Το πρώτο ποτό που ήπια με τον πατέρα μου
Αποστάγματα σοφίας από την πρώτη φορά που σε βλέπει σαν ενήλικα.
Ξεκίνησε ένα βράδυ όπως όλα τα άλλα. Δεν χρειάζεσαι άλλωστε κάποια ιδιαίτερη, μαγική στιγμή για να βάλεις ένα ποτό. Χρειάζεσαι μόνο ένα ποτήρι και ένα καλό μπουκάλι. Ενίοτε, χρειάζεσαι και καλή παρέα αν και αυτό δεν αποτελεί κανόνα. Την περίοδο καταμεσής του Κραχ του 1929 στην Αμερική, το ποτό είχε αλλάξει τελείως νοοτροπία από αυτό που ο κόσμος είχε μέχρι τότε συνηθίσει. Από απλή έξοδο για ποτό, είχε εξελιχθεί σε ψυχοθεραπεία. Οι άντρες της εποχής, που είτε ήταν άνεργοι είτε μαζεύαν τις λιγοστές δεκάρες που είχαν για ένα ουίσκι ή μία μπίρα, είχαν περισσότερο ανάγκη να μοιραστούν ιστορίες και να βγάλουν τους δαίμονες που είχαν μέσα τους, παρά να πιουν μέχρι τελικής πτώσεως – άλλωστε η τσέπη τους δεν τους το επέτρεπε.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr