Πρακτικά, δε, συμμετείχα στη δημιουργία του ενός από τα δύο κορίτσια. Το άλλο ήταν δώρο. Απ’ αυτά που σου κάνει η ζωή και δεν λες όχι. Γιατί άμα πεις θα είσαι μακράν του δευτέρου ο μεγαλύτερος μπούφος. Για χίλιους και έναν λόγους. Α… Θα είσαι επίσης και ο μεγαλύτερος «παρτάκιας». Κι αν το μπούφος, κρύβει και μία συμπάθεια, το «παρτάκιας» δεν κρύβει ίχνος συμπάθειας. Η χειρότερη φάρα.

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr